Kościół pw. Matki Bożej z Lourdes w Kochłowicach: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
Linia 3: | Linia 3: | ||
Pierwszy, drewniany kościół parafialny pod wezwaniem Trójcy Św. wybudowano w 1670 roku. Kościół ten przetrwał do 1805 roku. Popadający w ruinę kościół rozebrano i podjęto budowę nowego. 2/3 kosztów budowy sfinansował hrabia [[Donnersmarck Łazarz Henckel von|Łazarz Henckel von Donnersmarck]]. Kościół zbudowano z miejscowego kamienia w stylu późnobarokowym. Jest budowlą jednonawową, 31 m długą i 10,5 m szeroką. | Pierwszy, drewniany kościół parafialny pod wezwaniem Trójcy Św. wybudowano w 1670 roku. Kościół ten przetrwał do 1805 roku. Popadający w ruinę kościół rozebrano i podjęto budowę nowego. 2/3 kosztów budowy sfinansował hrabia [[Donnersmarck Łazarz Henckel von|Łazarz Henckel von Donnersmarck]]. Kościół zbudowano z miejscowego kamienia w stylu późnobarokowym. Jest budowlą jednonawową, 31 m długą i 10,5 m szeroką. | ||
We wnętrzu kościoła zachowała się osiemnastowieczna barokowo - klasycystyczna ambona z baldachimem. Ambona jest drewniana, a pierwotnie była polichromowana. Również z XVIII wieku pochodzi barokowa, kamienna chrzcielnica. W kruchcie znajdują się późnobarokowe, kamienne kropielnice. To wyposażenie pochodzi ze starego drewnianego kościoła | We wnętrzu kościoła zachowała się osiemnastowieczna barokowo - klasycystyczna ambona z baldachimem. Ambona jest drewniana, a pierwotnie była polichromowana. Również z XVIII wieku pochodzi barokowa, kamienna chrzcielnica. W kruchcie znajdują się późnobarokowe, kamienne kropielnice. To wyposażenie pochodzi ze starego drewnianego kościoła. | ||
W ołtarzu głównym znajdował się obraz przedstawiający Trójcę Świętą. Kościół poświęcił 26 października 1806 ks. | W ołtarzu głównym znajdował się obraz przedstawiający Trójcę Świętą. Kościół poświęcił 26 października 1806 [[Przybyła Jerzy|ks. kan. Jerzy Przybyła]]. Ks. proboszcz Franciszek Gala w 1873 roku dokonał gruntownego remontu. W czasach administratora, [[Piechaczek Jan|ks. Jana Piechaczka]] wyłożono podłogę marmurowymi płytami, naprawiono ławki, pomalowano balaski, spowiednice, drzwi, a w [[prezbiterium]] na sklepieniu namalowano obrazy przedstawiające świętych. W 1885 roku w oknach prezbiterium wstawiono dwa witraże. | ||
Gdy na urzędzie proboszcza pozostawał [[Matysiok Józef|ks. Józef Matysiok]], w 1886 roku przy wejściu do kościoła stanął neobarokowy, kamienny krzyż. W XIX wieku ludność parafii gwałtownie wzrastała. W 1867 roku z terenu parafii kochłowickiej wydzielono nową parafię – w Wirku, a pod koniec wieku w Halembie. Mimo tego liczba parafian kochłowickich w 1902 roku była tak duża, że podjęto decyzję budowy nowego, trzeciego kościoła parafialnego. Nowy kościół, poświęcono w 1902 roku. W starym kościele wybudowano nad ołtarzem grotę [[Lourdes|lurdzką]], którą poświęcono 8 grudnia 1904. Jest to pierwsza grota lurdzka zbudowana na Śląsku. W kościele tym ustanowiono stałą i całodzienną adorację Najświętszego Sakramentu. | Gdy na urzędzie proboszcza pozostawał [[Matysiok Józef|ks. Józef Matysiok]], w 1886 roku przy wejściu do kościoła stanął neobarokowy, kamienny krzyż. W XIX wieku ludność parafii gwałtownie wzrastała. W 1867 roku z terenu parafii kochłowickiej wydzielono nową parafię – w Wirku, a pod koniec wieku w Halembie. Mimo tego liczba parafian kochłowickich w 1902 roku była tak duża, że podjęto decyzję budowy nowego, trzeciego kościoła parafialnego. Nowy kościół, poświęcono w 1902 roku. W starym kościele wybudowano nad ołtarzem grotę [[Lourdes|lurdzką]], którą poświęcono 8 grudnia 1904. Jest to pierwsza grota lurdzka zbudowana na Śląsku. W kościele tym ustanowiono stałą i całodzienną adorację Najświętszego Sakramentu. |
Wersja z 19:22, 29 sty 2019
Pierwszy, drewniany kościół parafialny pod wezwaniem Trójcy Św. wybudowano w 1670 roku. Kościół ten przetrwał do 1805 roku. Popadający w ruinę kościół rozebrano i podjęto budowę nowego. 2/3 kosztów budowy sfinansował hrabia Łazarz Henckel von Donnersmarck. Kościół zbudowano z miejscowego kamienia w stylu późnobarokowym. Jest budowlą jednonawową, 31 m długą i 10,5 m szeroką.
We wnętrzu kościoła zachowała się osiemnastowieczna barokowo - klasycystyczna ambona z baldachimem. Ambona jest drewniana, a pierwotnie była polichromowana. Również z XVIII wieku pochodzi barokowa, kamienna chrzcielnica. W kruchcie znajdują się późnobarokowe, kamienne kropielnice. To wyposażenie pochodzi ze starego drewnianego kościoła.
W ołtarzu głównym znajdował się obraz przedstawiający Trójcę Świętą. Kościół poświęcił 26 października 1806 ks. kan. Jerzy Przybyła. Ks. proboszcz Franciszek Gala w 1873 roku dokonał gruntownego remontu. W czasach administratora, ks. Jana Piechaczka wyłożono podłogę marmurowymi płytami, naprawiono ławki, pomalowano balaski, spowiednice, drzwi, a w prezbiterium na sklepieniu namalowano obrazy przedstawiające świętych. W 1885 roku w oknach prezbiterium wstawiono dwa witraże.
Gdy na urzędzie proboszcza pozostawał ks. Józef Matysiok, w 1886 roku przy wejściu do kościoła stanął neobarokowy, kamienny krzyż. W XIX wieku ludność parafii gwałtownie wzrastała. W 1867 roku z terenu parafii kochłowickiej wydzielono nową parafię – w Wirku, a pod koniec wieku w Halembie. Mimo tego liczba parafian kochłowickich w 1902 roku była tak duża, że podjęto decyzję budowy nowego, trzeciego kościoła parafialnego. Nowy kościół, poświęcono w 1902 roku. W starym kościele wybudowano nad ołtarzem grotę lurdzką, którą poświęcono 8 grudnia 1904. Jest to pierwsza grota lurdzka zbudowana na Śląsku. W kościele tym ustanowiono stałą i całodzienną adorację Najświętszego Sakramentu.
Posłuchaj
<flashmp3>Kochlowice.mp3</flashmp3>
Bibliografia
Na podstawie: LOGOS październik 1997 nr 1, listopad 1997 nr 2, grudzień 1997 nr 3.