Szadko Stanisław: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
mNie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
==Szadko Stanisław CM (1884-1943)==
==Szadko Stanisław CM (1884-1943)==


Urodził się w Chudowie k. Rybnika. Był synem Michała i Franciszki z d. Słaboń. Pierwsze nauki pobierał w rodzinnej miejscowości, a potem uczył się przez cztery lata w Małym Seminarium Księży Misjonarzy w Krakowie (1907-1911). W 1911 wstąpił do Kongregacji Misji i w 1913 roku złożył śluby. Studia teologiczne odbył w Instytucie  misjonarskim, które przerwał z powodu służby wojskowej. Jako kleryk drukował artykuły w „Meteorze”. W 1918 roku otrzymał świecenia kapłańskie.  
Urodził się 26 września 1894 w Chudowie, syn Michała i Franciszki z d. Słaboń. Pierwsze nauki pobierał w rodzinnej miejscowości, a potem uczył się przez cztery lata w Małym Seminarium Księży Misjonarzy w Krakowie (1907-1911). W 1911 wstąpił do Kongregacji Misji i w 1913 roku złożył śluby. Studia teologiczne odbył w Instytucie  misjonarskim, które przerwał z powodu służby wojskowej. Jako kleryk drukował artykuły w „Meteorze”. 5 maja 1918 otrzymał święcenia kapłańskie.  


Oddelegowany  w 1919 roku do Warszawy pełnił  obowiązki wikariusza, zastępcy proboszcza i moderatora Sodalicji Mariańskiej. W 1936 roku otrzymał nominację na superiora misjonarzy w Wilnie na Górze Zbawiciela. Na jego prośbę ks. wizytator Kryska przeznaczył go  w 1937 roku na proboszcza kościoła Najświętszej Maryi Panny i superiora misjonarzy w Pabianicach. 16 grudnia 1939 został aresztowany przez gestapo i więziony w Radogoszczy. Zwolniony 25 marca 1940 spełniał  dalej swoje obowiązki duszpasterskie, aż do 30 października  1941 kiedy to powtórnie został aresztowany i więziony w Konstantynowie, stamtąd przewieziony został do obozu koncentracyjnego  w [[Obóz koncentracyjny - Dachau|Dachau]], gdzie po półtorarocznej udręce zmarł 2 lutego 1943
Oddelegowany  w 1919 roku do Warszawy pełnił  obowiązki wikariusza, zastępcy proboszcza i moderatora Sodalicji Mariańskiej. W 1936 roku otrzymał nominację na superiora misjonarzy w Wilnie na Górze Zbawiciela. Na jego prośbę ks. wizytator Kryska przeznaczył go  w 1937 roku na proboszcza kościoła Najświętszej Maryi Panny i superiora misjonarzy w Pabianicach. 16 grudnia 1939 został aresztowany przez gestapo i więziony w Radogoszczy. Zwolniony 25 marca 1940 spełniał  dalej swoje obowiązki duszpasterskie, aż do 30 października  1941 kiedy to powtórnie został aresztowany i więziony w Konstantynowie, stamtąd przewieziony został do obozu koncentracyjnego  w [[Obóz koncentracyjny - Dachau|Dachau]], gdzie po półtorarocznej udręce zmarł 2 lutego 1943


==Bibliografia==
==Bibliografia==
A. Schletz, Wybitniejsi misjonarze Ślązacy w Polsce pierwszej połowy XX wieku, NPrz 44 (1975), s. 289.  
A. Schletz, Wybitniejsi misjonarze Ślązacy w Polsce pierwszej połowy XX wieku, NPrz 44 (1975), s. 289; J. Dukała, Szadko Stanisław (biogram), [w:] Misjonarze św. Wincentego a Paulo w Polsce II-1 Biografie, red. J. Dukała, Kraków 2001, s. 476-477 (wraz z bibliografią przedmiotową i podmiotową).  


{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - S]]
[[Kategoria:Biografie - S]]
[[Kategoria:Zakonnicy]]
[[Kategoria:Zakonnicy]]
[[Kategoria:Zgromadzenie Księży Misjonarzy]]
[[Kategoria:Zgromadzenie Księży Misjonarzy]]

Wersja z 10:19, 13 gru 2009

Szadko Stanisław CM (1884-1943)

Urodził się 26 września 1894 w Chudowie, syn Michała i Franciszki z d. Słaboń. Pierwsze nauki pobierał w rodzinnej miejscowości, a potem uczył się przez cztery lata w Małym Seminarium Księży Misjonarzy w Krakowie (1907-1911). W 1911 wstąpił do Kongregacji Misji i w 1913 roku złożył śluby. Studia teologiczne odbył w Instytucie misjonarskim, które przerwał z powodu służby wojskowej. Jako kleryk drukował artykuły w „Meteorze”. 5 maja 1918 otrzymał święcenia kapłańskie.

Oddelegowany w 1919 roku do Warszawy pełnił obowiązki wikariusza, zastępcy proboszcza i moderatora Sodalicji Mariańskiej. W 1936 roku otrzymał nominację na superiora misjonarzy w Wilnie na Górze Zbawiciela. Na jego prośbę ks. wizytator Kryska przeznaczył go w 1937 roku na proboszcza kościoła Najświętszej Maryi Panny i superiora misjonarzy w Pabianicach. 16 grudnia 1939 został aresztowany przez gestapo i więziony w Radogoszczy. Zwolniony 25 marca 1940 spełniał dalej swoje obowiązki duszpasterskie, aż do 30 października 1941 kiedy to powtórnie został aresztowany i więziony w Konstantynowie, stamtąd przewieziony został do obozu koncentracyjnego w Dachau, gdzie po półtorarocznej udręce zmarł 2 lutego 1943

Bibliografia

A. Schletz, Wybitniejsi misjonarze Ślązacy w Polsce pierwszej połowy XX wieku, NPrz 44 (1975), s. 289; J. Dukała, Szadko Stanisław (biogram), [w:] Misjonarze św. Wincentego a Paulo w Polsce II-1 Biografie, red. J. Dukała, Kraków 2001, s. 476-477 (wraz z bibliografią przedmiotową i podmiotową).