Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Karvinie: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Linia 3: Linia 3:
Początki kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego w Karvinie sięgają 1289 roku i jest on najstarszym zabytkiem na terenie miasta. Został postawiony jako budowla jednonawowa na planie krzyża łacińskiego i był wówczas jedynym budynkiem murowanym na terenie Karviny. Kolejne przebudowy kościoła zostały wymuszone przez pożary, które trawiły miasto w 1511, 1617 i 1781 roku. W pierwszej połowie XVI wieku dobudowano do ściany północnej świątyni czteroboczną wieżę zakończoną drewnianą galerią oraz zwieńczoną hełmem cebulastym. W 1611 roku dostawiono Kaplicę Morawską; czym nieco zaburzono gotycką architekturę kościoła. W pierwszej połowie XVIII wieku kaplica otrzymała wezwanie św. Jana Nepomucena. Ze względu na nieporozumienia na tle narodowościowym kaplica miała służyć głównie czeskim mieszkańcom miasta. W 1789 roku zlikwidowano gotyckie sklepienie nawy głównej - jego pozostałości można oglądać w kaplicy św. Mikołaja - i zastąpiono je obecnym.
Początki kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego w Karvinie sięgają 1289 roku i jest on najstarszym zabytkiem na terenie miasta. Został postawiony jako budowla jednonawowa na planie krzyża łacińskiego i był wówczas jedynym budynkiem murowanym na terenie Karviny. Kolejne przebudowy kościoła zostały wymuszone przez pożary, które trawiły miasto w 1511, 1617 i 1781 roku. W pierwszej połowie XVI wieku dobudowano do ściany północnej świątyni czteroboczną wieżę zakończoną drewnianą galerią oraz zwieńczoną hełmem cebulastym. W 1611 roku dostawiono Kaplicę Morawską; czym nieco zaburzono gotycką architekturę kościoła. W pierwszej połowie XVIII wieku kaplica otrzymała wezwanie św. Jana Nepomucena. Ze względu na nieporozumienia na tle narodowościowym kaplica miała służyć głównie czeskim mieszkańcom miasta. W 1789 roku zlikwidowano gotyckie sklepienie nawy głównej - jego pozostałości można oglądać w kaplicy św. Mikołaja - i zastąpiono je obecnym.


Wystrój wnętrz kościoła ma charakter renesansowy, barokowy i klasycystyczny. Do prezbiterium w latach 1812-1813 została dobudowana zakrystia. W ołtarzu Głównym znajdują się dwa obrazy olejne - ''Ukrzyżowanie'' i ''Bóg Ojciec'' - w 1805 roku namalowane przez M.Hessa, profesora Uniwersytetu Wiedeńskiego.
Wystrój wnętrz kościoła ma charakter renesansowy, barokowy i klasycystyczny. Do prezbiterium w latach 1812-1813 została dobudowana zakrystia. W ołtarzu Głównym znajdują się dwa obrazy olejne - ''Ukrzyżowanie'' i ''Bóg Ojciec'' - w 1805 roku namalowane przez M.Hessa, profesora Uniwersytetu Wiedeńskiego. Wtedy też dokonano ponownego poświęcenia kościoła i zmieniono jego patrocinium. Do tej pory bowiem świątynia nosiła wezwanie Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Po obydwu stronach ołtarza zostały umieszczone drewniane rzeźby św. Piotra i św. Pawła. Wyszły one w połowie XIX wieku spod dłuta Barnarda Kutzera. Po lewej stronie prezbiterium znajduje się  ambona z 1805 roku z barokowym baldachimem. Ołtarze boczne zdobią obrazy olejne przedstawiające św. Józefa i św. Anną. Zostały one w 1815 roku namalowane przez Josefa Kaspara Schneidera, burmistrza Karviny.

Wersja z 19:53, 13 lis 2017

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Karvinie

Początki kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego w Karvinie sięgają 1289 roku i jest on najstarszym zabytkiem na terenie miasta. Został postawiony jako budowla jednonawowa na planie krzyża łacińskiego i był wówczas jedynym budynkiem murowanym na terenie Karviny. Kolejne przebudowy kościoła zostały wymuszone przez pożary, które trawiły miasto w 1511, 1617 i 1781 roku. W pierwszej połowie XVI wieku dobudowano do ściany północnej świątyni czteroboczną wieżę zakończoną drewnianą galerią oraz zwieńczoną hełmem cebulastym. W 1611 roku dostawiono Kaplicę Morawską; czym nieco zaburzono gotycką architekturę kościoła. W pierwszej połowie XVIII wieku kaplica otrzymała wezwanie św. Jana Nepomucena. Ze względu na nieporozumienia na tle narodowościowym kaplica miała służyć głównie czeskim mieszkańcom miasta. W 1789 roku zlikwidowano gotyckie sklepienie nawy głównej - jego pozostałości można oglądać w kaplicy św. Mikołaja - i zastąpiono je obecnym.

Wystrój wnętrz kościoła ma charakter renesansowy, barokowy i klasycystyczny. Do prezbiterium w latach 1812-1813 została dobudowana zakrystia. W ołtarzu Głównym znajdują się dwa obrazy olejne - Ukrzyżowanie i Bóg Ojciec - w 1805 roku namalowane przez M.Hessa, profesora Uniwersytetu Wiedeńskiego. Wtedy też dokonano ponownego poświęcenia kościoła i zmieniono jego patrocinium. Do tej pory bowiem świątynia nosiła wezwanie Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Po obydwu stronach ołtarza zostały umieszczone drewniane rzeźby św. Piotra i św. Pawła. Wyszły one w połowie XIX wieku spod dłuta Barnarda Kutzera. Po lewej stronie prezbiterium znajduje się ambona z 1805 roku z barokowym baldachimem. Ołtarze boczne zdobią obrazy olejne przedstawiające św. Józefa i św. Anną. Zostały one w 1815 roku namalowane przez Josefa Kaspara Schneidera, burmistrza Karviny.