Kudlik Ignacy: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
== Kudlik Ignacy (1802-1871) == | == Kudlik Ignacy (1802-1871) == | ||
Urodził się 1 lutego 1802 w Niekazanicach, wyświęcony 11 marca 1826 we Wrocławiu. Najpierw był wikarym w Żyglinie, potem administratorem w Bielszowicach. Po odejściu [[Markiefka Ludwik|ks. Ludwika Markiefki]] z Chełmu do Mysłowic, został 26 października 1829 administratorem chełmskim i dziećkowickim. Ponieważ nie zdał egzaminu proboszczowskiego, mógł być tylko administratorem. Po śmierci [[Rink Adrian|ks. Adriana Rinka]] w styczniu 1830 roku opuścił Chełm i zatrzymał wyłącznie administrację Dziećkowic. Po odejściu ks. prebendarza Markiefki na proboszcza do Bogucic, 1 września 1836 otrzymał prezentę na prebendę mysłowicką. Zamieszkał w Mysłowicach, do lipca 1837 roku był nadal administratorem parafii dziećkowickiej. | Urodził się 1 lutego 1802 w Niekazanicach, wyświęcony 11 marca 1826 we Wrocławiu. Najpierw był wikarym w Żyglinie, potem administratorem w Bielszowicach. Po odejściu [[Markiefka Ludwik|ks. Ludwika Markiefki]] z Chełmu do Mysłowic, został 26 października 1829 administratorem chełmskim i dziećkowickim. Ponieważ nie zdał egzaminu proboszczowskiego, mógł być tylko administratorem. Po śmierci [[Rink Józef Adrian|ks. Adriana Rinka]] w styczniu 1830 roku opuścił Chełm i zatrzymał wyłącznie administrację Dziećkowic. Po odejściu ks. prebendarza Markiefki na proboszcza do Bogucic, 1 września 1836 otrzymał prezentę na prebendę mysłowicką. Zamieszkał w Mysłowicach, do lipca 1837 roku był nadal administratorem parafii dziećkowickiej. | ||
Miał trudny charakter. [[Ficek Alojzy|Ks. kanonik Ficek]] z Piekar, dziekan bytomski, pisał o nim: „Przy wystarczających zdolnościach szkodzi mu w oczach ludności porywcza i nie na miejscu będąca gorliwość; jego niecierpliwość i niezgodność w domu i sąsiedztwie sprawia mu niejedno nieporozumienie i zgorszenie", (ks. J. Kudera, Historja parafii mysłowickiej, Mysłowice 1934). W 1852 roku opuścił prebendę mysłowicką. Był potem w 1855 roku kapelanem w Jełowej, następnie przebywał w domu emerytów w Nysie, wreszcie w 1869 roku jako kuratus osiadł w Grabinie w powiecie prudnickim i tam zmarł 14 kwietnia 1871. | Miał trudny charakter. [[Ficek Alojzy|Ks. kanonik Ficek]] z Piekar, dziekan bytomski, pisał o nim: „Przy wystarczających zdolnościach szkodzi mu w oczach ludności porywcza i nie na miejscu będąca gorliwość; jego niecierpliwość i niezgodność w domu i sąsiedztwie sprawia mu niejedno nieporozumienie i zgorszenie", (ks. J. Kudera, Historja parafii mysłowickiej, Mysłowice 1934). W 1852 roku opuścił prebendę mysłowicką. Był potem w 1855 roku kapelanem w Jełowej, następnie przebywał w domu emerytów w Nysie, wreszcie w 1869 roku jako kuratus osiadł w Grabinie w powiecie prudnickim i tam zmarł 14 kwietnia 1871. |
Wersja z 09:42, 5 mar 2013
Kudlik Ignacy (1802-1871)
Urodził się 1 lutego 1802 w Niekazanicach, wyświęcony 11 marca 1826 we Wrocławiu. Najpierw był wikarym w Żyglinie, potem administratorem w Bielszowicach. Po odejściu ks. Ludwika Markiefki z Chełmu do Mysłowic, został 26 października 1829 administratorem chełmskim i dziećkowickim. Ponieważ nie zdał egzaminu proboszczowskiego, mógł być tylko administratorem. Po śmierci ks. Adriana Rinka w styczniu 1830 roku opuścił Chełm i zatrzymał wyłącznie administrację Dziećkowic. Po odejściu ks. prebendarza Markiefki na proboszcza do Bogucic, 1 września 1836 otrzymał prezentę na prebendę mysłowicką. Zamieszkał w Mysłowicach, do lipca 1837 roku był nadal administratorem parafii dziećkowickiej.
Miał trudny charakter. Ks. kanonik Ficek z Piekar, dziekan bytomski, pisał o nim: „Przy wystarczających zdolnościach szkodzi mu w oczach ludności porywcza i nie na miejscu będąca gorliwość; jego niecierpliwość i niezgodność w domu i sąsiedztwie sprawia mu niejedno nieporozumienie i zgorszenie", (ks. J. Kudera, Historja parafii mysłowickiej, Mysłowice 1934). W 1852 roku opuścił prebendę mysłowicką. Był potem w 1855 roku kapelanem w Jełowej, następnie przebywał w domu emerytów w Nysie, wreszcie w 1869 roku jako kuratus osiadł w Grabinie w powiecie prudnickim i tam zmarł 14 kwietnia 1871.
Bibliografia
Dzieckowice, pr. zb, pod red. A. Liskowackiej i R. Broma, Katowice 2005, s.
|