Parafia św. Jana Nepomucena w Łagiewnikach

Z e-ncyklopedia

Łagiewniki w 1254 roku zostały włączone do nowo ustanowionego miasta Bytom. Dzielnica ta leżała na szlaku handlowym, który ciągnął się na południe Europy. Sam obszar Łagiewnik był bardzo rozległy, bowiem południowe pastwiska i lasy sięgały aż po Hajduki ( Chorzów Batory) i rzekę Roździankę (obecnie Rawa). Na północ ciągnęły się pod Rozbark i wyschnięte obecnie źródła Jacka.

Do połowy XIX wieku Łagiewniki były osadą o charakterze rolniczym. Pierwszą powstałą tu kopalnią była "Florentyna" założona w 1823 roku. Następnie powstały huty "Hubertus" i "Zygmunt". Na tym terenie istniały także kamieniołomy i wapienniki.

Pierwszymi misjonarzami, którzy działali na terenie Łagiewnik mieli być byli św. Cyryl i Metody. Do dzisiaj na pamiątkę ich pobytu tutaj stoi krzyż w najwyższym punkcie Łagiewnik. Ich imionami została także nazwana główna ulica.

Wieś od początku istnienia do 1660 roku należała do parafii św. Małgorzaty w Bytomiu. Kościół zbudował Bolesław Kędzierzawy w 1170 roku. Budowla przetrwała do dnia dzisiejszego. Następnie Łagiewniki do 1894 roku należały do parafii mariackiej. Kościół ten pamięta jeszcze czasy przedlokacyjne; co oznacza, że jest starszy od samego miasta. Budowla była otoczona licznymi kaplicami, a w XV wieku w jednej z nich poświęconej NMP zawisł obraz Matki Bożej, która na lewym ramieniu trzymała Jezusa.

W 1879 roku stworzono tymczasową kaplicę w szkole. Parafia została erygowana 8 sierpnia 1894. Dnia 12 maja 1895 został poświęcony kamień węgielny kościoła przez księdza dziekana Teodora Myśliwca, który również dokonał poświęcenia kościoła 20 grudnia 1896. Kościół został konsekrowany 12 maja 1902 przez biskupa wrocławskiego kard. Georga Koppa.

Proboszczowie

Bibliografia

Zmiana przynależności dekanalnej parafii Łagiewniki, WD 1960, nr 11-12, s. 268.

p • d • e
Organizacja Kościoła na Górnym Śląsku
Źródło: „https://silesia.edu.pl/index.php?title=Parafia_św._Jana_Nepomucena_w_Łagiewnikach&oldid=44967”