Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chorzowie Batorym: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
 
 
(Nie pokazano 21 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Grafika:Chorzow NSPJ 1.jpg|350px|left]]
[[Grafika:Chorzow NSPJ 1.jpg|thumb]]
[[Grafika:Chorzow Barbara.jpg|150px|right]]
[[Grafika:Chorzow Barbara.jpg|thumb|św. Barbara, witraż]]
1 kwietnia 1939 Hajduki zostały włączone do Chorzowa, co wiązało się ze zmianą nazwy dzielnicy na Chorzów Batory, w której to dynamiczny rozwój przemysłu i wzrost liczby ludności zrodził potrzebę stworzenia samodzielnej placówki duszpasterskiej. Na nowym terenie administracyjnym od 1901 roku istniał już kościół Wniebowzięcia NMP, z prawami kościoła parafialnego od 1908 roku. Inicjatywy podziału parafii i budowy kościoła, podjęte przez ks. [[Czempiel Józef| Józefa Czempiela]], przekonały kurię katowicką, która wydała decyzję o podziale parafii. 2 października 1937 wikariusz generalny bp [[Bieniek Juliusz|Juliusz Bieniek]] powierzył organizowanie nowej placówki ks. [[Bonk Emanuel|Emanuelowi Bonkowi]]. 3 grudnia 1937 w ratuszu chorzowskim odbyło się pierwsze zebranie komitetu budowy. Wykonanie projektu zlecono [[Gambiec Henryk|Henrykowi Gambiec]] z Katowic.


Wybudowany obiekt jest przykładem architektury funkcjonalistycznej. Składa się z trzech prostopadłościennych brył: korpusu nawowego, nieco mniejszego i węższego prezbiterium oraz smukłej wieży przy nawie od strony północno-wschodniej. Kościół posiada jedną nawę z wyróżnionym prezbiterium o kolebkowym sklepieniu i oddzielonym od ołtarzy bocznymi kolumnami, po jednej z każdej strony. Ściany nawy głównej urozmaicają kwadratowe wnęki znajdujące się pod okrągłymi oknami. Długość kościoła wynosi 30 m, szerokość 17 m. Kościół może zmieścić w swoim wnętrzu ok. 2 tys osób. W świątyni zamontowano 24 witraże.  
1 kwietnia 1939 Hajduki zostały włączone do Chorzowa, co wiązało się ze zmianą nazwy dzielnicy na Chorzów Batory, w której to dynamiczny rozwój przemysłu i wzrost liczby ludności zrodził potrzebę stworzenia samodzielnej placówki duszpasterskiej. Na nowym terenie administracyjnym od 1901 roku istniał już [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Chorzowie Batorym|kościół pw. Wniebowzięcia NMP]], z prawami kościoła parafialnego od 1908 roku. Inicjatywy podziału parafii i budowy kościoła, podjęte przez [[Bł. Józef Czempiel|ks. Józefa Czempiela]], przekonały kurię katowicką, która wydała decyzję o podziale parafii. 2 października 1937 wikariusz generalny [[Bieniek Juliusz|bp Juliusz Bieniek]] powierzył organizowanie nowej placówki [[Bonk Emanuel|ks. Emanuelowi Bonkowi]]. 3 grudnia 1937 w ratuszu chorzowskim odbyło się pierwsze zebranie komitetu budowy. Wykonanie projektu zlecono [[Gambiec Henryk|Henrykowi Gambcowi]] z Katowic.  


14 sierpnia 1938, z upoważnienia biskupa [[Adamski Stanisław|Stanisława Adamskiego]], [[Czempiel Józef|ks. Józef Czempiel]] poświęcił kamień węgielny. Poświęcenie wybudowanego kościoła miało się odbyć 17 września 1939, ale z powodu okupacji zostało przesunięte na grudzień 1939 roku. Poświęcenia kościoła dokonał ks. Czempiel. Parafia została erygowana 1 stycznia 1940. Obecnie parafia liczy 7754 wiernych i administracyjnie należy do [[dekanat Świętochłowice|dekanatu Świętochłowice]]. Od września 1993 roku parafia wydaje miesięcznik "Głos Serca Jezusowego".  
Wybudowany kościół jest przykładem architektury funkcjonalistycznej. Składa się z trzech prostopadłościennych brył: korpusu nawowego, nieco mniejszego i węższego [[prezbiterium]] oraz smukłej wieży przy nawie od strony północno-wschodniej. Kościół posiada jedną nawę z wyróżnionym prezbiterium o kolebkowym sklepieniu i oddzielonym od ołtarzy bocznymi kolumnami, po jednej z każdej strony. Ściany nawy głównej urozmaicają kwadratowe wnęki znajdujące się pod okrągłymi oknami. W kościele znajdują się 24 witraże. Długość kościoła wynosi 30 m, szerokość 17 m. Kościół może zmieścić w swoim wnętrzu ok. 2 tys osób.
 
14 sierpnia 1938, z upoważnienia [[Adamski Stanisław|bpa Stanisława Adamskiego]], ks. Józef Czempiel poświęcił kamień węgielny. Poświęcenie wybudowanego kościoła miało się odbyć 17 września 1939, ale z powodu okupacji zostało przesunięte na grudzień 1939 roku. Poświęcenia kościoła dokonał ks. Czempiel. Parafia została erygowana 1 stycznia 1940. Obecnie parafia liczy 7754 wiernych i administracyjnie należy do [[dekanat Chorzów Batory|dekanatu Chorzów Batory]]. Od września 1993 roku parafia wydaje miesięcznik [[Głos Serca Jezusowego – pismo parafii Serca Jezusowego w Chorzowie Batorym|'' Głos Serca Jezusowego'']].  


==Proboszczowie==
==Proboszczowie==
*[[Bonk Emanuel|ks. Emanuel Bonk]] ekspozyt (1937-1939), administrator (1940-1948)  
*[[Bonk Emanuel|ks. Emanuel Bonk]] ekspozyt (1937-1939), administrator (1940-1948)  
*[[Przybyła Alfons|ks. Alfons Przybyła]] administrator (1948-1976)  
*[[Przybyła Alfons|ks. Alfons Przybyła]] administrator (1948-1976)  
*[[Sołtysik Jan|ks. Jan Sołtysik]] (1973-2006)
*[[Sołtysik Jan|ks. Jan Sołtysik]] (1976-2006)
*[[Cuber Andrzej|ks. Andrzej Cuber]] (2006-nadal)  
*[[Cuber Andrzej|ks. Andrzej Cuber]] (2006-2018)
*[[Tomalik Krzysztof|ks. Krzysztof Tomalik]] (2018-nadal)


==Bibliografia==
==Bibliografia==
*Katalog Archidiecezji Katowickiej 2005, cz. 2, s. 705.
Dekret erekcji parafii Jezusa Chrystusa Dobrego Pasterza w Chorzowie Batorym, WD 1984, nr 5, s. 138-140; Katalog Archidiecezji Katowickiej 2005, cz. 2, s. 705; J. Dudała, Św. Florian i wielbłądy. Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chorzowie Batorym, GN 2006, nr 4, (dodatek katowicki), s. 14-15.
 
 


{{Dekanaty}}
[[Kategoria:Parafie - C|Chorzów]]
[[Kategoria:Parafie - C|Chorzów]]
[[Kategoria:Dekanat Świętochłowice|Chorzów]]
[[Kategoria:Dekanat Chorzów Batory|Chorzów]]
[[Kategoria:Chorzów]]

Aktualna wersja na dzień 22:43, 18 lip 2022

Chorzow NSPJ 1.jpg
św. Barbara, witraż

1 kwietnia 1939 Hajduki zostały włączone do Chorzowa, co wiązało się ze zmianą nazwy dzielnicy na Chorzów Batory, w której to dynamiczny rozwój przemysłu i wzrost liczby ludności zrodził potrzebę stworzenia samodzielnej placówki duszpasterskiej. Na nowym terenie administracyjnym od 1901 roku istniał już kościół pw. Wniebowzięcia NMP, z prawami kościoła parafialnego od 1908 roku. Inicjatywy podziału parafii i budowy kościoła, podjęte przez ks. Józefa Czempiela, przekonały kurię katowicką, która wydała decyzję o podziale parafii. 2 października 1937 wikariusz generalny bp Juliusz Bieniek powierzył organizowanie nowej placówki ks. Emanuelowi Bonkowi. 3 grudnia 1937 w ratuszu chorzowskim odbyło się pierwsze zebranie komitetu budowy. Wykonanie projektu zlecono Henrykowi Gambcowi z Katowic.

Wybudowany kościół jest przykładem architektury funkcjonalistycznej. Składa się z trzech prostopadłościennych brył: korpusu nawowego, nieco mniejszego i węższego prezbiterium oraz smukłej wieży przy nawie od strony północno-wschodniej. Kościół posiada jedną nawę z wyróżnionym prezbiterium o kolebkowym sklepieniu i oddzielonym od ołtarzy bocznymi kolumnami, po jednej z każdej strony. Ściany nawy głównej urozmaicają kwadratowe wnęki znajdujące się pod okrągłymi oknami. W kościele znajdują się 24 witraże. Długość kościoła wynosi 30 m, szerokość 17 m. Kościół może zmieścić w swoim wnętrzu ok. 2 tys osób.

14 sierpnia 1938, z upoważnienia bpa Stanisława Adamskiego, ks. Józef Czempiel poświęcił kamień węgielny. Poświęcenie wybudowanego kościoła miało się odbyć 17 września 1939, ale z powodu okupacji zostało przesunięte na grudzień 1939 roku. Poświęcenia kościoła dokonał ks. Czempiel. Parafia została erygowana 1 stycznia 1940. Obecnie parafia liczy 7754 wiernych i administracyjnie należy do dekanatu Chorzów Batory. Od września 1993 roku parafia wydaje miesięcznik Głos Serca Jezusowego.

Proboszczowie

Bibliografia

Dekret erekcji parafii Jezusa Chrystusa Dobrego Pasterza w Chorzowie Batorym, WD 1984, nr 5, s. 138-140; Katalog Archidiecezji Katowickiej 2005, cz. 2, s. 705; J. Dudała, Św. Florian i wielbłądy. Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chorzowie Batorym, GN 2006, nr 4, (dodatek katowicki), s. 14-15.