Robota Antoni: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 23:04, 21 lip 2016

Robota Antoni (1864-1928)

Urodził się 2 stycznia 1864 w Gostomii w powiecie prudnickim. Był synem Hieronima i Agnety z d. Thomallana. Po ukończeniu szkoły elementarnej uczęszczał do gimnazjum w Prudniku, gdzie w 1884 roku uzyskał świadectwo dojrzałości. Po maturze rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1888 we Wrocławiu.

Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: św. Mikołaja w Starej Wsi k. Raciborza i św. Bartłomieja w Głogówku w powiecie prudnickim. W 1890 roku został mianowany kuratusem lokalii NMP w Rudzie, a rok później proboszczem w parafii Trójcy Przenajświętszej w Gorzowie Śląskim, gdzie wybudował nowy kościół.

Żarliwość duszpasterską łączył ks. Robota z szerokim zaangażowaniem w sprawy polskie na Górnym Śląsku, co było powodem szykanowania go przez pruskie władze administracyjne. W celu krzewienia polskości założył w Rudzie Towarzystwo św. Alojzego, a w Gorzowie Śląskim Stowarzyszenie Młodzieńców. Organizował polskie przedstawienia amatorskie, a w nabożeństwach kościelnych przywracał język polski. Od 8 stycznia 1903 przez trzynaście lat administrował parafią św. Mikołaja w Reptach.

9 listopada 1916 został mianowany proboszczem w parafii Wniebowzięcia NMP i św. Mikołaja we Włochach w powiecie namysłowskim. Rozwinął tam na szeroką skalę agitację polską, mającą na celu budzenie i umacnianie poczucia narodowego miejscowych Polaków. W tym celu wygłaszał wiele kazań w duchu polskim, a także przemawiał na zwoływanych przez siebie wiecach w okolicznych wsiach. Polska działalność ks. Roboty spotkała się z gwałtownymi protestami ludności niemieckiej, a on sam został aresztowany i skazany na trzy miesiące więzienia „za podburzanie”. Ks. Robota nie odsiedział kary, ale musiał uchodzić z Włochów, co nadszarpnęło jego zdrowie.

Ostatecznie w 1923 roku osiadł w Jedłowniku, gdzie został proboszczem miejscowej parafii św. Barbary. W 1926 roku bp A. Hlond mianował go dziekanem honorowym. W uznaniu zasług otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta. Odznaczał się niezwykłymi zdolnościami lingwistycznymi. Biegle posługiwał się łaciną i greką. Zmarł 22 grudnia 1928 w Jedłowniku i tam został pochowany.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Antoniego Roboty; M. Pater, Robota Antoni (hasło), [w:] Słownik biograficzny, s. 350-351, (tam data ustanowienia administratorem w Reptach - 1904, a proboszczem we Włochach - 1917); Gwóźdź, Udział duchowieństwa, s. 194; Nekrolog, WD 1929, nr 2, s. 22.

@@ Linia 6: / Linia 6: @@
 Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: św. Mikołaja w Starej Wsi k. Raciborza i  św. Bartłomieja w Głogówku w powiecie prudnickim. W 1890 roku został mianowany kuratusem lokalii NMP w Rudzie, a rok później proboszczem w parafii Trójcy Przenajświętszej w Gorzowie Śląskim, gdzie wybudował nowy kościół.
-Żarliwość duszpasterską łączył ks. Robota z szerokim zaangażowaniem w sprawy polskie na Górnym Śląsku, co było powodem szykanowania go przez pruskie władze administracyjne. W celu krzewienia polskości założył w Rudzie [[Alojzjanie|Towarzystwo św. Alojzego]], a w Gorzowie Śląskim Stowarzyszenie Młodzieńców. Organizował polskie przedstawienia amatorskie, a w nabożeństwach kościelnych przywracał język polski. Od 8 stycznia 1903 przez trzynaście lat administrował parafią  św. Mikołaja w Reptach.
+Żarliwość duszpasterską łączył ks. Robota z szerokim zaangażowaniem w sprawy polskie na Górnym Śląsku, co było powodem szykanowania go przez pruskie władze administracyjne. W celu krzewienia polskości założył w Rudzie [[Alojzjanie|Towarzystwo św. Alojzego]], a w Gorzowie Śląskim Stowarzyszenie Młodzieńców. Organizował polskie przedstawienia amatorskie, a w nabożeństwach kościelnych przywracał język polski. Od 8 stycznia 1903 przez trzynaście lat administrował [[Parafia św. Mikołaja w Reptach Śląskich|parafią św. Mikołaja w Reptach]].
 listopada 1916 został mianowany proboszczem w parafii Wniebowzięcia NMP i św. Mikołaja we Włochach w powiecie namysłowskim. Rozwinął tam na szeroką skalę agitację polską, mającą na celu budzenie i umacnianie poczucia narodowego miejscowych Polaków. W tym celu wygłaszał wiele kazań w duchu polskim, a także przemawiał na zwoływanych przez siebie wiecach w okolicznych wsiach. Polska działalność ks. Roboty spotkała się z gwałtownymi protestami ludności niemieckiej, a on sam został aresztowany i skazany na trzy miesiące więzienia „za podburzanie”. Ks. Robota nie odsiedział kary, ale musiał uchodzić z Włochów, co nadszarpnęło jego zdrowie.