Socha Erwin

Socha Erwin (1911-1973)

Urodził się 2 kwietnia 1911 w Gliwicach. Był synem kolejarza Antoniego i Waleski z d. Oslislok. Do szkoły powszechnej uczęszczał najpierw w Gliwicach. Naukę kontynuował w Chebziu, gdzie przeprowadził się razem z rodzicami po plebiscycie na Górnym Śląsku. Od 1923 roku uczył się w Koedukacyjnym Gimnazjum Komunalnym im. Stanisława Staszica w Rudzie. Egzamin dojrzałości zdał w czerwcu 1931 rou. Po maturze wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 28 czerwca 1936 w katedrze św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach z rąk bpa S. Adamskiego.

Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w rodzinnej parafii pw. Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli. Od września 1936 roku jako wikariusz duszpasterzował w parafii Bożego Ciała w Jankowicach Rybnickich. W okresie okupacji hitlerowskiej był wikariuszem w parafiach: MB Szkaplerznej w Imielinie i Wszystkich Świętych w Pszczynie. W listopadzie 1942 roku zdał egzamin proboszczowski. Od kwietnia 1945 roku pełnił obowiązki wikariusza w parafii św. Ap. Piotra i Pawła w Świętochłowicach. W październiku 1948 roku bp S. Adamski mianował go administratorem w parafii św. Mikołaja w Starych Reptach. W lipcu 1957 roku został tam oficjalnie zatwierdzony na stanowisku proboszcza. Na emeryturę przeszedł w 1973 roku. Zmarł 15 października 1973 w Bielszowicach.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Erwina Sochy; Myszor, Historia diecezji, s. 354; Tenże, Stosunki Kościół, s. 218; Represje wobec duchowieństwa, s. 153, 241; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s.293.