Stefan VI

Z e-ncyklopedia

Stefan VI (VII), papież

Na urzędzie papieskim pozostawał od maja 896 roku do sierpnia 897 roku.

Był Rzymianinem, synem kapłana Jana. Zanim uzyskał tron papieski był biskupem Anagni. Początkowo Stefan VI (VII) był wierny niemieckiemu cesarzowi Arnulfowi (896-899), ale gdy ten opuścił Rzym wskutek choroby, przeszedł na stronę Lamberta ze Spoleto (zm. 898), którego Formozus w 892 roku ukoronował na współcesarza wraz z jego ojcem Gwidonem III (zm. 894).

Z inicjatywy Lamberta, który wykorzystał uległość papieża wobec niego, w 897 roku Stefan VI (VII) zwołał synod rzymski zwany "trupim". Pochowane przed dziewięcioma miesiącami zwłoki Formozusa, kazał wydobyć z grobu. Ubrano zwłoki w szaty pontyfikalne, umieszczono je na tronie i sądzono trzy dni na synodzie. Na tym szyderczym procesie rozkładający się trup Formozusa, został uroczyście oskarżony o krzywoprzysięstwo oraz rządzę papiestwa. Uznany został za winnego. Z tej racji unieważniono wszystkie jego papieskie rozporządzenia, a przeprowadzone przez niego ordynacje ogłoszono jako nie mające mocy. Trzy palce jego prawej ręki, które unosił, składając przysięgę i udzielając błogosławieństwa, zostały odrąbane, ciało zaś wrzucono do Tybru. Później Stefan VI (VII) nakazał całemu duchowieństwu ordynowanemu przez papieża Formozusa złożenie oświadczenia, w którym uznają oni swoje mianowanie za nieważne.

Kilka miesięcy później Stefan VI (VII) został wtrącony do więzienia i zadławiony na śmierć przez zwolenników Formozusa. "Trupi synod" jest jedynym ważnym, poświadczonym źródłowo wydarzeniem jego pontyfikatu.

Bibliografia

K. Dopierała, Księga Papieży Poznań 1996; J.N.D. Kelly, Encyklopedia Papieży, Warszawa 1986.