Parafia św. Jana Nepomucena w Łagiewnikach: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
(nowe)
Linia 1: Linia 1:
Łagiewniki w 1254 roku zostały włączone do nowo ustanowionego miasta Bytom. Dzielnica ta leżała nad dobrze rozwiniętym szlakiem handlowym, który ciągnął się na południe Europy. Sam obszar Łagiewnik był bardzo rozległy, bowiem południowe pastwiska i lasy sięgały aż do Hajduk ( Chorzów Batory) i rzekę Roździankę (obecnie Rawa). Na północ rozciągały się pod Rozbark i wyschnięte obecnie źródła Jacka.
Do połowy XIX wieku Łagiewniki były wsią o charakterze rolniczym. Pierwsza kopalnia powstała to "Florentyna" założona w 1823roku, następnie powstały huty: "Hubertus" i "Zygmunt". Również na tym terenie działały kamieniołomy i wapienniki.
Pierwszymi misjonarzami, którzy działali na terenie Łagiewnik mieli być byli św. Cyryl i Metody. Do dzisiaj na pamiątkę ich działalności stoi krzyż w najwyższym punkcie Łagiewnik oraz ich imionami została nazwana główna ulica.
Wieś od początku istnienia do 1660 roku należała do parafii św. Małgorzaty w Bytomiu. Kościół zbudował Bolesław Kędzierzawy w 1170 roku. Budowla przetrwała do dnia dzisiejszego. Następnie Łagiewniki należały do parafii mariackiej do 1894 roku. Kościół ten pamięta jeszcze czasy przedlokacyjne, co oznacza, że jest starszy od samego miasta. Budowla była otoczona licznymi kaplicami, a w XV wieku w jednej z nich poświęconej NMP zawisł obraz Matki Bożej, która na lewym ramieniu trzymała Jezusa.
W 1879 roku stworzono tymczasową kaplicę w szkole. Parafia została erygowana 8 sierpnia 1894. 12 maja 1895  został poświęcony kamień węgielny kościoła przez księdza dziekana [[Myśliwiec Teodor|Teodora Myśliwca]], który również dokonał poświęcenia kościoła 20 grudnia 1896. Kościół został konsekrowany 12 maja 1902  przez biskupa wrocławskiego kard. Georga Koppa.


== Proboszczowie ==
== Proboszczowie ==

Wersja z 04:48, 24 maj 2012

Łagiewniki w 1254 roku zostały włączone do nowo ustanowionego miasta Bytom. Dzielnica ta leżała nad dobrze rozwiniętym szlakiem handlowym, który ciągnął się na południe Europy. Sam obszar Łagiewnik był bardzo rozległy, bowiem południowe pastwiska i lasy sięgały aż do Hajduk ( Chorzów Batory) i rzekę Roździankę (obecnie Rawa). Na północ rozciągały się pod Rozbark i wyschnięte obecnie źródła Jacka.

Do połowy XIX wieku Łagiewniki były wsią o charakterze rolniczym. Pierwsza kopalnia powstała to "Florentyna" założona w 1823roku, następnie powstały huty: "Hubertus" i "Zygmunt". Również na tym terenie działały kamieniołomy i wapienniki.

Pierwszymi misjonarzami, którzy działali na terenie Łagiewnik mieli być byli św. Cyryl i Metody. Do dzisiaj na pamiątkę ich działalności stoi krzyż w najwyższym punkcie Łagiewnik oraz ich imionami została nazwana główna ulica.

Wieś od początku istnienia do 1660 roku należała do parafii św. Małgorzaty w Bytomiu. Kościół zbudował Bolesław Kędzierzawy w 1170 roku. Budowla przetrwała do dnia dzisiejszego. Następnie Łagiewniki należały do parafii mariackiej do 1894 roku. Kościół ten pamięta jeszcze czasy przedlokacyjne, co oznacza, że jest starszy od samego miasta. Budowla była otoczona licznymi kaplicami, a w XV wieku w jednej z nich poświęconej NMP zawisł obraz Matki Bożej, która na lewym ramieniu trzymała Jezusa.

W 1879 roku stworzono tymczasową kaplicę w szkole. Parafia została erygowana 8 sierpnia 1894. 12 maja 1895 został poświęcony kamień węgielny kościoła przez księdza dziekana Teodora Myśliwca, który również dokonał poświęcenia kościoła 20 grudnia 1896. Kościół został konsekrowany 12 maja 1902 przez biskupa wrocławskiego kard. Georga Koppa.

Proboszczowie

Bibliografia

Zmiana przynależności dekanalnej parafii Łagiewniki, WD 1960, nr 11-12, s. 268.