Nagi Konstanty: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 19:12, 8 sty 2022

Nagi Konstanty OFM (1913-1985), imię zakonne Placyd

Urodził się 29 stycznia 1913 w Wyrach w rodzinie Pawła i Marii z d. Szafron. Jego młodszy brat Wincenty także obrał drogę kapłaństwa. W 1934 roku wstąpił do franciszkanów w charakterze brata zakonnego i przyjął imię zakonne Salwator. Nowicjat I Zakonu rozpoczął 2 maja 1938 w Panewnikach. Habit przyjął z rąk ministra prowincjalnego o. Michała Porady. Profesję czasową złożył 6 maja 1939 w Panewnikach na ręce ministra prowincjalnego o. Antoniego Galikowskiego. Pracował jako introligator w Panewnikach, a w czasie wojny był furtianem w Rybniku (1940-1945). Po wojnie został skierowany do klasztoru w Opolu. Za radą administratora apostolskiego diecezji opolskiej ks. Bolesława Kominka, późniejszego kardynała i arcybiskupa wrocławskiego opuścił zakon z zamiarem kształcenia się na kapłana. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości ponownie wstąpił do franciszkanów już w charakterze kleryka. W 1948 roku rozpoczął nowicjat w Panewnikach przyjmując imię zakonne Arkadiusz. Wkrótce wystąpił z nowicjatu i przeniósł się do Wyższego Seminarium Duchownego diecezji opolskiej w Opolu. Tam ukończył studia filozoficzno-teologiczne i 20 czerwca 1954 przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa częstochowskiego Zdzisława Golińskiego. Już w 1955 roku został proboszczem najpierw w Kępnicy (1955-1959), a następnie w Graczach (1960-1965). W 1965 roku jeszcze raz wstąpił do franciszkanów. Nowicjat rozpoczął 25 listopada 1965 w Osiecznej przyjmując imię zakonne Placyd. Habit przyjął z rąk ministra prowincjalnego o. Teofila Zawiei. Profesję czasową złożył również w Osiecznej na ręce tego samego ministra. Profesję wieczystą złożył 6 maja 1970 w Panewnikach na ręce ministra prowincjalnego o. Bernardyna Grzyśki. Przebywał w różnych klasztorach w charakterze rekolekcjonisty i stacjonariusza. Chętnie spieszył z pomocą duszpasterską do różnych parafii, szczególnie na terenie diecezji opolskiej i katowickiej. Od 1981 roku aż do śmierci należał do klasztoru w Panewnikach. Był lubianym spowiednikiem braci kleryków. Przez całe życie odznaczał się franciszkańską pogodą ducha. Napisał sporo wierszy z różnych okazji. Zmarł nagle w klasztorze panewnickim 2 października 1985. Koncelebrowanej Mszy św. pogrzebowej przewodniczył i homilię wygłosił pomocniczy biskup opolski Jan Bagiński. Spoczął w kwaterze franciszkanów na cmentarzu panewnickim w Ligocie.

Bibliografia

[1] (dostęp: 5.08.2016).

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 ==Nagi Konstanty OFM (1913-1985), imię zakonne Placyd==
-Urodził się 29 stycznia 1913 w Wyrach w rodzinie Pawła i Marii z d. Szafron. W 1934 roku wstąpił do [[Franciszkanie|franciszkanów]] w charakterze brata zakonnego i przyjął imię zakonne Salwator. Nowicjat I Zakonu rozpoczął 2 maja 1938 w [[Franciszkanie - Panewniki|Panewnikach]]. Habit przyjął z rąk ministra prowincjalnego [[Porada Emil|o. Michała Porady]]. Profesję czasową złożył 6 maja 1939 w Panewnikach na ręce ministra prowincjalnego [[Galikowski Wincenty|o. Antoniego Galikowskiego]]. Pracował jako introligator w Panewnikach, a w czasie wojny był furtianem w [[Parafia św. Józefa Robotnika w Rybniku|Rybniku]] (1940-1945). Po wojnie został skierowany do klasztoru w [[Kościół pw. Trójcy Świętej i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Opolu|Opolu]]. Za radą administratora apostolskiego diecezji opolskiej [[Kominek Bolesław|ks. Bolesława Kominka]], późniejszego kardynała i arcybiskupa wrocławskiego opuścił zakon z zamiarem kształcenia się na kapłana. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości ponownie wstąpił do franciszkanów już w charakterze kleryka. W 1948 roku rozpoczął nowicjat w Panewnikach przyjmując imię zakonne Arkadiusz. Wkrótce wystąpił z nowicjatu i przeniósł się do Wyższego Seminarium Duchownego diecezji opolskiej w Opolu. Tam ukończył studia filozoficzno-teologiczne i 20 czerwca 1954 przyjął święcenia prezbiteratu z rąk biskupa częstochowskiego [[Goliński Zdzisław|Zdzisława Golińskiego]]. Już w 1955 roku został proboszczem najpierw w Kępnicy (1955-1959), a następnie w Graczach (1960-1965). W 1965 roku jeszcze raz wstąpił do franciszkanów. Nowicjat rozpoczął 25 listopada 1965 w Osiecznej przyjmując imię zakonne Placyd. Habit przyjął z rąk ministra prowincjalnego [[Zawieja Antoni|o. Teofila Zawiei]]. Profesję czasową złożył również w Osiecznej na ręce tego samego ministra. Profesję wieczystą złożył 6 maja 1970 w Panewnikach na ręce ministra prowincjalnego [[Grzyśka Izydor|o. Bernardyna Grzyśki]]. Przebywał w różnych klasztorach w charakterze rekolekcjonisty i stacjonariusza. Chętnie spieszył z pomocą duszpasterską do różnych parafii, szczególnie na terenie diecezji opolskiej i katowickiej. Od 1981 roku aż do śmierci należał do klasztoru w Panewnikach. Był lubianym spowiednikiem braci kleryków. Przez całe życie odznaczał się franciszkańską pogodą ducha. Napisał sporo wierszy z różnych okazji. Zmarł nagle w klasztorze panewnickim 2 października 1985. Koncelebrowanej Mszy św. pogrzebowej przewodniczył i homilię wygłosił pomocniczy biskup opolski [[Bagiński Jan|Jan Bagiński]]. Spoczął w kwaterze franciszkanów na [[Cmentarz - Ligota|cmentarzu panewnickim w Ligocie]].
+Urodził się 29 stycznia 1913 w Wyrach w rodzinie Pawła i Marii z d. Szafron. Jego młodszy brat [[Nagi-Drobina Wincenty|Wincenty]] także obrał drogę kapłaństwa. W 1934 roku wstąpił do [[Franciszkanie|franciszkanów]] w charakterze brata zakonnego i przyjął imię zakonne Salwator. Nowicjat I Zakonu rozpoczął 2 maja 1938 w [[Franciszkanie - Panewniki|Panewnikach]]. Habit przyjął z rąk ministra prowincjalnego [[Porada Emil|o. Michała Porady]]. Profesję czasową złożył 6 maja 1939 w Panewnikach na ręce ministra prowincjalnego [[Galikowski Wincenty|o. Antoniego Galikowskiego]]. Pracował jako introligator w Panewnikach, a w czasie wojny był furtianem w [[Parafia św. Józefa Robotnika w Rybniku|Rybniku]] (1940-1945). Po wojnie został skierowany do klasztoru w [[Kościół pw. Trójcy Świętej i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Opolu|Opolu]]. Za radą administratora apostolskiego diecezji opolskiej [[Kominek Bolesław|ks. Bolesława Kominka]], późniejszego kardynała i arcybiskupa wrocławskiego opuścił zakon z zamiarem kształcenia się na kapłana. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości ponownie wstąpił do franciszkanów już w charakterze kleryka. W 1948 roku rozpoczął nowicjat w Panewnikach przyjmując imię zakonne Arkadiusz. Wkrótce wystąpił z nowicjatu i przeniósł się do Wyższego Seminarium Duchownego diecezji opolskiej w Opolu. Tam ukończył studia filozoficzno-teologiczne i 20 czerwca 1954 przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa częstochowskiego [[Goliński Zdzisław|Zdzisława Golińskiego]]. Już w 1955 roku został proboszczem najpierw w Kępnicy (1955-1959), a następnie w Graczach (1960-1965). W 1965 roku jeszcze raz wstąpił do franciszkanów. Nowicjat rozpoczął 25 listopada 1965 w Osiecznej przyjmując imię zakonne Placyd. Habit przyjął z rąk ministra prowincjalnego [[Zawieja Antoni|o. Teofila Zawiei]]. Profesję czasową złożył również w Osiecznej na ręce tego samego ministra. Profesję wieczystą złożył 6 maja 1970 w Panewnikach na ręce ministra prowincjalnego [[Grzyśka Izydor|o. Bernardyna Grzyśki]]. Przebywał w różnych klasztorach w charakterze rekolekcjonisty i stacjonariusza. Chętnie spieszył z pomocą duszpasterską do różnych parafii, szczególnie na terenie [[Diecezja Opolska|diecezji opolskiej]] i [[Archidiecezja Katowicka|katowickiej]]. Od 1981 roku aż do śmierci należał do klasztoru w Panewnikach. Był lubianym spowiednikiem braci kleryków. Przez całe życie odznaczał się franciszkańską pogodą ducha. Napisał sporo wierszy z różnych okazji. Zmarł nagle w klasztorze panewnickim 2 października 1985. Koncelebrowanej Mszy św. pogrzebowej przewodniczył i homilię wygłosił pomocniczy biskup opolski [[Bagiński Jan|Jan Bagiński]]. Spoczął w kwaterze franciszkanów na [[Cmentarz - Ligota|cmentarzu panewnickim w Ligocie]].
 ==Bibliografia==