Nowy Śląsk: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
(dr) |
||
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Grafika:NeuSchlesien.png|250px|thumb|Nowy Śląsk]] | [[Grafika:NeuSchlesien.png|250px|thumb|Nowy Śląsk]] | ||
Na przełomie XVIII i XIX wieku na wschodnich rubieżach Śląska doszło do kolejnych zmian w wyniku pełnej utraty niepodległości reszty ziem polskich. | |||
W 1790 roku na mocy ustawy Sejmu Czteroletniego do Rzeczypospolitej włączono Księstwo Siewierskie. Biskupów krakowskich pozbawiono tytułów książąt siewierskich i wprowadzono na tym terenie jednolite prawa. Ziemia Siewierska zintegrowana z Rzeczypospolita stała się odrębnym starostwem w ramach województwa krakowskiego. | |||
W | W następstwie drugiego zaboru pruskiego granica z resztą ziem polskich biegła na południowych krańcach parafii częstochowskiej i najbliższych miejscowości. W Polsce pozostał baronat koziegłowski i ziemie byłego księstwa siewierskiego. W zagarniętej przez Prusy części województwa krakowskiego znalazły się miasta: Stara Częstochowa, Nowa Częstochowa, Kłobuck, Krzepice i Mstów. | ||
Natomiast po trzecim zaborze, decyzją z 24 października 1795 do Prus przeszło dawne księstwo siewierskie wraz z baronatem koziegłowskim i zachodnią częścią powiatu lelowskiego oraz skrawkami powiatów krakowskiego i książskiego. Tereny włączone do Prus otrzymały nazwę Nowy Śląsk. Został on podzielony na dwa powiaty: pilicki i siewierski. Na zajętych ziemiach polskich władze dostosowały administrację do pruskiego modelu. Zajęte tereny podzielono na kamery, a wśród nich utworzono kamerę łęczycką, którą jednak wkrótce przeniesiono do Piotrkowa Trybunalskiego, gdzie rozpoczęła działalność w dniu 25 maja 1793. W wyniku działań nowo powstałej kamery piotrkowskiej na zajętych terenach Nowego Śląska przeprowadzono reorganizacje powiatów, wśród nowo powstałych znalazł się powiat częstochowski. Po trzecim rozbiorze Polski powiat częstochowski oraz istniejące już powiaty pilicki i siewierski znalazły się pod panowaniem pruskim, chociaż należały do różnych prowincji. | |||
Natomiast po trzecim zaborze, decyzją z 24 października 1795 do Prus | |||
Po klęsce wojsk pruskich w wojnie z armią Napoleona i powstaniu Księstwa Warszawskiego trzy wspomniane powiaty: częstochowski, pilicki i siewierski znalazły się w granicach Księstwa Warszawskiego. Na mocy traktatu w Tylży 7 lipca 1807 do Księstwa Warszawskiego wszedł tylko powiat częstochowski. Reszta Nowego Śląska została włączona do Księstwa Warszawskiego w dodatkowym traktacie podpisanym w Elblągu w dniu 10 listopada 1807. | Po klęsce wojsk pruskich w wojnie z armią Napoleona i powstaniu Księstwa Warszawskiego trzy wspomniane powiaty: częstochowski, pilicki i siewierski znalazły się w granicach Księstwa Warszawskiego. Na mocy traktatu w Tylży 7 lipca 1807 do Księstwa Warszawskiego wszedł tylko powiat częstochowski. Reszta Nowego Śląska została włączona do Księstwa Warszawskiego w dodatkowym traktacie podpisanym w Elblągu w dniu 10 listopada 1807. | ||
| Linia 16: | Linia 14: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Cd: [[Administracja państwowa]] | Cd: [[Plik:Book.png|30px|left]] [[Administracja państwowa]] |[[Spis treści|Powrót do spisu treści]] | ||
|[[Spis treści|Powrót do spisu treści]] | |||
[[Kategoria:Podręcznik|Nowy Śląsk]] | [[Kategoria:Podręcznik|Nowy Śląsk]] | ||
[[Kategoria:Organizacja kościelna|Nowy Śląsk]] | [[Kategoria:Organizacja kościelna|Nowy Śląsk]] | ||
[[Kategoria:Diecezja Wrocławska]] | |||
Aktualna wersja na dzień 23:51, 15 wrz 2018
Na przełomie XVIII i XIX wieku na wschodnich rubieżach Śląska doszło do kolejnych zmian w wyniku pełnej utraty niepodległości reszty ziem polskich.
W 1790 roku na mocy ustawy Sejmu Czteroletniego do Rzeczypospolitej włączono Księstwo Siewierskie. Biskupów krakowskich pozbawiono tytułów książąt siewierskich i wprowadzono na tym terenie jednolite prawa. Ziemia Siewierska zintegrowana z Rzeczypospolita stała się odrębnym starostwem w ramach województwa krakowskiego.
W następstwie drugiego zaboru pruskiego granica z resztą ziem polskich biegła na południowych krańcach parafii częstochowskiej i najbliższych miejscowości. W Polsce pozostał baronat koziegłowski i ziemie byłego księstwa siewierskiego. W zagarniętej przez Prusy części województwa krakowskiego znalazły się miasta: Stara Częstochowa, Nowa Częstochowa, Kłobuck, Krzepice i Mstów.
Natomiast po trzecim zaborze, decyzją z 24 października 1795 do Prus przeszło dawne księstwo siewierskie wraz z baronatem koziegłowskim i zachodnią częścią powiatu lelowskiego oraz skrawkami powiatów krakowskiego i książskiego. Tereny włączone do Prus otrzymały nazwę Nowy Śląsk. Został on podzielony na dwa powiaty: pilicki i siewierski. Na zajętych ziemiach polskich władze dostosowały administrację do pruskiego modelu. Zajęte tereny podzielono na kamery, a wśród nich utworzono kamerę łęczycką, którą jednak wkrótce przeniesiono do Piotrkowa Trybunalskiego, gdzie rozpoczęła działalność w dniu 25 maja 1793. W wyniku działań nowo powstałej kamery piotrkowskiej na zajętych terenach Nowego Śląska przeprowadzono reorganizacje powiatów, wśród nowo powstałych znalazł się powiat częstochowski. Po trzecim rozbiorze Polski powiat częstochowski oraz istniejące już powiaty pilicki i siewierski znalazły się pod panowaniem pruskim, chociaż należały do różnych prowincji.
Po klęsce wojsk pruskich w wojnie z armią Napoleona i powstaniu Księstwa Warszawskiego trzy wspomniane powiaty: częstochowski, pilicki i siewierski znalazły się w granicach Księstwa Warszawskiego. Na mocy traktatu w Tylży 7 lipca 1807 do Księstwa Warszawskiego wszedł tylko powiat częstochowski. Reszta Nowego Śląska została włączona do Księstwa Warszawskiego w dodatkowym traktacie podpisanym w Elblągu w dniu 10 listopada 1807.
- Fotografie na stronie: (Wiki) Bild:Karte polnischeteilungen4.png by de:Benutzer:Sansculotte.
Bibliografia
Cd:
