Stefan VI

Stefan VI (VII)

Rzymianin, maj 896-sierpień 897

Był synem kapłana Jana, zanim uzyskał tron papieski był biskupem Anagni. Początkowo Stefan VI (VII) był wierny niemieckiemu cesarzowi Arnulfowi (896-899), ale gdy ten opuścił Rzym wskutek choroby, przeszedł na stronę Lamberta ze Spoleto (zm.898), którego Formozus w 892 roku ukoronował na współcesarza wraz z jego ojcem Gwidonem III (zm.894).

Z inicjatywy Lamberta, który wykorzystał uległość papieża wobec niego, w 897 roku Stefan VI (VII) zwołał synod rzymski zwany "trupim". Pochowane przed dziewięcioma miesiącami zwłoki Formozusa, kazał wydobyć z grobu. Ubrano zwłoki w szaty pontyfikalne, umieszczono je na tronie i sądzono trzy dni na synodzie. Na tym szyderczym procesie rozkładający się trup Formozusa, został uroczyście oskarżony o krzywoprzysięstwo oraz rządzę papiestwa. Uznany został za winnego. Z tej racji unieważniono wszystkie jego papieskie rozporządzenia, a przeprowadzone przez niego ordynacje ogłoszono jako nie mające mocy. Trzy palce jego prawej ręki, które unosił, składając przysięgę i udzielając błogosławieństwa, zostały odrąbane, ciało zaś wrzucono do Tybru. Póżniej Stefan VI (VII) nakazał całemu duchowieństwu ordynowanemu przez papieża Formozusa złożenie oświadczenia, w którym uznają oni swoje mianowanie za nieważne.

Kilka miesięcy póżniej Stefan VI (VII) został wtrącony do więzienia i zadławiony na śmierć przez zwolenników Formozusa. "Trupi synod" jest jedynym ważnym, poświadczonym źródłowo wydarzeniem jego pontyfikatu.

Bibliografia

K. Dopierała, Księga Papieży Poznań 1996; Dawidson Kelly J.N. Encyklopedia Papieży, Warszawa 1986.