Marszołek Alfons: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 22:09, 3 sty 2022

Marszołek Alfons OFM (1932-2000), imię zakonne Damian, brat zakonny

Urodził się 20 września 1932 w Katowicach-Szopienicach w rodzinie Emila i Waleski z d. Przybyła. Po ukończeniu szkoły zawodowej w Mysłowicach w 1951 roku przez trzy lata pracował w Wojewódzkim Wydziale Zdrowia w charakterze referenta w dziale budżetowym. W 1954 roku wstąpił do zgromadzenia oblatów, jednak na skutek trudnej sytuacji rodzinnej (ciężko chory ojciec i matka z trojgiem rodzeństwa) zrezygnował w 1957 roku z życia zakonnego. W tym czasie podjął pracę w Centralnych Biurach Rozliczeń Przemysłu Węglowego w Katowicach w charakterze inspektora gospodarczego. W 1960 roku zmarł jego ojciec. Czując nieodparte powołanie do życia zakonnego wstąpił do zakonu paulinów, gdzie odbył nowicjat i złożył czasową profesję zakonną. W 1973 roku wystąpił na własną prośbę z zakonu otrzymawszy od generała paulinów dyspensę od złożonej profesji zakonnej. W tym czasie ponownie podjął pracę w Centralnych Biurach Rozliczeń Przemysłu Węglowego w Katowicach. W 1975 roku wstąpił do franciszkanów. Nowicjat, który rozpoczął 7 września 1975, odbył w Kobylinie. Tam też rok później złożył profesję czasową na ręce o. Damiana Szojdy, ówczesnego prowincjała. Profesję wieczystą złożył 1 września 1982 we Wronkach na ręce ministra prowincjalnego o. Damiana Szojdy. W 1976 roku został skierowany do klasztoru w Poznaniu, a w 1977 roku został przeniesiony do klasztoru w Helu. W latach 1980-1985 przebywał we Wronkach w charakterze katechety przy kościele parafialnym. W 1985 roku został przeniesiony do klasztoru w Maria Lankowitz (Austria), a w 1986 roku do klasztoru w Sankt Polten (Austria). Następnie, do 1995 roku, przebywał w klasztorze w Bensheim (Niemcy) w charakterze kucharza. W 1995 roku został przeniesiony w tym samym charakterze do klasztoru w Berchtesgaden (Niemcy). Tam poważnie zachorował na nowotwór. W stanie ciężkiej choroby został w sierpniu 2000 roku przeniesiony do Panewnik, ale zatrzymał się u swojej rodzonej siostry w Katowicach. Stamtąd został przewieziony do kliniki w Katowicach przy ul. Reymonta, gdzie zmarł 7 września 2000. Spoczął w kwaterze franciszkanów na cmentarzu panewnickim w Ligocie.

Bibliografia

[1] (dostęp: 5.08.2016).

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 ==Marszołek Alfons OFM (1932-2000), imię zakonne Damian, brat zakonny==
-Urodził się 20 września 1932 w Katowicach-Szopienicach w rodzinie Emila i Waleski z d. Przybyła. Po ukończeniu Szkoły Zawodowej w Mysłowicach w 1951 roku przez trzy lata pracował w Wojewódzkim Wydziale Zdrowia w charakterze referenta w dziale budżetowym. W 1954 roku wstąpił do Zgromadzenia Oblatów, jednak na skutek trudnej sytuacji rodzinnej (ciężko chory ojciec i matka z trojgiem rodzeństwa) zrezygnował w 1957 roku z życia zakonnego. W tym czasie podjął pracę w Centralnych Biurach Rozliczeń Przemysłu Węglowego w Katowicach w charakterze inspektora gospodarczego. W 1960 roku zmarł jego ojciec. Czując nieodparte powołanie do życia zakonnego wstąpił do Zakonu Paulinów, gdzie odbył nowicjat i złożył czasową profesję zakonną. W 1973 roku wystąpił na własną prośbę z zakonu otrzymawszy od generała paulinów dyspensę od złożonej profesji zakonnej. W tym czasie ponownie podjął pracę w Centralnych Biurach Rozliczeń Przemysłu Węglowego w Katowicach. W 1975 roku wstąpił do [[Franciszkanie|Franciszkanów]]. Nowicjat, który rozpoczął 7 września 1975, odbył w Kobylinie. Tam też rok później złożył profesję czasową na ręce [[Szojda Henryk|o. Damiana Szojdy]], ówczesnego prowincjała. Profesję wieczystą złożył 1 września 1982 we Wronkach na ręce ministra prowincjalnego o. Damiana Szojdy. W 1976 roku został skierowany do klasztoru w Poznaniu, a w 1977 roku został przeniesiony do klasztoru w Helu. W latach 1980-1985 przebywał we Wronkach w charakterze katechety przy kościele parafialnym. W 1985 roku został przeniesiony do klasztoru w Maria Lankowitz (Austria), a w 1986 roku do klasztoru w Sankt Polten (Austria). Następnie, do 1995 roku, przebywał w klasztorze w Bensheim (Niemcy) w charakterze kucharza. W 1995 roku został przeniesiony w tym samym charakterze do klasztoru w Berchtesgaden (Niemcy). Tam poważnie zachorował na nowotwór. W stanie ciężkiej choroby został w sierpniu 2000 roku przeniesiony do [[Franciszkanie - Panewniki|Panewnik]], ale zatrzymał się u swojej rodzonej siostry w Katowicach. Stamtąd został przewieziony do Kliniki w Katowicach przy ul. Reymonta, gdzie zmarł 7 września 2000. Spoczął w kwaterze franciszkanów na [[Cmentarz - Ligota|cmentarzu panewnickim w Ligocie]].
+Urodził się 20 września 1932 w Katowicach-Szopienicach w rodzinie Emila i Waleski z d. Przybyła. Po ukończeniu szkoły zawodowej w Mysłowicach w 1951 roku przez trzy lata pracował w Wojewódzkim Wydziale Zdrowia w charakterze referenta w dziale budżetowym. W 1954 roku wstąpił do zgromadzenia oblatów, jednak na skutek trudnej sytuacji rodzinnej (ciężko chory ojciec i matka z trojgiem rodzeństwa) zrezygnował w 1957 roku z życia zakonnego. W tym czasie podjął pracę w Centralnych Biurach Rozliczeń Przemysłu Węglowego w Katowicach w charakterze inspektora gospodarczego. W 1960 roku zmarł jego ojciec. Czując nieodparte powołanie do życia zakonnego wstąpił do zakonu paulinów, gdzie odbył nowicjat i złożył czasową profesję zakonną. W 1973 roku wystąpił na własną prośbę z zakonu otrzymawszy od generała paulinów dyspensę od złożonej profesji zakonnej. W tym czasie ponownie podjął pracę w Centralnych Biurach Rozliczeń Przemysłu Węglowego w Katowicach. W 1975 roku wstąpił do [[Franciszkanie|franciszkanów]]. Nowicjat, który rozpoczął 7 września 1975, odbył w Kobylinie. Tam też rok później złożył profesję czasową na ręce [[Szojda Henryk|o. Damiana Szojdy]], ówczesnego prowincjała. Profesję wieczystą złożył 1 września 1982 we Wronkach na ręce ministra prowincjalnego o. Damiana Szojdy. W 1976 roku został skierowany do klasztoru w Poznaniu, a w 1977 roku został przeniesiony do klasztoru w Helu. W latach 1980-1985 przebywał we Wronkach w charakterze katechety przy kościele parafialnym. W 1985 roku został przeniesiony do klasztoru w Maria Lankowitz (Austria), a w 1986 roku do klasztoru w Sankt Polten (Austria). Następnie, do 1995 roku, przebywał w klasztorze w Bensheim (Niemcy) w charakterze kucharza. W 1995 roku został przeniesiony w tym samym charakterze do klasztoru w Berchtesgaden (Niemcy). Tam poważnie zachorował na nowotwór. W stanie ciężkiej choroby został w sierpniu 2000 roku przeniesiony do [[Franciszkanie - Panewniki|Panewnik]], ale zatrzymał się u swojej rodzonej siostry w Katowicach. Stamtąd został przewieziony do kliniki w Katowicach przy ul. Reymonta, gdzie zmarł 7 września 2000. Spoczął w kwaterze franciszkanów na [[Cmentarz - Ligota|cmentarzu panewnickim w Ligocie]].
 ==Bibliografia==