Stencel Paweł

Stencel Paweł OFM (1944-2012), imię zakonne Leonard

Urodził się 21 stycznia 1944 w Jastrzębiu Zdroju w rodzinie Pawła i Ernestyny z d. Mazur. W latach 1951-1958 uczęszczał do szkoły podstawowej w Jastrzębiu Zdroju. Następnie wstąpił do Kolegium Franciszkanów (szkoła średnia) w Rybniku, gdzie uczył się w latach 1958-1962. Egzamin dojrzałości przed komisją egzaminacyjną powołaną przez ówczesnego prowincjała o. Teofila Zawieję zdał 14 czerwca 1962, co uprawniało go do ubiegania się o przyjęcie na studia wyższe u franciszkanów. Nowicjat rozpoczął w 1962 roku w Osiecznej. Profesję wieczystą złożył 8 grudnia 1966 w Panewnikach, na ręce o. definitora Damascena Janosza. W latach 1963-1969 odbył studia w Wyższym Seminarium Duchownym Franciszkanów - najpierw dwuletnie studia filozoficzne w Opolu, a następnie studia teologiczne w Panewnikach. Święceń kapłańskich udzielił mu 18 czerwca 1969 bp Herbert Bednorz w Rybniku. Po święceniach, przebywając w klasztorze w Panewnikach, brał udział w jednorocznym kursie pastoralnym. W roku 1970 został skierowany do klasztoru w Jarocinie, gdzie przebywał jako wikariusz parafialny i lokalny moderator powołań. W maju 1973 roku został przeniesiony do Rybnika w charakterze rekolekcjonisty – przebywał tam 4 lata. W 1975 roku przez sześć miesięcy służył pomocą jako wikariusz parafialny w Panewnikach; był także w latach 1975-1977 moderatorem powołań na okręg rybnicki. W latach 1977-1986 przebywał w klasztorach na terenie Wielkopolski. Najpierw przez trzy lata (1977-1980) był rekolekcjonistą w Osiecznej oraz przez dwa lata wikarym tego domu i ekonomem. W 1980 roku został wybrany gwardianem w Kobylinie, ale po roku, ze względu na zły stan zdrowia, zrezygnował z tego urzędu. Był także spowiednikiem nowicjuszy w Osiecznej. Od 1981 do 1986 roku należał do wspólnoty klasztoru w Miejskiej Górce, gdzie przebywał w charakterze misjonarza ludowego i rekolekcjonisty. Kontynuował posługę spowiednika nowicjuszy w Osiecznej, a także przez jakiś czas był kronikarzem klasztoru. Następne półtora roku to jego roczny pobyt w Rybniku-Zamysłowie i półroczny pobyt w Wejherowie. Z Wejherowa, w lutym 1988 roku, przeniesiony został do Klimzowca, gdzie był rekolekcjonistą. Lata 1991-2002 to posługa w Panewnikach w charakterze misjonarza ludowego. Pogarszający się stan zdrowia spowodował, że przez rok (1992/1993) przebywał w domu rodzinnym na leczeniu. Po powrocie kontynuował posługę misjonarza ludowego. Był tam także przez dwa lata (1997-1999) ojcem duchownym Wyższego Seminarium Duchownego, dyskretem klasztoru (1997-1998) i wikarym tego domu (2001-2002). Ostatnie 10 lat życia, od 2002 roku, spędził w Górkach Wielkich będąc rekolekcjonistą, asystentem duchowym wielu wspólnot Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Pełnił także urzędy wikarego domu i ekonoma (od 2002 do 2004) oraz dyskreta (2006-2010). Zmarł nagle w Boże Ciało 7 czerwca 2012. Pożegnanie zmarłego odbyło się w Górkach Wielkich, natomiast pogrzeb w panewnickiej bazylice ojców franciszkanów. Koncelebrze pogrzebowej przewodniczył siostrzeniec o. Leonarda, o. prof. dr hab. Sławomir Ledwoń OFM. O. Leonard spoczął w kwaterze franciszkanów na cmantarzu panewnickim w Ligocie.

Bibliografia

[1] (dostęp: 5.08.2016).