Kościół pw. Matki Boskiej Śnieżnej w Mikołowie: Różnice pomiędzy wersjami
m (Jemy przeniósł(-osła) stronę Kościół p.w. Matki Boskiej Śnieżnej w Mikołowie do Kościół pw. Matki Boskiej Śnieżnej w Mikołowie) |
(dr) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Mikolow sniezna1.jpg|right|thumb]] | [[Plik:Mikolow sniezna1.jpg|right|thumb]] | ||
[[Plik:Mikolow sniezna2.jpg|right|thumb]] | [[Plik:Mikolow sniezna2.jpg|right|thumb]] | ||
Pierwotny kościół parafialny pw. św. Wojciecha (obecny kościół pw. | Pierwotny kościół parafialny pw. św. Wojciecha (obecny kościół pw. [[Matka Boża Śnieżna|Matki Boskiej Śnieżnej]]) mógł powstać pod koniec XIII wieku i nie zachował się do dnia dzisiejszego. Był z pewnością konstrukcji drewnianej. Na jego miejscu, powstał prawdopodobnie również drewniany kościół, który po przebudowie istnieje do dnia dzisiejszego; w czasie wizytacji biskupiej z 1598 roku po raz pierwszy wspomniany jest jako murowany. | ||
Jego wieża w górnej swej części była długo drewniana i dopiero w XVIII wieku wymurowano ją w całości. Na wieży był zegar, który „po naprawieniu go w 1673 roku bił godziny do roku 1708". Gdy później wieżę drewnianą usuwano, aby wymurować masywną, zegar ten zdjęto i wtedy, jak się zdaje, magistrat miasta przywłaszczył sobie ten zegar i umieścił go na wieży ratuszowej na rynku. W tej sytuacji nowo wymurowaną wieżę kościelną zaopatrzono w dwa nowe zegary. Ten kościół to niewielki, zbudowany w stylu mieszanym gotycko - barokowym. Całość budowli zbudowana została z kamienia łamanego, otynkowana. Posiada płaski strop z prostych desek. | Jego wieża w górnej swej części była długo drewniana i dopiero w XVIII wieku wymurowano ją w całości. Na wieży był zegar, który „po naprawieniu go w 1673 roku bił godziny do roku 1708". Gdy później wieżę drewnianą usuwano, aby wymurować masywną, zegar ten zdjęto i wtedy, jak się zdaje, magistrat miasta przywłaszczył sobie ten zegar i umieścił go na wieży ratuszowej na rynku. W tej sytuacji nowo wymurowaną wieżę kościelną zaopatrzono w dwa nowe zegary. Ten kościół to niewielki, zbudowany w stylu mieszanym gotycko - barokowym. Całość budowli zbudowana została z kamienia łamanego, otynkowana. Posiada płaski strop z prostych desek. | ||
W 1628 roku dokumenty notują, że kościół jest murowany; posiada 3 dzwony i sygnaturkę. W kościele były 3 ołtarze: główny, poświęcony [[Św. Wojciech|św. Wojciechowi]], na lewo ołtarz Matki Boskiej Różańcowej, na prawo ołtarz [[Św. Barbara|św. Barbary]]. W 1708 roku biskup sufragan krakowski ks. Michał Szembek konsekrował w drugie święto Zielonych Świąt w Mikołowie w kościele dwa ołtarze: w tym - większy, poświęcony świętym męczennikom Fabianowi i Sebastianowi. Z opisu kościoła pochodzącego z 1715 roku wynika, że kościół posiadał 4 ołtarze, to jest oprócz wymienionych powyżej trzech, jeszcze ołtarz [[Św. Antoni Padewski|św. Antoniego Padewskiego]] oraz mały ołtarzyk Matki Boskiej w tzw. babińcu. W tym czasie kościół posiadał już tzw. pozytyw, czyli rodzaj małych organów na starym chórze (nad głównym wejściem), a na nowym, usytuowanym wzdłuż lewej ściany kościoła, znajdowały się nowe, 12 głosowe organy. Kościół pw. św. Wojciecha był bogato wyposażony w paramenty liturgiczne, pochodzące z licznych hojnych darowizn. | W 1628 roku dokumenty notują, że kościół jest murowany; posiada 3 dzwony i sygnaturkę. W kościele były 3 ołtarze: główny, poświęcony [[Św. Wojciech|św. Wojciechowi]], na lewo ołtarz [[Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej|Matki Boskiej Różańcowej]], na prawo ołtarz [[Św. Barbara|św. Barbary]]. W 1708 roku biskup sufragan krakowski ks. Michał Szembek konsekrował w drugie święto Zielonych Świąt w Mikołowie w kościele dwa ołtarze: w tym - większy, poświęcony świętym męczennikom Fabianowi i Sebastianowi. Z opisu kościoła pochodzącego z 1715 roku wynika, że kościół posiadał 4 ołtarze, to jest oprócz wymienionych powyżej trzech, jeszcze ołtarz [[Św. Antoni Padewski|św. Antoniego Padewskiego]] oraz mały ołtarzyk Matki Boskiej w tzw. babińcu. W tym czasie kościół posiadał już tzw. pozytyw, czyli rodzaj małych organów na starym chórze (nad głównym wejściem), a na nowym, usytuowanym wzdłuż lewej ściany kościoła, znajdowały się nowe, 12 głosowe organy. Kościół pw. św. Wojciecha był bogato wyposażony w paramenty liturgiczne, pochodzące z licznych hojnych darowizn. | ||
'''Patrz''': [[Statua św. Jana Nepomucena w Mikołowie]] | '''Patrz''': [[Statua św. Jana Nepomucena w Mikołowie]] |
Aktualna wersja na dzień 23:03, 25 lis 2023
Pierwotny kościół parafialny pw. św. Wojciecha (obecny kościół pw. Matki Boskiej Śnieżnej) mógł powstać pod koniec XIII wieku i nie zachował się do dnia dzisiejszego. Był z pewnością konstrukcji drewnianej. Na jego miejscu, powstał prawdopodobnie również drewniany kościół, który po przebudowie istnieje do dnia dzisiejszego; w czasie wizytacji biskupiej z 1598 roku po raz pierwszy wspomniany jest jako murowany.
Jego wieża w górnej swej części była długo drewniana i dopiero w XVIII wieku wymurowano ją w całości. Na wieży był zegar, który „po naprawieniu go w 1673 roku bił godziny do roku 1708". Gdy później wieżę drewnianą usuwano, aby wymurować masywną, zegar ten zdjęto i wtedy, jak się zdaje, magistrat miasta przywłaszczył sobie ten zegar i umieścił go na wieży ratuszowej na rynku. W tej sytuacji nowo wymurowaną wieżę kościelną zaopatrzono w dwa nowe zegary. Ten kościół to niewielki, zbudowany w stylu mieszanym gotycko - barokowym. Całość budowli zbudowana została z kamienia łamanego, otynkowana. Posiada płaski strop z prostych desek.
W 1628 roku dokumenty notują, że kościół jest murowany; posiada 3 dzwony i sygnaturkę. W kościele były 3 ołtarze: główny, poświęcony św. Wojciechowi, na lewo ołtarz Matki Boskiej Różańcowej, na prawo ołtarz św. Barbary. W 1708 roku biskup sufragan krakowski ks. Michał Szembek konsekrował w drugie święto Zielonych Świąt w Mikołowie w kościele dwa ołtarze: w tym - większy, poświęcony świętym męczennikom Fabianowi i Sebastianowi. Z opisu kościoła pochodzącego z 1715 roku wynika, że kościół posiadał 4 ołtarze, to jest oprócz wymienionych powyżej trzech, jeszcze ołtarz św. Antoniego Padewskiego oraz mały ołtarzyk Matki Boskiej w tzw. babińcu. W tym czasie kościół posiadał już tzw. pozytyw, czyli rodzaj małych organów na starym chórze (nad głównym wejściem), a na nowym, usytuowanym wzdłuż lewej ściany kościoła, znajdowały się nowe, 12 głosowe organy. Kościół pw. św. Wojciecha był bogato wyposażony w paramenty liturgiczne, pochodzące z licznych hojnych darowizn.
Patrz: Statua św. Jana Nepomucena w Mikołowie
Bibliografia
K. Prus, Z dziejów Mikołowa i jego okolicy, Mikołów 1932, s. 264 i nn.