Parafia św. Mikołaja w Warszowicach: Różnice pomiędzy wersjami
mNie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Pierwszy kościół został zbudowany w pierwszej połowie XIV wieku. Od 1572 roku znajdował się w rękach ewangelików, aż do 1629 roku, kiedy władze austriackie odebrały im świątynię. Jednak nabożeństwa odbywały się w nim dopiero w pierwszej połowie XVIII wieku, gdyż nie było katolików we wsi. Drugi drewniany zbudowano w 1721 roku za ks. Henryka Szalasty, który został zastąpiono też drewnianym pw św. Mikołaja, a który spłonął w czasie działań wojennych w 1945 roku. Po ustąpieniu frontu wybudowano prowizoryczny barak, w którym odprawiano nabożeństwa. Współczesny kościół murowany wzniesiono w latach 1957-1959. | Pierwszy kościół został zbudowany w pierwszej połowie XIV wieku. Od 1572 roku znajdował się w rękach ewangelików, aż do 1629 roku, kiedy władze austriackie odebrały im świątynię. Jednak nabożeństwa odbywały się w nim dopiero w pierwszej połowie XVIII wieku, gdyż nie było katolików we wsi. Drugi drewniany zbudowano w 1721 roku za ks. Henryka Szalasty, który został zastąpiono też drewnianym pw św. Mikołaja, a który spłonął w czasie działań wojennych w 1945 roku. Po ustąpieniu frontu wybudowano prowizoryczny barak, w którym odprawiano nabożeństwa. Współczesny kościół murowany wzniesiono w latach 1957-1959. | ||
Przy kościele znajduje się od 1717 roku probostwo, które w 1794 roku wybudowane zostało na nowo przez ks. Michała Kopecia, a w 1851 roku gruntownie odremontowane. Od 1794 roku znajdował się też szpital, który pierwotnie był małym drewnianym budynkiem, a w 1905 roku doszczętnie spłonął. Odbudowano go, jako murowany, jednak od 1945 roku podupadał, kilkanaście lat stał pusty, aż końcem XX wieku go rozebrano. | Przy kościele znajduje się od 1717 roku probostwo, które w 1794 roku wybudowane zostało na nowo przez ks. Michała Kopecia, a w 1851 roku gruntownie odremontowane. Od 1794 roku znajdował się też szpital, który pierwotnie był małym drewnianym budynkiem, a w 1905 roku doszczętnie spłonął. Odbudowano go, jako murowany, jednak od 1945 roku podupadał, kilkanaście lat stał pusty, aż z końcem XX wieku go rozebrano. | ||
Wersja z 21:19, 20 sty 2010
Pierwszy kościół został zbudowany w pierwszej połowie XIV wieku. Od 1572 roku znajdował się w rękach ewangelików, aż do 1629 roku, kiedy władze austriackie odebrały im świątynię. Jednak nabożeństwa odbywały się w nim dopiero w pierwszej połowie XVIII wieku, gdyż nie było katolików we wsi. Drugi drewniany zbudowano w 1721 roku za ks. Henryka Szalasty, który został zastąpiono też drewnianym pw św. Mikołaja, a który spłonął w czasie działań wojennych w 1945 roku. Po ustąpieniu frontu wybudowano prowizoryczny barak, w którym odprawiano nabożeństwa. Współczesny kościół murowany wzniesiono w latach 1957-1959.
Przy kościele znajduje się od 1717 roku probostwo, które w 1794 roku wybudowane zostało na nowo przez ks. Michała Kopecia, a w 1851 roku gruntownie odremontowane. Od 1794 roku znajdował się też szpital, który pierwotnie był małym drewnianym budynkiem, a w 1905 roku doszczętnie spłonął. Odbudowano go, jako murowany, jednak od 1945 roku podupadał, kilkanaście lat stał pusty, aż z końcem XX wieku go rozebrano.
Proboszczowie
- ks. Franciszek Miczek (1899-934)
- ks. Franciszek Klimza (1934-1939)
- ks. Alfons Wolny substytut (1940-1945)
- ks. Emanuel Piwoń administrator (1945-1957), proboszcz (1957-1959)
- ks. Paweł Kępka administrator (1960-1965)
- ks. Włodzimierz Dziubek administrator (1965-1968)
- ks. Florian Starosta (1968-1994)
- ks. Aleksander Czembor administrator (1994-1996), proboszcz (1996-nadal)
Bibliografia
Katalog Diecezji Katowickiej 1986; Z. J. Orlik, Gmina Pawłowice. Szkice z dziejów, Kraków 2001; Straty wojenne. Zabytkowe dzwony utracone w latach 1939-1945 w granicach Polski po 1945, t. 3 Województwo Śląskie, cz. 1 diecezja katowicka wraz z częścią diecezji częstochowskiej, opr. P. Nadolski, Katowice 2008, s. 293-294.
| ||||||||||