Musialik Franciszek: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 20:27, 20 lis 2009

Musialik Franciszek (1899-1964)

Urodził się 25 lipca w Nowej Wsi (Wirek), powiat katowicki. Był synem mistrza ślusarskiego Roberta i Emmy z d. Hein. Po ukończeniu szkoły ludowej uczył się w gimnazjum w Królewskiej Hucie (od 1934 roku - Chorzów). Egzamin dojrzałości zdał w 1919 roku w Gimnazjum im. Augusty Wiktorii w Poznaniu. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Już jako alumn zgłosił chęć pracy duszpasterskiej w nowo powstałej Administracji Apostolskiej Polskiego Śląska. Święcenia kapłańskie przyjął 2 marca 1924 we Wrocławiu z rąk kard. Adolfa Bertrama.

W latach 1924 - 1927 był wikariuszem w parafii Imienia NMP i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich, następnie od 1927 - 1932 roku w parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach. Kolejną placówką była parafia św. Józefa w Załężu, gdzie przebywał w latach 1932-1937. Pracując w Załężu otrzymał nominację na sekretarza generalnego Katolickiego Stowarzyszenia Mistrzów i Czeladników w Katowicach. Kolejnym miejscem pracy duszpasterskiej ks. Musialika była stacja duszpasterska MB Nieustającej Pomocy w Kozłowej Górze (1937 - 1942). 26 listopada 1942 powrócił do parafii załęskiej jako administrator.

W 1936 roku otrzymał nominację na sekretarza generalnego Katolickiego Stowarzyszenia Mistrzów i Czeladników w Katowicach. Rok później bp Stanisław Adamski mianował go samodzielnym duszpasterzem stacji duszpasterskiej Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kozłowej Górze. Duszpasterzował tam do 30 listopada 1942. Następnie przez 4 lata administrował parafią Świętego Józefa w Katowicach-Załężu. 22 lipca 1946 ks. Musialik został wysiedlony. Prokurator zarzucił mu „odstępstwa" od narodowości polskiej w okresie okupacji. Odbył podróż z Głubczyc do Werdhol n. Lenne (Sauerland) w brytyjskiej strefie okupacyjnej w Niemczech. Ks. Musialik przebywał w Werdhol (Pomocna Nadrenia - Westfalia) przez wiele lat. Zmarł 29 października 1964 w Wildpoltsweile i tam został pochowany.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Franciszka Musialika; Schematyzm 1924-1970; WD 1927, nr 5, s. 36; J. Dziwoki, Słownik duchowieństwa diecezjalnego, zakonnego i sióstr zakonnych represjonowanych, w Polsce w okresie rządów komunistycznych w latach, 1944-1989 (diecezja katowicka), w: Słownik biograficzny duchowieństwa represjonowanego w Polsce w latach 1945-1989 - problemy metodologiczne, opr. A. Dziurok, Warszawa 2000; Myszor, Historia diecezji, s. 117, 491; Represje wobec duchowieństwa, s. 30, 124, 126, 137, 185, 260; H. Olszar, Musialik Franciszek (hasło), Leksykon duchowieństwa, t. 1, s. 188-189; Grajewski, Wygnanie, s. 44.

@@ Linia 2: / Linia 2: @@
 Urodził się 25 lipca w Nowej Wsi (Wirek), powiat katowicki. Był synem mistrza ślusarskiego Roberta i Emmy z d. Hein. Po ukończeniu szkoły ludowej uczył się w gimnazjum w Królewskiej Hucie (od 1934 roku - Chorzów). Egzamin dojrzałości zdał w 1919 roku w Gimnazjum im. Augusty Wiktorii w Poznaniu. W tym samym roku rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego]]. Już jako alumn zgłosił chęć pracy duszpasterskiej w nowo powstałej Administracji Apostolskiej Polskiego Śląska. Święcenia kapłańskie przyjął 2 marca 1924 we Wrocławiu z rąk [[Bertram Adolf|kard. Adolfa Bertrama]].
-W latach 1924 - 1927 był wikariuszem w [[Bazylika Najświętszej Marii Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|parafii Imienia NMP i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich]], następnie od 1927 - 1932 roku w [[Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach]]. Kolejną placówką była [[parafia św. Józefa w Załężu]], gdzie przebywał w latach 1932-1937. Pracując w Załężu otrzymał nominację na sekretarza generalnego Katolickiego Stowarzyszenia Mistrzów i Czeladników w Katowicach. Kolejnym miejscem pracy duszpasterskiej ks. Musialika była stacja duszpasterska MB Nieustającej Pomocy w Kozłowej Górze (1937 - 1942). 26 listopada 1942 powrócił do parafii załęskiej jako administrator.
+W latach 1924 - 1927 był wikariuszem w [[Parafia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|parafii Imienia NMP i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich]], następnie od 1927 - 1932 roku w [[Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach]]. Kolejną placówką była [[parafia św. Józefa w Załężu]], gdzie przebywał w latach 1932-1937. Pracując w Załężu otrzymał nominację na sekretarza generalnego Katolickiego Stowarzyszenia Mistrzów i Czeladników w Katowicach. Kolejnym miejscem pracy duszpasterskiej ks. Musialika była stacja duszpasterska MB Nieustającej Pomocy w Kozłowej Górze (1937 - 1942). 26 listopada 1942 powrócił do parafii załęskiej jako administrator.
 W 1936 roku otrzymał nominację na sekretarza generalnego Katolickiego Stowarzyszenia Mistrzów i Czeladników w Katowicach. Rok później [[Adamski Stanisław|bp Stanisław  Adamski]] mianował go samodzielnym duszpasterzem stacji duszpasterskiej Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kozłowej Górze. Duszpasterzował tam do 30 listopada 1942. Następnie przez 4 lata administrował parafią Świętego Józefa w Katowicach-Załężu. 22 lipca 1946 ks. Musialik został wysiedlony. Prokurator zarzucił mu „odstępstwa" od narodowości polskiej w okresie okupacji. Odbył podróż z  Głubczyc do Werdhol n. Lenne (Sauerland) w brytyjskiej strefie okupacyjnej w Niemczech. Ks. Musialik przebywał w Werdhol (Pomocna Nadrenia - Westfalia) przez wiele lat. Zmarł 29 października 1964 w Wildpoltsweile i tam został pochowany.