Sypniewski Władysław: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 22:19, 9 paź 2018

Sypniewski Władysław OMI (1913-1989), proboszcz parafii św. Stanisława Kostki w Lublińcu

Urodził się 1 września 1913 w Małachowej k. Śremu w rodzinie Władysława i Marianny z d. Goździak. W 1925 roku rozpoczął naukę w Małym Seminarium Duchownym Misjonarzy Oblatów w Lublińcu. Następnie, w 1931 roku, rozpoczął nowicjat w Markowicach, a potem studia teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Obrze. 27 czerwca 1937 przyjął święcenia kapłańskie z rąk ówczesnego sufragana poznańskiego bpa Walentego Dymka. Od 1938 roku był duszpasterzem w Waszkiewiczach w archidiecezji wileńskiej wraz z o. Feliksem Adamskim rektorem tej placówki duszpasterskiej. Wybuch II wojny światowej i kolejny podział Polski spowodował utratę nowej placówki przez Zgromadzenie oraz zmusił o. Sypniewskiego do przenosin do Łunińca w diecezji pińskiej. Po wojnie wyjechał na północ osiadając na pewien czas w Kodniu nad Bugiem. Stamtąd przybył do Gorzowa Wielkopolskiego, będąc jednym z pierwszych oblatów w tym mieście. Z o. Mańkowskim zabezpieczył kościół poprotestancki, który już 1 maja 1946 stał się kościołem parafialnym parafii Chrystusa Króla. Kolejnym miejscem pracy o. Sypniewskiego była Obra, gdzie dzięki jego staraniom odnowiono zabytkowy kościół św. Walentego. 1 lipca 1963 został ustanowiony proboszczem parafii św. Stanisława Kostki w Lublińcu pełniąc tę funkcję do 1967 roku. W następnych latach pracował kolejno w Iławie, Żabiczkach koło Łodzi i Szklarskiej Porębie, gdzie przez szesnaście lat był kapelanem Sióstr Szkolnych Notre Dame. Zgromadzenie nie miało w tych miejscowościach swoich domów zakonnych, zatem o. Sypniewski, jak i kilku innych oblatów, byli duszpasterzami i kapelanami sióstr zakonnych różnych zgromadzeń. Zmarł 10 lipca 1989 w Poznaniu, będąc od kilku tygodni przygotowanym na to wydarzenie. Ceremonie pogrzebowe odbyły się 13 lipca w Obrze z licznie przybyłymi konfratrami i siostrami zakonnymi, którym duszpasterzował o. Sypniewski.

Bibliografia:

„Misyjne Drogi” 1989, nr 4; Catalogus ecclesiarum et cleri archidioecesis vilnensis pro anno domini 1939, s. 78; Rocznik Diecezji Katowickiej 1965, s. 56; J. Pielorz, Oblaci polscy: Zarys dziejów Prowincji Polskiej Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej z okazji 50-lecia istnienia, Rzym 1970, s. 98-99, 107.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 ==Sypniewski Władysław OMI (1913-1989), proboszcz parafii św. Stanisława Kostki w Lublińcu==
-Urodził się 1 września 1913 w Małachowej k. Śremu w rodzinie Władysława i Marianny z d. Goździak. W 1925 roku rozpoczął naukę w [[Małe Seminarium Duchowne Ojców Oblatów w Lublińcu|Małym Seminarium Duchownym Misjonarzy Oblatów w Lublińcu]]. Następnie, w 1931 roku, rozpoczął nowicjat w Markowicach, a potem studia teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Obrze. 27 czerwca 1937 przyjął święcenia kapłańskie z rąk ówczesnego sufragana poznańskiego bpa Walentego Dymka. Od 1938 roku był duszpasterzem w Waszkiewiczach w archidiecezji wileńskiej wraz z o. Feliksem Adamskim rektorem tej placówki duszpasterskiej. Wybuch II wojny światowej i kolejny podział Polski powoduje utratę nowej placówki przez Zgromadzenie oraz zmusza o. Sypniewskiego do przenosin do Łunińca w diecezji pińskiej. Po wojnie wyjechał na północ osiadając na pewien czas w [[Sanktuarium maryjne w Kodniu|Kodniu nad Bugiem]]. Stamtąd  przybył do Gorzowa Wielkopolskiego, będąc jednym z pierwszych oblatów w tym mieście. Z o. Mańkowskim zabezpieczył kościół poprotestancki, który już 1 maja 1946 stał się kościołem  parafialnym parafii Chrystusa Króla. Kolejnym miejscem pracy o. Sypniewskiego była Obra, gdzie dzięki jego staraniom odnowiono zabytkowy kościół św. Walentego. 1 lipca 1963 został ustanowiony proboszczem [[Parafia św. Stanisława Kostki w Lublińcu|parafii św. Stanisława Kostki w Lublińcu]] pełniąc tę  funkcję do 1967 roku. W następnych latach pracował kolejno w Iławie, Żabiczkach koło Łodzi i Szklarskiej Porębie, gdzie przez szesnaście lat był kapelanem Sióstr Szkolnych Notre Dame. Zgromadzenie nie miało w tych miejscowościach swoich domów zakonnych, zatem o. Sypniewski, jak i kilku innych oblatów, byli duszpasterzami i kapelanami sióstr zakonnych różnych zgromadzeń.
+Urodził się 1 września 1913 w Małachowej k. Śremu w rodzinie Władysława i Marianny z d. Goździak. W 1925 roku rozpoczął naukę w [[Małe Seminarium Duchowne Ojców Oblatów w Lublińcu|Małym Seminarium Duchownym Misjonarzy Oblatów w Lublińcu]]. Następnie, w 1931 roku, rozpoczął nowicjat w Markowicach, a potem studia teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Obrze. 27 czerwca 1937 przyjął święcenia kapłańskie z rąk ówczesnego sufragana poznańskiego bpa Walentego Dymka. Od 1938 roku był duszpasterzem w Waszkiewiczach w archidiecezji wileńskiej wraz z o. Feliksem Adamskim rektorem tej placówki duszpasterskiej. Wybuch II wojny światowej i kolejny podział Polski spowodował utratę nowej placówki przez [[Oblaci|Zgromadzenie]] oraz zmusił o. Sypniewskiego do przenosin do Łunińca w diecezji pińskiej. Po wojnie wyjechał na północ osiadając na pewien czas w [[Sanktuarium maryjne w Kodniu|Kodniu nad Bugiem]]. Stamtąd  przybył do Gorzowa Wielkopolskiego, będąc jednym z pierwszych oblatów w tym mieście. Z o. Mańkowskim zabezpieczył kościół poprotestancki, który już 1 maja 1946 stał się kościołem  parafialnym parafii Chrystusa Króla. Kolejnym miejscem pracy o. Sypniewskiego była Obra, gdzie dzięki jego staraniom odnowiono zabytkowy kościół św. Walentego. 1 lipca 1963 został ustanowiony proboszczem [[Parafia św. Stanisława Kostki w Lublińcu|parafii św. Stanisława Kostki w Lublińcu]] pełniąc tę  funkcję do 1967 roku. W następnych latach pracował kolejno w Iławie, Żabiczkach koło Łodzi i Szklarskiej Porębie, gdzie przez szesnaście lat był kapelanem Sióstr Szkolnych Notre Dame. Zgromadzenie nie miało w tych miejscowościach swoich domów zakonnych, zatem o. Sypniewski, jak i kilku innych oblatów, byli duszpasterzami i kapelanami sióstr zakonnych różnych zgromadzeń.
 Zmarł 10 lipca 1989 w Poznaniu, będąc od kilku tygodni przygotowanym na to wydarzenie. Ceremonie pogrzebowe odbyły się 13 lipca w Obrze z licznie przybyłymi konfratrami i siostrami zakonnymi, którym duszpasterzował o. Sypniewski.