Sanktuarium św. Jadwigi Śląskiej w Legnickim Polu: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 06:23, 4 gru 2023

Bazylika kolegiacka Podwyższenia Krzyża św. i św. Jadwigi Śląskiej w Legnickim Polu

Historia

Legnickie Pole to niewielka miejscowość pod Legnicą, związana z bitwą z Tatarami w 1241 roku i śmiercią piastowskiego księcia Henryka II Pobożnego. Księżna Anna, żona księcia Henryka, będąca pod wpływem Jadwigi Śląskiej ufundowała benedyktyńskie opactwo i związany z nim kościół pw. Trójcy św. i Najświętszej Maryi Panny. Po reformacji benedyktyni stracili opactwo, które przejęli ewangelicy. Powrócili do Legnickiego Pola na początku XVIII wieku i wtedy z inicjatywy opata Othmara Zinke w 1723 roku podjęli budowę nowego klasztoru, a od 1727 roku zaczęli budowę kościoła pw. Podwyższenia Św. Krzyża i św. Jadwigi.

Kościół

Założenie kościelno-klasztorne projektował słynny czeski architekt Kilian Ignacy Dientzenhofer z Pragi wraz z innymi artystami znanymi w Europie. Centralnym punktem opactwa jest kościół zbudowany w stylu późnobarokowym. Powierzchnie sklepień korpusu i prezbiterium kościoła zostały pokryte malarstwem freskowym autorstwa malarza Kośmy Damiana Asama. Wszystkie freski są związane z apoteozę Krzyża św. i także są poświęcone chwale św. Jadwigi Śląskiej. Wystrój i wyposażenie kościoła na wysokim poziomie artystycznym i wykonawczym, realizowali artyści zaangażowani przez opata Zinke. Malarz Franciszek de Becker, pochodzący z Antwerpii, pracujący na dworze abpa wrocławskiego Franciszka Ludwika von Neuburg, był twórcą centralnego obrazu w ołtarzu głównym. W rozbudowanej kompozycji malarskiej prezentuje chwilę odnalezienia ciała księcia Henryka II Pobożnego przez św. Jadwigę Śląską i księżną Annę. Malarz praski Wacław Wawrzynek Reiner był autorem czterech obrazów w ołtarzach bocznych. Wśród nich malarskie przedstawienie Cudu św. Wojciecha na zielonej górze. Instrument organowy w 1731 roku wykonał Adam Horatio Casparini, znany i ceniony w XVIII wieku twórca organów. Praski rzeźbiarz Karol Józef Hiernle to autor większości kamiennych dekoracji rzeźbiarskich na fasadzie i wewnątrz kościoła, zdobiących ołtarze i prospekt organowy.

14 kwietnia 2004 ówczesny prezydent RP Aleksander Kwaśniewski uznał za pomnik historii zabytkowy zespół obiektów określony w dokumencie urzędowym jako: Legnickie Pole - pobenedyktyński zespół klasztorny (średniowieczny kościół pw. św. Trójcy, późnobarokowy kościół pw. Podwyższenia Krzyża św. i św. Jadwigi Śląskiej, klasztor pobenedyktyński i pawilon ogrodowy wpisano na Listę Pomników Historii).

15 stycznia 2014 papież Franciszek podniósł do godności bazyliki mniejszej kościół pw. Podwyższenia Krzyża św. i św. Jadwigi Śląskiej w Legnickim Polu.

27 października 2017 została powołana do istnienia przez bpa Zbigniewa Kiernikowskiego kapituła św. Jadwigi Śląskiej w Legnickim Polu. Z tej racji bazylika mniejsza została podniesiona do godności kolegiaty.

Bibliografia

J. Czerwiński, R. Chanas. Dolny Śląsk - przewodnik, Warszawa 1977; Narodowy Instytut Dziedzictwa, Legnickie Pole - pobenedyktyński zespół klasztorny

@@ Linia 5: / Linia 5: @@
 ==Kościół==
-Monumentalne założenie kościelno-klasztorne projektował słynny czeski architekt Kilian Ignacy Dientzenhofer z Pragi wraz z innymi artystami znanymi w Europie. Centralnym punktem opactwa jest kościół. Stanowi on szczytowe osiągnięcie sztuki późnego baroku: falujące, miękkie linie szczytów i gzymsów oraz dynamiczne kształty fasady i wież, ujęte w zdobne pilastry, wzbogacone kamiennymi dekoracjami portali i rzeźbiarskimi z przedstawieniami świętych, z dominującym znakiem Krzyża. Architektoniczny układ wnętrza kościoła został oparty na liniach przenikających się elips. Wnętrze jest okazałe i przejrzyste, przykryte centralnie olbrzymią kapą sklepienną, wspartą na przylegających do ścian półkolistych filarach. Filary przyozdobione kolumnami o kompozytowych kapitelach, zostały dodatkowo wzbogacone stojącymi między kolumnami, kamiennymi figurami świętych. Rozległe powierzchnie sklepień korpusu i [[prezbiterium]] kościoła zostały pokryte malarstwem freskowym autorstwa malarza Kośmy Damiana Asama. Wszystkie freski są związane tematycznie z ideą przewodnią kościoła, która promuje apoteozę Krzyża św. i także są poświęcone chwale św. Jadwigi Śląskiej. Wystrój i wyposażenie kościoła na wysokim poziomie artystycznym i wykonawczym, realizowali artyści zaangażowani przez opata Zinke. Malarz Franciszek de Becker, pochodzący z Antwerpii, pracujący na dworze abpa wrocławskiego Franciszka Ludwika von Neuburg, był twórcą centralnego obrazu w ołtarzu głównym. W rozbudowanej kompozycji malarskiej prezentuje chwilę odnalezienia ciała księcia Henryka II Pobożnego przez św. Jadwigę Śląską i księżną Annę. Malarz praski Wacław Wawrzynek Reiner był autorem czterech obrazów w ołtarzach bocznych. Wśród nich malarskie przedstawienie Cudu św. Wojciecha na zielonej górze. Instrument organowy w 1731 roku wykonał Adam Horatio Casparini, znany i ceniony w XVIII wieku twórca organów. Praski rzeźbiarz Karol Józef Hiernle to autor większości kamiennych dekoracji rzeźbiarskich na fasadzie i wewnątrz kościoła, zdobiących ołtarze i prospekt organowy.
+Założenie kościelno-klasztorne projektował słynny czeski architekt Kilian Ignacy Dientzenhofer z Pragi wraz z innymi artystami znanymi w Europie. Centralnym punktem opactwa jest kościół zbudowany w stylu późnobarokowym. Powierzchnie sklepień korpusu i [[prezbiterium]] kościoła zostały pokryte malarstwem freskowym autorstwa malarza Kośmy Damiana Asama. Wszystkie freski są związane z apoteozę Krzyża św. i także są poświęcone chwale św. Jadwigi Śląskiej. Wystrój i wyposażenie kościoła na wysokim poziomie artystycznym i wykonawczym, realizowali artyści zaangażowani przez opata Zinke. Malarz Franciszek de Becker, pochodzący z Antwerpii, pracujący na dworze abpa wrocławskiego Franciszka Ludwika von Neuburg, był twórcą centralnego obrazu w ołtarzu głównym. W rozbudowanej kompozycji malarskiej prezentuje chwilę odnalezienia ciała księcia Henryka II Pobożnego przez św. Jadwigę Śląską i księżną Annę. Malarz praski Wacław Wawrzynek Reiner był autorem czterech obrazów w ołtarzach bocznych. Wśród nich malarskie przedstawienie Cudu św. Wojciecha na zielonej górze. Instrument organowy w 1731 roku wykonał Adam Horatio Casparini, znany i ceniony w XVIII wieku twórca organów. Praski rzeźbiarz Karol Józef Hiernle to autor większości kamiennych dekoracji rzeźbiarskich na fasadzie i wewnątrz kościoła, zdobiących ołtarze i prospekt organowy.
 kwietnia 2004 ówczesny prezydent RP Aleksander Kwaśniewski uznał za pomnik historii zabytkowy zespół obiektów określony w dokumencie urzędowym jako: '' Legnickie Pole - pobenedyktyński zespół klasztorny ''  (średniowieczny kościół pw. św. Trójcy, późnobarokowy kościół pw. Podwyższenia Krzyża św. i św. Jadwigi Śląskiej, klasztor pobenedyktyński i pawilon ogrodowy wpisano na Listę Pomników Historii).