Sierny Sylwester

Sierny Sylwester SDS (1887-1968), imię zakonne Feliks, brat zakonny

Urodził się 12 grudnia 1887 w Niedobczycach k. Rybnika w rodzinie Wincentego i Anny z d. Skupień. Po ukończeniu szkoły podstawowej w 1901 roku podjął pracę w radlińskiej kopalni. W 1910 roku wstąpił do Zgromadzenia Księży Salwatorianów. 2 czerwca 1911 rozpoczął nowicjat w Hambergu k. Passau i przyjął imię zakonne Feliks. Pierwszą profesję zakonną złożył 3 czerwca 1912. Początkowo przebywał na placówce w Wiedniu, następnie przeniesiono go do Karniowa. Wraz z wybuchem I wojny światowej został powołany do służby wojskowej gdzie pełnił funkcję sanitariusza. Profesję wieczystą złożył 3 czerwca 1919. Przydzielony został do Trzebini. Jednak po aresztowaniu ks. Michalika w 1942 roku został zmuszony do opuszczenia Trzebinii, skąd udał się do kolegium salwatoriańskiego w Bagnie. Z chwilą opuszczenia przez współbraci kolegium, co miało miejsce 23 stycznia 1945, br. Feliks pozostawał sam w Bagnie, aż do zakończenia działań wojennych i powrotu prowincjałów ks. Celestyna Rogowskiego i ks. Tomasza Klimasa, przez długie lata kierując gospodarstwem klasztornym i zajmując się pielęgnacją ogrodu. Zmarł 13 marca 1968. Spoczął na cmentarzu w Bagnie w grobowcu salwatoriańskim.

Bibliografia

Z. Kowalczyk, Sierny Feliks (hasło), [w:] Księga zmarłych salwatorianów polskich 1900-1975, red. A. Kiełbasa, Rzym-Kraków 1975, s. 145-147; A. Kiełbasa, Brat Feliks Sierny (1887-1968). Życie pełne dobra i wierności, Trzebnica 2000.