Robota Antoni: Różnice pomiędzy wersjami
(uzupełnienie) |
(dr) |
||
| (Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Robota Antoni (1864-1928) == | == Robota Antoni (1864-1928) == | ||
Urodził się 2 stycznia 1864 w Gostomii w powiecie prudnickim | Urodził się 2 stycznia 1864 w Gostomii w powiecie prudnickim w rodzinie Hieronima i Agnety z d. Thomallana. | ||
Po ukończeniu szkoły elementarnej uczęszczał do gimnazjum w Prudniku, gdzie w 1884 roku uzyskał świadectwo dojrzałości. Po maturze rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego]]. | Po ukończeniu szkoły elementarnej uczęszczał do gimnazjum w Prudniku, gdzie w 1884 roku uzyskał świadectwo dojrzałości. Po maturze rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego]]. | ||
Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1888 we Wrocławiu. | Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1888 we Wrocławiu. | ||
Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: św. Mikołaja w Starej Wsi k. Raciborza i św. Bartłomieja w Głogówku w powiecie prudnickim. W 1890 roku został mianowany [[Kuracja|kuratusem]] [[Lokalia|lokalii]] NMP w Rudzie, a rok później proboszczem w parafii Trójcy Przenajświętszej w Gorzowie Śląskim, gdzie wybudował nowy kościół. | Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: św. Mikołaja w Starej Wsi k. Raciborza i św. Bartłomieja w Głogówku w powiecie prudnickim. W 1890 roku został mianowany [[Kuracja|kuratusem]] [[Lokalia|lokalii]] NMP w Rudzie, a rok później [[Proboszcz|proboszczem]] w parafii Trójcy Przenajświętszej w Gorzowie Śląskim, gdzie wybudował nowy kościół. | ||
Żarliwość duszpasterską łączył ks. Robota z szerokim zaangażowaniem w sprawy polskie na Górnym Śląsku, co było powodem szykanowania go przez pruskie władze administracyjne. W celu krzewienia polskości założył w Rudzie [[Alojzjanie|Towarzystwo św. Alojzego]], a w Gorzowie Śląskim Stowarzyszenie Młodzieńców. Organizował polskie przedstawienia amatorskie, a w nabożeństwach kościelnych przywracał język polski. Od 8 stycznia 1903 przez trzynaście lat administrował [[Parafia św. Mikołaja w Reptach Śląskich|parafią św. Mikołaja w Reptach]]. | Żarliwość duszpasterską łączył ks. Robota z szerokim zaangażowaniem w sprawy polskie na Górnym Śląsku, co było powodem szykanowania go przez pruskie władze administracyjne. W celu krzewienia polskości założył w Rudzie [[Alojzjanie|Towarzystwo św. Alojzego]], a w Gorzowie Śląskim Stowarzyszenie Młodzieńców. Organizował polskie przedstawienia amatorskie, a w nabożeństwach kościelnych przywracał język polski. Od 8 stycznia 1903 przez trzynaście lat administrował [[Parafia św. Mikołaja w Reptach Śląskich|parafią św. Mikołaja w Reptach]]. | ||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
9 listopada 1916 został mianowany proboszczem w parafii Wniebowzięcia NMP i św. Mikołaja we Włochach w powiecie namysłowskim. Rozwinął tam na szeroką skalę agitację polską, mającą na celu budzenie i umacnianie poczucia narodowego miejscowych Polaków. W tym celu wygłaszał wiele kazań w duchu polskim, a także przemawiał na zwoływanych przez siebie wiecach w okolicznych wsiach. Polska działalność ks. Roboty spotkała się z gwałtownymi protestami ludności niemieckiej, a on sam został aresztowany i skazany na trzy miesiące więzienia „za podburzanie”. Ks. Robota nie odsiedział kary, ale musiał uchodzić z Włochów, co nadszarpnęło jego zdrowie (w więzieniu był brutalnie traktowany). Niezbędne okazało się leczenie w Jastrzębiu Zdroju, gdzie odzyskał siły do dalszej pracy. | 9 listopada 1916 został mianowany proboszczem w parafii Wniebowzięcia NMP i św. Mikołaja we Włochach w powiecie namysłowskim. Rozwinął tam na szeroką skalę agitację polską, mającą na celu budzenie i umacnianie poczucia narodowego miejscowych Polaków. W tym celu wygłaszał wiele kazań w duchu polskim, a także przemawiał na zwoływanych przez siebie wiecach w okolicznych wsiach. Polska działalność ks. Roboty spotkała się z gwałtownymi protestami ludności niemieckiej, a on sam został aresztowany i skazany na trzy miesiące więzienia „za podburzanie”. Ks. Robota nie odsiedział kary, ale musiał uchodzić z Włochów, co nadszarpnęło jego zdrowie (w więzieniu był brutalnie traktowany). Niezbędne okazało się leczenie w Jastrzębiu Zdroju, gdzie odzyskał siły do dalszej pracy. | ||
Ostatecznie w 1921 roku osiadł w [[Parafia Matki Bożej Wszechpośredniczki Łask i św. Antoniego z Padwy w Jedłowniku|Jedłowniku]], gdzie 4 sierpnia | Ostatecznie w 1921 roku osiadł w [[Parafia Matki Bożej Wszechpośredniczki Łask i św. Antoniego z Padwy w Jedłowniku|Jedłowniku]], gdzie 4 sierpnia tegoż roku został proboszczem miejscowej parafii św. Barbary. W 1926 roku [[Hlond August|bp A. Hlond]] mianował go dziekanem honorowym. W uznaniu zasług otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta. Odznaczał się niezwykłymi zdolnościami lingwistycznymi. Biegle posługiwał się łaciną i greką. Zmarł 22 grudnia 1928 w Jedłowniku i tam został pochowany. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Aktualna wersja na dzień 21:27, 30 lip 2022
Robota Antoni (1864-1928)
Urodził się 2 stycznia 1864 w Gostomii w powiecie prudnickim w rodzinie Hieronima i Agnety z d. Thomallana. Po ukończeniu szkoły elementarnej uczęszczał do gimnazjum w Prudniku, gdzie w 1884 roku uzyskał świadectwo dojrzałości. Po maturze rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1888 we Wrocławiu.
Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: św. Mikołaja w Starej Wsi k. Raciborza i św. Bartłomieja w Głogówku w powiecie prudnickim. W 1890 roku został mianowany kuratusem lokalii NMP w Rudzie, a rok później proboszczem w parafii Trójcy Przenajświętszej w Gorzowie Śląskim, gdzie wybudował nowy kościół.
Żarliwość duszpasterską łączył ks. Robota z szerokim zaangażowaniem w sprawy polskie na Górnym Śląsku, co było powodem szykanowania go przez pruskie władze administracyjne. W celu krzewienia polskości założył w Rudzie Towarzystwo św. Alojzego, a w Gorzowie Śląskim Stowarzyszenie Młodzieńców. Organizował polskie przedstawienia amatorskie, a w nabożeństwach kościelnych przywracał język polski. Od 8 stycznia 1903 przez trzynaście lat administrował parafią św. Mikołaja w Reptach.
9 listopada 1916 został mianowany proboszczem w parafii Wniebowzięcia NMP i św. Mikołaja we Włochach w powiecie namysłowskim. Rozwinął tam na szeroką skalę agitację polską, mającą na celu budzenie i umacnianie poczucia narodowego miejscowych Polaków. W tym celu wygłaszał wiele kazań w duchu polskim, a także przemawiał na zwoływanych przez siebie wiecach w okolicznych wsiach. Polska działalność ks. Roboty spotkała się z gwałtownymi protestami ludności niemieckiej, a on sam został aresztowany i skazany na trzy miesiące więzienia „za podburzanie”. Ks. Robota nie odsiedział kary, ale musiał uchodzić z Włochów, co nadszarpnęło jego zdrowie (w więzieniu był brutalnie traktowany). Niezbędne okazało się leczenie w Jastrzębiu Zdroju, gdzie odzyskał siły do dalszej pracy.
Ostatecznie w 1921 roku osiadł w Jedłowniku, gdzie 4 sierpnia tegoż roku został proboszczem miejscowej parafii św. Barbary. W 1926 roku bp A. Hlond mianował go dziekanem honorowym. W uznaniu zasług otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta. Odznaczał się niezwykłymi zdolnościami lingwistycznymi. Biegle posługiwał się łaciną i greką. Zmarł 22 grudnia 1928 w Jedłowniku i tam został pochowany.
Bibliografia
AAKat, Akta personalne ks. Antoniego Roboty; M. Pater, Robota Antoni (hasło), [w:] Słownik biograficzny, s. 350-351, (tam data ustanowienia administratorem w Reptach - 1904, a proboszczem we Włochach - 1917); Gwóźdź, Udział duchowieństwa, s. 194; Nekrolog, WD 1929, nr 2, s. 22.
| |||||