Pietrucha Jerzy: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
 
Nie podano opisu zmian
Linia 4: Linia 4:
Po wybuchu II wojny światowej z powodu nieugiętej postawy narodowej otrzymał nakaz opuszczenia Górnego Śląska. Dzięki interwencji Kurii Diecezjalnej w Katowicach decyzję o wysiedleniu najpierw odłożono, a później umorzono. W latach 1940-1942 kontynuował studia w Instytucie Filozoficzno-Teologicznym w St. Poelten. Święcenia kapłańskie przyjął 21 grudnia 1941 w St. Polten z rąk bpa Michała Memelanera. Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: [[Parafia św. Józefa w Zgodzie|św. Józefa w Świętochłowicach-Zgodzie]], św. Wawrzyńca w Knurowie, MB Bolesnej w Rybniku, [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Mysłowicach|NSPJ w Mysłowicach]], Wniebowzięcia NMP w Chorzowie Batorym, [[Parafia św. Jerzego w Rydułtowach|św. Jerzego w Rydułtowach]], [[Parafia św. Barbary w Chorzowie|św. Barbary w Chorzowie]] i św. Jakuba w Lubszy Śląskiej.  
Po wybuchu II wojny światowej z powodu nieugiętej postawy narodowej otrzymał nakaz opuszczenia Górnego Śląska. Dzięki interwencji Kurii Diecezjalnej w Katowicach decyzję o wysiedleniu najpierw odłożono, a później umorzono. W latach 1940-1942 kontynuował studia w Instytucie Filozoficzno-Teologicznym w St. Poelten. Święcenia kapłańskie przyjął 21 grudnia 1941 w St. Polten z rąk bpa Michała Memelanera. Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: [[Parafia św. Józefa w Zgodzie|św. Józefa w Świętochłowicach-Zgodzie]], św. Wawrzyńca w Knurowie, MB Bolesnej w Rybniku, [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Mysłowicach|NSPJ w Mysłowicach]], Wniebowzięcia NMP w Chorzowie Batorym, [[Parafia św. Jerzego w Rydułtowach|św. Jerzego w Rydułtowach]], [[Parafia św. Barbary w Chorzowie|św. Barbary w Chorzowie]] i św. Jakuba w Lubszy Śląskiej.  


W listopadzie 1948 roku zdał egzamin proboszczowski. Komisji Egzaminacyjnej przedstawił pracę pisemną nt. „Parafia Mysłowice, historia, stan obecny, dziesięcioletni plan duszpasterski”. W sierpniu 1952 roku otrzymał prawo do noszenia pelerynki proboszczowskiej. W październiku 1956 roku otrzymał dekret wikariusza do [[Bazylika Najświętszej Marii Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|parafii Imienia NMP i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich]] oraz polecenie objęcia opieką duszpasterską mieszkańców lokalii w Józefce. Dwa lata później [[Adamski Stanisław|bp S. Adamski]] utworzył w Józefce kurację św. Józefa, a ks. Pietruchę mianował kuratusem. W latach 1960-1964 sukcesywnie powiększał istniejącą tam kaplicę. W sierpniu 1969 roku otrzymał nominację na proboszcza w parafii MB Nieustającej Pomocy w Kozłowej Górze. We wrześniu 1987 roku przeszedł na emeryturę. Zmarł 16 grudnia 1987 w szpitalu w Tarnowskich Górach. Został pochowany w Kozłowej Górze.  
W listopadzie 1948 roku zdał egzamin proboszczowski. Komisji Egzaminacyjnej przedstawił pracę pisemną nt. „Parafia Mysłowice, historia, stan obecny, dziesięcioletni plan duszpasterski”. W sierpniu 1952 roku otrzymał prawo do noszenia pelerynki proboszczowskiej. W październiku 1956 roku otrzymał dekret wikariusza do [[Parafia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|parafii Imienia NMP i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich]] oraz polecenie objęcia opieką duszpasterską mieszkańców lokalii w Józefce. Dwa lata później [[Adamski Stanisław|bp S. Adamski]] utworzył w Józefce kurację św. Józefa, a ks. Pietruchę mianował kuratusem. W latach 1960-1964 sukcesywnie powiększał istniejącą tam kaplicę. W sierpniu 1969 roku otrzymał nominację na proboszcza w parafii MB Nieustającej Pomocy w Kozłowej Górze. We wrześniu 1987 roku przeszedł na emeryturę. Zmarł 16 grudnia 1987 w szpitalu w Tarnowskich Górach. Został pochowany w Kozłowej Górze.  


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Wersja z 20:35, 20 lis 2009

Pietrucha Jerzy (1918-1987)

Urodził się 11 stycznia 1918 w Dolnej Ligocie w pow. kluczborskim. Był synem kupca Franciszka i Pauliny z d. Grzegorz. W 1922 roku przeniósł się razem z rodzicami do Tarnowskich Gór. Uczęszczał tam do szkoły powszechnej i Państwowego Gimnazjum Męskiego. Był członkiem Sodalicji Mariańskiej. Egzamin dojrzałości zdał w czerwcu 1936 roku. Po maturze wstąpił do Towarzystwa Chrystusowego i odbył roczny nowicjat w Potulicach. W 1937 roku przeniósł się do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Po wybuchu II wojny światowej z powodu nieugiętej postawy narodowej otrzymał nakaz opuszczenia Górnego Śląska. Dzięki interwencji Kurii Diecezjalnej w Katowicach decyzję o wysiedleniu najpierw odłożono, a później umorzono. W latach 1940-1942 kontynuował studia w Instytucie Filozoficzno-Teologicznym w St. Poelten. Święcenia kapłańskie przyjął 21 grudnia 1941 w St. Polten z rąk bpa Michała Memelanera. Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: św. Józefa w Świętochłowicach-Zgodzie, św. Wawrzyńca w Knurowie, MB Bolesnej w Rybniku, NSPJ w Mysłowicach, Wniebowzięcia NMP w Chorzowie Batorym, św. Jerzego w Rydułtowach, św. Barbary w Chorzowie i św. Jakuba w Lubszy Śląskiej.

W listopadzie 1948 roku zdał egzamin proboszczowski. Komisji Egzaminacyjnej przedstawił pracę pisemną nt. „Parafia Mysłowice, historia, stan obecny, dziesięcioletni plan duszpasterski”. W sierpniu 1952 roku otrzymał prawo do noszenia pelerynki proboszczowskiej. W październiku 1956 roku otrzymał dekret wikariusza do parafii Imienia NMP i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich oraz polecenie objęcia opieką duszpasterską mieszkańców lokalii w Józefce. Dwa lata później bp S. Adamski utworzył w Józefce kurację św. Józefa, a ks. Pietruchę mianował kuratusem. W latach 1960-1964 sukcesywnie powiększał istniejącą tam kaplicę. W sierpniu 1969 roku otrzymał nominację na proboszcza w parafii MB Nieustającej Pomocy w Kozłowej Górze. We wrześniu 1987 roku przeszedł na emeryturę. Zmarł 16 grudnia 1987 w szpitalu w Tarnowskich Górach. Został pochowany w Kozłowej Górze.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Jerzego Pietruchy; Schematyzm 1955-1986.