Sołtyk Kajetan Ignacy (1715-1788), biskup krakowski
Urodził się 12 listopada (według innych opracowań 12 czerwca) 1715 w Chwałowicach w rodzinie kasztelana lubelskiego Józefa Franciszka i Konstancji z Drzewickich. Był bratem Tomasza, wojewody łęczyckiego oraz Macieja, kasztelana warszawskiego. Sołtykowie należeli do bojarów ruskich. Młody Kajetan Ignacy dorastał na dworze ówczesnego prymasa Teodora Andrzeja Potockiego, który nadał mu godność kanonika w prymasowskiej kapitule łowickiej (1732) oraz zapewnił mu kanonikat w metropolitarnej kapitule w Gnieźnie (1736). Sołtyk niższe święcenia przyjął 27 stycznia 1732 w Łowiczu z rąk biskupa sufragana chełmskiego Macieja Aleksandra Sołtyka, który był jego stryjem. W połowie 1735 roku wyjechał na czteroletnie studia do Rzymu, gdzie uzyskał tytuł doktora teologii na uniwersytecie La Sapienza, a w 1738 roku doktorat obojga praw. Jeszcze w tym samym roku kardynał J. A. Guadagni udzielił mu święceń subdiakonatu (8 czerwca), diakonatu (20 lipca) i prezbiteratu (3 sierpnia). W 1740 roku wrócił do kraju oraz został delegatem kapituły gnieźnieńskiej na Trybunale Koronnym, a po dwóch latach został kanonikiem w krakowskiej kapitule katedralnej, gdzie ostatecznie przeniósł się 3 września 1742 . 13 sierpnia 1748 kijowski ordynariusz Jan Samuel Ożga obrał Sołtyka na koadiutora, co papież Benedykt XIV zaaprobował 22 września 1749 prekonizując go na biskupa tytularnego Emaus. Sakrę biskupią przyjął z rąk bpa chełmińskiego Wojciecha Leskiego 9 listopada 1749 w Toruniu. Po śmierci biskupa Ożgi w 1756 roku Sołtyk został biskupem ordynariuszem kijowskim, przez co zrzekł się kanonii krakowskiej. Dwa lata później król Polski August III Sas, w wyniku śmierci bpa krakowskiego Andrzeja Stanisława Załuskiego, podpisał akt nominacji Sołtyka na to biskupstwo. Kanoniczne objęcie rządów w diecezji krakowskiej przez Sołtyka nastąpiło 10 marca 1759, po udzieleniu zgody na translację przez papieża Klemensa XIII. O godzinie drugiej w nocy z 5 na 6 października 1767 biskup Kajetan Sołtyk został aresztowany i wywieziony przez Rosjan do Wilna, a stamtąd wyruszył w dalszą tułaczkę do Smoleńska. W grudniu 1768 roku został przetransportowany do Kaługi. Decyzją cesarzowej Katarzyny II, 6 stycznia 1773 został uwolniony wraz z zesłańcami i wrócił do Warszawy, potem do Krakowa. W wyniku zmian w psychice biskupa Kajetana, jego dalsze sprawowanie władzy nad diecezją było niemożliwe, w wyniku czego 3 kwietnia 1775 papież Pius VI ustanowił dla Krakowa administratora apostolskiego w osobie Michała Jerzego Poniatowskiego. 15 maja 1782 bp Sołtyk wyjechał do Kielc, gdzie spędził ostatnie lata swojego życia. Kajetan Ignacy Sołtyk zmarł 30 lipca 1788 w wyniku gwałtownej choroby. Jego ciało złożono w katedrze na Wawelu, gdzie w kaplicy Świętego Krzyża został wystawiony pomnik nagrobny.
Bibliografia
Krzysztof Rafał Prokop, Poczet biskupów krakowskich, Kraków 1999.
