Michalski Hieronim: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 13:55, 2 lip 2017

Michalski Hieronim OFM (1908-1981), imię zakonne Daniel

Urodził się 21 października 1908 w Jastrzębiu Górnym. Wstąpił do zakonu franciszkanów. Święcenia kapłańskie przyjął 7 maja 1933. W 1938 roku skierowano go na studia specjalistyczne do Rzymu. Wybuch wojny zastał go w Tarnowie i tam został aresztowany 7 listopada 1939, więziony w Tarnowie, w Krakowie na Montelupich (od 15 III 1940), w Wiśniczu (od 20 V 1940), a następnie przekazany 20 czerwca 1940 do KL Auschwitz i dalej do KL Dachau (od. 12 XII 1940). Mimo ciężkich warunków, jakie panowały w obozie, przeżył i odzyskał wolność - wyzwolony przez wojska alianckie. Po wyzwoleniu, 29 kwietnia 1945, był proboszczem w Nysie, a także wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym OO. Franciszkanów w Panewnikach. Od 1968 roku aż do śmierci przebywał w klasztorze ojców franciszkanów w Rybniku-Zamysłowie. Zmarł 9 lutego 1981.

Bibliografia

L. Musiolik, Rybniczanie słownik biograficzny, Rybnik 2000, s. 110; J. Klistała, Martyrologium mieszkańców Ziemi Rybnickiej, Wodzisławia Śl., Żor, Raciborza w latach 1939-1945-słownik biograficzny, Bielsko-Biała 2006; W. Jacewicz, J. Woś, Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939–1945, z. 5, Warszawa 1981, s. 220.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 ==Michalski Hieronim OFM (1908-1981), imię zakonne Daniel==
-Urodził się 21 października 1908 w Jastrzębiu Górnym. Wstąpił do [[Franciszkanie|zakonu franciszkanów]]. Święcenia kapłańskie otrzymał 7 maja 1933. W 1938 skierowany na studia specjalistyczne do Rzymu. Wybuch wojny zastał go w Tarnowie i tam został aresztowany 7 listopada 1939, więziony w Tarnowie, w Krakowie na Montelupich (od 15 III 1940), w Wiśniczu (od 20 V 1940), a następnie przekazany 20 czerwca 1940 do [[Obóz koncentracyjny -  Auschwitz|KL Auschwitz]] i dalej do [[Obóz koncentracyjny - Dachau|KL Dachau]] (od. 12 XII 1940). Mimo ciężkich warunków, jakie panowały w obozie, przeżył i odzyskał wolność - wyzwolony przez wojska alianckie. Po wyzwoleniu, 29 kwietnia 1945, był proboszczem w Nysie, a także wykładowcą w [[Wyższe Seminarium Duchowne OO. Franciszkanów w Panewnikach|Wyższym Seminarium Duchownym w Panewnikach]]. Od 1968 aż do śmierci przebywał w klasztorze OO. Franciszkanów w Rybniku-Zamysłowie. Zmarł 9 lutego 1981.
+Urodził się 21 października 1908 w Jastrzębiu Górnym. Wstąpił do [[Franciszkanie|zakonu franciszkanów]]. Święcenia kapłańskie przyjął 7 maja 1933. W 1938 roku skierowano go na studia specjalistyczne do Rzymu. Wybuch wojny zastał go w Tarnowie i tam został aresztowany 7 listopada 1939, więziony w Tarnowie, w Krakowie na Montelupich (od 15 III 1940), w Wiśniczu (od 20 V 1940), a następnie przekazany 20 czerwca 1940 do [[Obóz koncentracyjny -  Auschwitz|KL Auschwitz]] i dalej do [[Obóz koncentracyjny - Dachau|KL Dachau]] (od. 12 XII 1940). Mimo ciężkich warunków, jakie panowały w obozie, przeżył i odzyskał wolność - wyzwolony przez wojska alianckie. Po wyzwoleniu, 29 kwietnia 1945, był proboszczem w Nysie, a także wykładowcą w [[Wyższe Seminarium Duchowne OO. Franciszkanów w Panewnikach|Wyższym Seminarium Duchownym OO. Franciszkanów w Panewnikach]]. Od 1968 roku aż do śmierci przebywał w [[Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Zamysłowie|klasztorze ojców franciszkanów w Rybniku-Zamysłowie]]. Zmarł 9 lutego 1981.
 ==Bibliografia==