Kościół pw. Matki Bożej z Lourdes w Kochłowicach: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
(Nie pokazano 5 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 7: | Linia 7: | ||
W ołtarzu głównym znajdował się obraz przedstawiający Trójcę Świętą. Kościół poświęcił 26 października 1806 [[Przybyła Jerzy|ks. kan. Jerzy Przybyła]]. Ks. proboszcz Franciszek Gala w 1873 roku dokonał gruntownego remontu. W czasach administratora, [[Piechaczek Jan|ks. Jana Piechaczka]] wyłożono podłogę marmurowymi płytami, naprawiono ławki, pomalowano balaski, spowiednice, drzwi, a w [[prezbiterium]] na sklepieniu namalowano obrazy przedstawiające świętych. W 1885 roku w oknach prezbiterium wstawiono dwa witraże. | W ołtarzu głównym znajdował się obraz przedstawiający Trójcę Świętą. Kościół poświęcił 26 października 1806 [[Przybyła Jerzy|ks. kan. Jerzy Przybyła]]. Ks. proboszcz Franciszek Gala w 1873 roku dokonał gruntownego remontu. W czasach administratora, [[Piechaczek Jan|ks. Jana Piechaczka]] wyłożono podłogę marmurowymi płytami, naprawiono ławki, pomalowano balaski, spowiednice, drzwi, a w [[prezbiterium]] na sklepieniu namalowano obrazy przedstawiające świętych. W 1885 roku w oknach prezbiterium wstawiono dwa witraże. | ||
Gdy na urzędzie proboszcza pozostawał [[Matysiok Józef|ks. Józef Matysiok]], w 1886 roku przy wejściu do kościoła stanął neobarokowy, kamienny krzyż. W XIX wieku ludność parafii gwałtownie wzrastała. W 1867 roku z terenu parafii kochłowickiej wydzielono nową parafię – w Wirku, a pod koniec wieku w Halembie. Mimo tego liczba parafian kochłowickich w 1902 roku była tak duża, że podjęto decyzję budowy nowego, trzeciego kościoła parafialnego. Nowy kościół, poświęcono w 1902 roku. W starym kościele wybudowano nad ołtarzem grotę [[Lourdes|lurdzką]], którą poświęcono 8 grudnia 1904. Jest to pierwsza grota lurdzka zbudowana na Śląsku. W kościele tym ustanowiono stałą i całodzienną adorację Najświętszego Sakramentu. | Gdy na urzędzie proboszcza pozostawał [[Matysiok Józef|ks. Józef Matysiok]], w 1886 roku przy wejściu do kościoła stanął neobarokowy, kamienny krzyż. W XIX wieku ludność parafii gwałtownie wzrastała. W 1867 roku z terenu parafii kochłowickiej wydzielono nową parafię – w Wirku, a pod koniec wieku w Halembie. Mimo tego liczba parafian kochłowickich w 1902 roku była tak duża, że podjęto decyzję budowy nowego, trzeciego kościoła parafialnego. Nowy kościół, poświęcono w 1902 roku. W starym kościele wybudowano nad ołtarzem grotę [[Lourdes|lurdzką]], którą poświęcono [[Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny|8 grudnia]] 1904. Jest to pierwsza grota lurdzka zbudowana na Śląsku. W kościele tym ustanowiono stałą i całodzienną adorację Najświętszego Sakramentu. | ||
19 grudnia 2008 [[Zimoń Damian|abp Damian Zimoń]] ogłosił kościół Sanktuarium Matki Bożej z Lourdes. | 19 grudnia 2008 [[Zimoń Damian|abp Damian Zimoń]] ogłosił kościół Sanktuarium Matki Bożej z Lourdes. | ||
W marcu 2022 roku [[Skworc Wiktor|abp Wiktor Skworc]] wyraził zgodę na nabożeństwa we wschodnim obrządku w związku z potrzebą duszpasterską uchodźców wojennych przybyłych do Polski z Ukrainy. Posługę duszpasterstwa grekokatolickiego prowadzi ks. Taras Yavorskyy. | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Na podstawie: LOGOS październik 1997 nr 1, listopad 1997 nr 2, grudzień 1997 nr 3. | Na podstawie: LOGOS październik 1997 nr 1, listopad 1997 nr 2, grudzień 1997 nr 3; [https://katowice.gosc.pl/doc_pr/7440714.Ruda-Slaska-Kochlowice-Abp-Skworc-wyrazil-zgode-na-posluge] (dostęp: 31.03.2022) | ||
[[Kategoria:Parafie - K|Kochłowice]] | [[Kategoria:Parafie - K|Kochłowice]] | ||
[[Kategoria:Sanktuaria maryjne|Kochłowice]] | [[Kategoria:Sanktuaria maryjne|Kochłowice]] | ||
[[Kategoria:Kościoły i kaplice|Kochłowice]] | [[Kategoria:Kościoły i kaplice|Kochłowice]] | ||
[[Kategoria:Sanktuaria archidiecezji katowickiej]] | [[Kategoria:Sanktuaria archidiecezji katowickiej]] |
Aktualna wersja na dzień 14:46, 11 wrz 2022
Pierwszy, drewniany kościół parafialny pod wezwaniem Trójcy Św. wybudowano w 1670 roku. Kościół ten przetrwał do 1805 roku. Popadający w ruinę kościół rozebrano i podjęto budowę nowego. 2/3 kosztów budowy sfinansował hrabia Łazarz Henckel von Donnersmarck. Kościół zbudowano z miejscowego kamienia w stylu późnobarokowym. Jest budowlą jednonawową, 31 m długą i 10,5 m szeroką.
We wnętrzu kościoła zachowała się osiemnastowieczna barokowo - klasycystyczna ambona z baldachimem. Ambona jest drewniana, a pierwotnie była polichromowana. Również z XVIII wieku pochodzi barokowa, kamienna chrzcielnica. W kruchcie znajdują się późnobarokowe, kamienne kropielnice. To wyposażenie pochodzi ze starego drewnianego kościoła.
W ołtarzu głównym znajdował się obraz przedstawiający Trójcę Świętą. Kościół poświęcił 26 października 1806 ks. kan. Jerzy Przybyła. Ks. proboszcz Franciszek Gala w 1873 roku dokonał gruntownego remontu. W czasach administratora, ks. Jana Piechaczka wyłożono podłogę marmurowymi płytami, naprawiono ławki, pomalowano balaski, spowiednice, drzwi, a w prezbiterium na sklepieniu namalowano obrazy przedstawiające świętych. W 1885 roku w oknach prezbiterium wstawiono dwa witraże.
Gdy na urzędzie proboszcza pozostawał ks. Józef Matysiok, w 1886 roku przy wejściu do kościoła stanął neobarokowy, kamienny krzyż. W XIX wieku ludność parafii gwałtownie wzrastała. W 1867 roku z terenu parafii kochłowickiej wydzielono nową parafię – w Wirku, a pod koniec wieku w Halembie. Mimo tego liczba parafian kochłowickich w 1902 roku była tak duża, że podjęto decyzję budowy nowego, trzeciego kościoła parafialnego. Nowy kościół, poświęcono w 1902 roku. W starym kościele wybudowano nad ołtarzem grotę lurdzką, którą poświęcono 8 grudnia 1904. Jest to pierwsza grota lurdzka zbudowana na Śląsku. W kościele tym ustanowiono stałą i całodzienną adorację Najświętszego Sakramentu.
19 grudnia 2008 abp Damian Zimoń ogłosił kościół Sanktuarium Matki Bożej z Lourdes.
W marcu 2022 roku abp Wiktor Skworc wyraził zgodę na nabożeństwa we wschodnim obrządku w związku z potrzebą duszpasterską uchodźców wojennych przybyłych do Polski z Ukrainy. Posługę duszpasterstwa grekokatolickiego prowadzi ks. Taras Yavorskyy.
Bibliografia
Na podstawie: LOGOS październik 1997 nr 1, listopad 1997 nr 2, grudzień 1997 nr 3; [1] (dostęp: 31.03.2022)