Strzoda Andrzej: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
mNie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Andrzej Strzoda (Stredonius) SJ (1598- 1651)== | ==Andrzej Strzoda (Stredonius) SJ (1598- 1651)== | ||
Urodził się w 1598 roku Gliwicach w rodzinie burmistrza Marcina Strzody i Barbary z | Urodził się w 1598 roku Gliwicach w rodzinie burmistrza Marcina Strzody i Barbary z d. Polednie, siostry jezuity Jerzego Meridies (Polednie); [[Strzoda Marcin|brat Marcina]]. Brat obu zakonników imieniem Jerzy był pretorem w Kutnej Horze i wielkim przyjacielem jezuitów. Andrzej S. w 1616 roku wstąpił do zakonu jezuitow. Cztery śluby złożył jako profes w 1633 roku. W 1623 roku uczył w gimnazjum przy kolegium św. Klemensa w Pradze, gdzie w latach 1625–1626 studiował teologię. | ||
W 1627 roku został wysłany jako misjonarz do Karlsteinu. W 1628 roku powrócił do Jiczyna, gdzie był pierwszym wykładowcą retoryki. W latach 1630–1634 uczył retoryki w Nysie, w 1635 roku był tam ministrem. W 1636 roku został pierwszym kierownikiem filii w Klatovy. W 1642 roku został tam pierwszym rektorem. W 1644 roku został superiorem w Luboszycach. Zmarł 9 sierpnia 1651 w Uszej. Był zdolnym poetą i historykiem. Wydał m. in. „Fama posthuma Episcoporum Wratislaviensium”, rozprawę „De Origine Bohemorum seu Czechorum“ oraz „Fasti gentis Ryzenbergicae seu Schwihoviorum”. Część z jego dzieł została wydana przez o. Bogusława Balbinusa . | W 1627 roku został wysłany jako misjonarz do Karlsteinu. W 1628 roku powrócił do Jiczyna, gdzie był pierwszym wykładowcą retoryki. W latach 1630–1634 uczył retoryki w Nysie, w 1635 roku był tam ministrem. W 1636 roku został pierwszym kierownikiem filii w Klatovy. W 1642 roku został tam pierwszym rektorem. W 1644 roku został superiorem w Luboszycach. Zmarł 9 sierpnia 1651 w Uszej. Był zdolnym poetą i historykiem. Wydał m. in. „Fama posthuma Episcoporum Wratislaviensium”, rozprawę „De Origine Bohemorum seu Czechorum“ oraz „Fasti gentis Ryzenbergicae seu Schwihoviorum”. Część z jego dzieł została wydana przez o. Bogusława Balbinusa . |
Wersja z 09:10, 2 sie 2012
Andrzej Strzoda (Stredonius) SJ (1598- 1651)
Urodził się w 1598 roku Gliwicach w rodzinie burmistrza Marcina Strzody i Barbary z d. Polednie, siostry jezuity Jerzego Meridies (Polednie); brat Marcina. Brat obu zakonników imieniem Jerzy był pretorem w Kutnej Horze i wielkim przyjacielem jezuitów. Andrzej S. w 1616 roku wstąpił do zakonu jezuitow. Cztery śluby złożył jako profes w 1633 roku. W 1623 roku uczył w gimnazjum przy kolegium św. Klemensa w Pradze, gdzie w latach 1625–1626 studiował teologię.
W 1627 roku został wysłany jako misjonarz do Karlsteinu. W 1628 roku powrócił do Jiczyna, gdzie był pierwszym wykładowcą retoryki. W latach 1630–1634 uczył retoryki w Nysie, w 1635 roku był tam ministrem. W 1636 roku został pierwszym kierownikiem filii w Klatovy. W 1642 roku został tam pierwszym rektorem. W 1644 roku został superiorem w Luboszycach. Zmarł 9 sierpnia 1651 w Uszej. Był zdolnym poetą i historykiem. Wydał m. in. „Fama posthuma Episcoporum Wratislaviensium”, rozprawę „De Origine Bohemorum seu Czechorum“ oraz „Fasti gentis Ryzenbergicae seu Schwihoviorum”. Część z jego dzieł została wydana przez o. Bogusława Balbinusa .
Bibliografia
R. Cop, Stosunki wyznaniowe w archiprezbiteracie gliwickim w XVII wieku, Katowice 2008, pr. mgr Biblioteka WTL.