Połomski Józef: Różnice pomiędzy wersjami
mNie podano opisu zmian |
(dr) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Połomski Józef (1812-1870), nauczyciel== | ==Połomski Józef (1812-1870), nauczyciel== | ||
Urodził się 24 czerwca 1812 w miejscowości Piece k. Rybnika. Po ukończeniu gimnazjum w Raciborzu i studiów teologicznych na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego, przyjął święcenia kapłańskie 24 czerwca 1835. Przez cztery lata był wikariuszem w Grzędzinie i Brzegu, a 5 lutego 1839 objął parafię w Biestrzykowicach (pow. namysłowski). W 1845 roku został mianowany dziekanem i inspektorem szkolnym. Podczas epidemii tyfusu, | Urodził się 24 czerwca 1812 w miejscowości Piece k. Rybnika. Po ukończeniu gimnazjum w Raciborzu i studiów teologicznych na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego]], przyjął święcenia kapłańskie 24 czerwca 1835. Przez cztery lata był wikariuszem w Grzędzinie i Brzegu, a 5 lutego 1839 objął parafię w Biestrzykowicach (pow. namysłowski). W 1845 roku został mianowany dziekanem i inspektorem szkolnym. Podczas epidemii tyfusu, która nawiedziła Śląsk w latach 1846-1849 zaopiekował się sierotami pozostałymi po ofiarach epidemii. Zorganizował własnym kosztem ochronki, w których umieszczał osierocone dzieci. W 1851 roku został mianowany dyrektorem wszystkich górnośląskich sierocińców. W 1858 roku został powołany do rejencji opolskiej na stanowisko radcy szkolnego. Zmarł w 1870 roku. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Aktualna wersja na dzień 22:05, 14 sie 2016
Połomski Józef (1812-1870), nauczyciel
Urodził się 24 czerwca 1812 w miejscowości Piece k. Rybnika. Po ukończeniu gimnazjum w Raciborzu i studiów teologicznych na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego, przyjął święcenia kapłańskie 24 czerwca 1835. Przez cztery lata był wikariuszem w Grzędzinie i Brzegu, a 5 lutego 1839 objął parafię w Biestrzykowicach (pow. namysłowski). W 1845 roku został mianowany dziekanem i inspektorem szkolnym. Podczas epidemii tyfusu, która nawiedziła Śląsk w latach 1846-1849 zaopiekował się sierotami pozostałymi po ofiarach epidemii. Zorganizował własnym kosztem ochronki, w których umieszczał osierocone dzieci. W 1851 roku został mianowany dyrektorem wszystkich górnośląskich sierocińców. W 1858 roku został powołany do rejencji opolskiej na stanowisko radcy szkolnego. Zmarł w 1870 roku.
Bibliografia
Schematismus 1869, s. 17, 104, 200; Schematismus 1871, s. 164; Ks. St[abik], Ks. Józef Połomski, "Zwiastun Górnośląski" 1870, nr 46; E. Szramek, Ks. Norbert Bonczyk. Homer Górnośląski i poeta walki kulturnej, RTPNŚ t. II z 1930, s. 51-52.
| |||||