Mateja Jan: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 18:51, 21 wrz 2019

Mateja Jan (1896-1971), proboszcz parafii św. Jacka w Katowicach-Ochojcu

Urodził się 22 października 1896 w Radzionkowie w rodzinie górniczej Wincentego i Elżbiety z d. Frej. Po ukończeniu szkoły powszechnej uczył się w gimnazjum w Bytomiu. Wybuch I wojny światowej uniemożliwił mu dalszą edukację. Został powołany do czynnej służby wojskowej i wysłany na front. Egzamin dojrzałości w gimnazjum bytomskim zdał dopiero po zakończeniu wojny w lipcu 1919 roku. Po maturze rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1921 roku razem z czterema kolegami pochodzącymi z Górnego Śląska, zdecydował się wyjechać z Wrocławia i kontynuować studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Tym samym znalazł się w grupie, która dała początek powstaniu Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął 22 września 1923 w katedrze na Wawelu w Krakowie z rąk abp. Adama Stefana Sapiehy.

Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: św. Pawła w Nowym Bytomiu, Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach i św. Marii Magdaleny w Chorzowie Starym. W sierpniu 1936 roku został mianowany kuratusem nowo powstałej placówki duszpasterskiej w Ochojcu koło Katowic. Miał prawo do noszenia pelerynki proboszczowskiej i używania tytułu proboszcza. Ks. Mateja doprowadził do poświęcenia tymczasowego kościoła oraz zakupił grunt pod budowę nowego kościoła i probostwa. Rozpoczęte prace budowlane przerwał wybuch II wojny światowej, ale niedokończony kościół został benedykowany w czerwcu 1940 roku. Gdy w 1957 roku bp Stanisław Adamski erygował w Katowicach-Ochojcu parafię św. Jacka, ks. Mateja został mianowany jej pierwszym proboszczem. W uznaniu zasług otrzymał tytuł dziekana honorowego i radcy duchownego. Zmarł 15 sierpnia 1971 na probostwie w Katowicach-Ochojcu. Został pochowany na cmentarzu panewnickim w Ligocie.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Jana Mateji; WD 1926, nr 12, s. 76; 1929, nr 6, s. 54; Myszor, Historia diecezji, s. 498; Grajewski, Wygnanie, s. 188; Gawlina, Wspomnienia, s. 166; Olszar, Duchowieństwo, s. 294; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 167.

@@ Linia 2: / Linia 2: @@
 Urodził się 22 października 1896 w Radzionkowie w rodzinie górniczej Wincentego i Elżbiety z d. Frej. Po ukończeniu szkoły powszechnej uczył się w gimnazjum w Bytomiu. Wybuch I wojny światowej uniemożliwił mu dalszą edukację. Został powołany do czynnej służby wojskowej i wysłany na front. Egzamin dojrzałości w gimnazjum bytomskim zdał dopiero po zakończeniu wojny w lipcu 1919 roku. Po maturze rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego]]. W 1921 roku razem z czterema kolegami pochodzącymi z Górnego Śląska, zdecydował się wyjechać z Wrocławia i kontynuować studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Tym samym znalazł się w grupie, która dała początek powstaniu [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. Święcenia kapłańskie przyjął 22 września 1923 w katedrze na Wawelu w Krakowie z rąk [[Sapieha Adam Stefan|abp. Adama Stefana Sapiehy]].
-Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: [[Parafia św. Pawła w Nowym Bytomiu|św. Pawła w Nowym Bytomiu]], [[Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach]] i [[Parafia św. Marii Magdaleny w Chorzowie Starym|św. Marii Magdaleny w Chorzowie]]. W sierpniu 1936 roku został mianowany [[Kuracja|kuratusem]] nowo powstałej placówki duszpasterskiej w Ochojcu koło Katowic. Miał prawo do noszenia pelerynki proboszczowskiej i używania tytułu proboszcza. Ks. Mateja doprowadził do poświęcenia tymczasowego kościoła oraz zakupił grunt pod budowę nowego kościoła i probostwa. Rozpoczęte prace budowlane przerwał wybuch II wojny światowej, ale niedokończony kościół został benedykowany w czerwcu 1940 roku. Gdy w 1957 roku [[Adamski Stanisław|bp Stanisław Adamski]] erygował w Katowicach-Ochojcu [[Parafia św. Jacka w Ochojcu|parafię pw. św. Jacka]], ks. Mateja został mianowany jej pierwszym proboszczem. W uznaniu zasług otrzymał tytuł dziekana honorowego i radcy duchownego. Zmarł 15 sierpnia 1971 na probostwie w Katowicach-Ochojcu. Został pochowany na [[Cmentarz - Ligota|cmentarzu panewnickim w Ligocie]].
+Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: [[Parafia św. Pawła w Nowym Bytomiu|św. Pawła w Nowym Bytomiu]], [[Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach]] i [[Parafia św. Marii Magdaleny w Chorzowie Starym|św. Marii Magdaleny w Chorzowie Starym]]. W sierpniu 1936 roku został mianowany [[Kuracja|kuratusem]] nowo powstałej placówki duszpasterskiej w Ochojcu koło Katowic. Miał prawo do noszenia pelerynki proboszczowskiej i używania tytułu proboszcza. Ks. Mateja doprowadził do poświęcenia tymczasowego kościoła oraz zakupił grunt pod budowę nowego kościoła i probostwa. Rozpoczęte prace budowlane przerwał wybuch II wojny światowej, ale niedokończony kościół został benedykowany w czerwcu 1940 roku. Gdy w 1957 roku [[Adamski Stanisław|bp Stanisław Adamski]] erygował w Katowicach-Ochojcu [[Parafia św. Jacka w Ochojcu|parafię św. Jacka]], ks. Mateja został mianowany jej pierwszym proboszczem. W uznaniu zasług otrzymał tytuł dziekana honorowego i radcy duchownego. Zmarł 15 sierpnia 1971 na probostwie w Katowicach-Ochojcu. Został pochowany na [[Cmentarz - Ligota|cmentarzu panewnickim w Ligocie]].
 == Bibliografia ==