Parafia św. Jakuba Starszego Apostoła w Lubszy: Różnice pomiędzy wersjami
mNie podano opisu zmian |
(dr) |
||
| (Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Genezy miejscowości i placówki duszpasterskiej należy upatrywać w powiązaniu z pobliskimi Psarami. Osada w 1335 roku została wspomniana w spisie świętopietrza | Genezy miejscowości i placówki duszpasterskiej należy upatrywać w powiązaniu z pobliskimi Psarami. Osada w 1335 roku została wspomniana w spisie [[Świętopietrze|świętopietrza]] pod nazwą Psalo i prawdopodobnie była wsią służebną. Jednak po dokonaniu lokacji Lubszy tutaj przeniesiono siedzibę parafii i wybudowano nowy kościół. W źródłach historycznych wspólnota została wymieniona w 1373 roku. W latach 1570-1630 kościół znajdował się w rękach protestanckich. W tym czasie lubszańscy katolicy uczęszczali do kościoła w pobliskich Koziegłowach, leżących na terenie księstwa siewierskiego. | ||
Parafia w Lubszy początkowo należała do dekanatu bytomskiego, a od 1857 roku do dekanatu lublinieckiego. W 1955 roku znalazła się w granicach dekanatu jędryko-kaletańskiego, który 5 stycznia 1963 zmienił nazwę na woźnicki. W skład parafii w Lubszy wchodziły także: Babienica, Kamienica, Ligota Woźnicka, Kamieńskie Młyny, Piasek, Psary i Kolonia Strzebińska. Trzy z nich zostały odłączone w kolejnych latach. W 1957 roku Kolonia Strzebińska weszła w skład parafii Świętego Krzyża w Strzebiniu. W 1980 roku erygowano samodzielną placówkę w Babienicy, a 2 lutego 1992 bp katowicki [[Zimoń Damian|Damian Zimoń]] powołał tymczasową parafię Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa w Kamieńskich Młynach. Obecnie do parafii należą: Czarny Las, Kamienica Śląska, Ligota Woźnicka, Piasek i inne mniejsze miejscowości. | Parafia w Lubszy początkowo należała do dekanatu bytomskiego, a od 1857 roku do dekanatu lublinieckiego. W 1955 roku znalazła się w granicach dekanatu jędryko-kaletańskiego, który 5 stycznia 1963 zmienił nazwę na woźnicki. W skład parafii w Lubszy wchodziły także: Babienica, Kamienica, Ligota Woźnicka, Kamieńskie Młyny, Piasek, Psary i Kolonia Strzebińska. Trzy z nich zostały odłączone w kolejnych latach. W 1957 roku Kolonia Strzebińska weszła w skład parafii Świętego Krzyża w Strzebiniu. W 1980 roku erygowano samodzielną placówkę w Babienicy, a 2 lutego 1992 bp katowicki [[Zimoń Damian|Damian Zimoń]] powołał tymczasową parafię Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa w Kamieńskich Młynach. Obecnie do parafii należą: Czarny Las, Kamienica Śląska, Ligota Woźnicka, Piasek i inne mniejsze miejscowości. | ||
Metryki chrztów są prowadzone od 1765 roku, a ślubów i zgonów od 1707. | [[Księgi metrykalne|Metryki]] chrztów są prowadzone od 1765 roku, a ślubów i zgonów od 1707 roku. | ||
==Kościół i inne obiekty parafialne== | ==Kościół i inne obiekty parafialne== | ||
Data budowy pierwszego, drewnianego kościoła nie jest znana. Kościół, który istnieje do dziś został wybudowany na początku XV wieku prawdopodobnie przez Piotra z Lubszy, pisarza książąt opolskich i właściciela Woźnik. Okres użytkowania budynku przez ewangelików sprawił, że kościół został zrujnowany i pozbawiony średniowiecznego wyposażenia. 11 czerwca 1629 król czeski nakazał zwrócić kościół katolikom, a Lubszę opuścili dwaj pastorzy protestanccy. Zabudowania kościelne przejęła komisja, na czele której stał dziekan bytomski ks. Mikołaj Wielicki. | Data budowy pierwszego, drewnianego kościoła nie jest znana. Kościół, który istnieje do dziś został wybudowany na początku XV wieku prawdopodobnie przez Piotra z Lubszy, pisarza książąt opolskich i właściciela Woźnik. Okres użytkowania budynku przez ewangelików sprawił, że kościół został zrujnowany i pozbawiony średniowiecznego wyposażenia. 11 czerwca 1629 król czeski nakazał zwrócić kościół katolikom, a Lubszę opuścili dwaj pastorzy protestanccy. Zabudowania kościelne przejęła komisja, na czele której stał dziekan bytomski ks. Mikołaj Wielicki. | ||
Na początku XVIII wieku kościół otoczono murem oraz wyremontowano plebanię. W latach dwudziestych XIX wieku dobudowano do nawy kościoła kaplicę św. Antoniego. Gdy parafia znajdowała się już w strukturach [[Archidiecezja Katowicka|diecezji katowickiej]] poczyniono nowe inwestycje, dzięki którym przebudowano i powiększono kościół. On sam został poświęcony w 1930 roku. Na początku lat osiemdziesiątych XX wieku przebudowano [[prezbiterium]] oraz ustawiono nowy ołtarz. Kościół został konsekrowany 29 września 1982. | |||
W XIX wieku zbudowano drewnianą dzwonnicę na dwa dzwony, w 1823 roku nakrywając ją hełmem krytym gontem. Dzwony zostały skonfiskowane podczas I wojny światowej. Do dzisiaj zachował się tylko jeden z 1536 roku. | W XIX wieku zbudowano drewnianą dzwonnicę na dwa dzwony, w 1823 roku nakrywając ją hełmem krytym gontem. Dzwony zostały skonfiskowane podczas I wojny światowej. Do dzisiaj zachował się tylko jeden z 1536 roku. | ||
Obok kościoła znajduje się cmentarz parafialny z kaplicą pw. Zmartwychwstania Pańskiego, którą wybudowano w latach 1995-1999, a poświęcono 16 maja 1999. | Obok kościoła znajduje się [[cmentarz]] parafialny z kaplicą pw. Zmartwychwstania Pańskiego, którą wybudowano w latach 1995-1999, a poświęcono 16 maja 1999. | ||
==Proboszczowie== | ==Proboszczowie== | ||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
*[[Jakubczyk Bolesław|ks. Bolesław Jakubczyk]] (1972-1979) | *[[Jakubczyk Bolesław|ks. Bolesław Jakubczyk]] (1972-1979) | ||
*[[Dziadzko Joachim|ks. Joachim Dziadzko]] (1979-1989) | *[[Dziadzko Joachim|ks. Joachim Dziadzko]] (1979-1989) | ||
*[[Kolorz Lucjan|ks. Lucjan Kolorz]] proboszcz ( | *[[Kolorz Lucjan|ks. Lucjan Kolorz]] proboszcz (1989-2020) | ||
*[[Badura Rudolf|ks. Rudolf Badura]] proboszcz (2020-nadal) | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| Linia 27: | Linia 28: | ||
{{Kościoły i parafie diecezji gliwickiej}} | {{Kościoły i parafie diecezji gliwickiej}} | ||
[[Kategoria:Dekanat Woźniki]] | [[Kategoria:Dekanat Woźniki]] | ||
[[Kategoria:Kościoły i parafie diecezji gliwickiej - L| | [[Kategoria:Kościoły i parafie diecezji gliwickiej - L|Lubsza]] | ||
Aktualna wersja na dzień 19:06, 22 wrz 2021
Genezy miejscowości i placówki duszpasterskiej należy upatrywać w powiązaniu z pobliskimi Psarami. Osada w 1335 roku została wspomniana w spisie świętopietrza pod nazwą Psalo i prawdopodobnie była wsią służebną. Jednak po dokonaniu lokacji Lubszy tutaj przeniesiono siedzibę parafii i wybudowano nowy kościół. W źródłach historycznych wspólnota została wymieniona w 1373 roku. W latach 1570-1630 kościół znajdował się w rękach protestanckich. W tym czasie lubszańscy katolicy uczęszczali do kościoła w pobliskich Koziegłowach, leżących na terenie księstwa siewierskiego.
Parafia w Lubszy początkowo należała do dekanatu bytomskiego, a od 1857 roku do dekanatu lublinieckiego. W 1955 roku znalazła się w granicach dekanatu jędryko-kaletańskiego, który 5 stycznia 1963 zmienił nazwę na woźnicki. W skład parafii w Lubszy wchodziły także: Babienica, Kamienica, Ligota Woźnicka, Kamieńskie Młyny, Piasek, Psary i Kolonia Strzebińska. Trzy z nich zostały odłączone w kolejnych latach. W 1957 roku Kolonia Strzebińska weszła w skład parafii Świętego Krzyża w Strzebiniu. W 1980 roku erygowano samodzielną placówkę w Babienicy, a 2 lutego 1992 bp katowicki Damian Zimoń powołał tymczasową parafię Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa w Kamieńskich Młynach. Obecnie do parafii należą: Czarny Las, Kamienica Śląska, Ligota Woźnicka, Piasek i inne mniejsze miejscowości. Metryki chrztów są prowadzone od 1765 roku, a ślubów i zgonów od 1707 roku.
Kościół i inne obiekty parafialne
Data budowy pierwszego, drewnianego kościoła nie jest znana. Kościół, który istnieje do dziś został wybudowany na początku XV wieku prawdopodobnie przez Piotra z Lubszy, pisarza książąt opolskich i właściciela Woźnik. Okres użytkowania budynku przez ewangelików sprawił, że kościół został zrujnowany i pozbawiony średniowiecznego wyposażenia. 11 czerwca 1629 król czeski nakazał zwrócić kościół katolikom, a Lubszę opuścili dwaj pastorzy protestanccy. Zabudowania kościelne przejęła komisja, na czele której stał dziekan bytomski ks. Mikołaj Wielicki.
Na początku XVIII wieku kościół otoczono murem oraz wyremontowano plebanię. W latach dwudziestych XIX wieku dobudowano do nawy kościoła kaplicę św. Antoniego. Gdy parafia znajdowała się już w strukturach diecezji katowickiej poczyniono nowe inwestycje, dzięki którym przebudowano i powiększono kościół. On sam został poświęcony w 1930 roku. Na początku lat osiemdziesiątych XX wieku przebudowano prezbiterium oraz ustawiono nowy ołtarz. Kościół został konsekrowany 29 września 1982. W XIX wieku zbudowano drewnianą dzwonnicę na dwa dzwony, w 1823 roku nakrywając ją hełmem krytym gontem. Dzwony zostały skonfiskowane podczas I wojny światowej. Do dzisiaj zachował się tylko jeden z 1536 roku. Obok kościoła znajduje się cmentarz parafialny z kaplicą pw. Zmartwychwstania Pańskiego, którą wybudowano w latach 1995-1999, a poświęcono 16 maja 1999.
Proboszczowie
- ks. Edward Broll (1858-1901)
- ks. Karol Feicke (1901-1932)
- ks. Jan Osiewacz administrator (1932-1935)
- ks. Michał Brzoza (1935-1968)
- ks. Franciszek Kasperczyk administrator (1968-1971)
- ks. Stefan Kornas administrator (1971-1972)
- ks. Bolesław Jakubczyk (1972-1979)
- ks. Joachim Dziadzko (1979-1989)
- ks. Lucjan Kolorz proboszcz (1989-2020)
- ks. Rudolf Badura proboszcz (2020-nadal)
Bibliografia
Schematyzm Diecezji Śląskiej 1927, Katowice 1927, s. 53-54; F. Maroń, Rozwój sieci parafialnej w diecezji katowickiej aż do końca XV w., SSHT 1969, t. 2, s. 143-144; tenże, Proces kształtowania wschodniej granicy biskupstwa wrocławskiego na tle wydarzeń politycznych przełomu XVIII i XIX wieku. Przyczynek do genezy ustaleń bulli "De salute animarum", SSHT 1971, t. 4, s. 239, 244; www.kuria.gliwice.pl.
| |||||