Kołodziej Piotr: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
(dr)
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
== Kołodziej Piotr (1853-1931), poeta, autor sztuk teatralnych ==
== Kołodziej Piotr (1853-1931), poeta, autor sztuk teatralnych ==
[[Plik:Kolodziej Piotr1.jpg|left|150px|thumb]]
[[Plik:Kolodziej Piotr1.jpg|left|150px|thumb]]
Urodził się 15 lutego 1853 w Siemianowicach, w chłopskiej rodzinie Wojciecha i Pauliny z d.  Opat . Po ukończeniu szkoły ludowej pracował jako robotnik w hucie. W 1883 roku został prezesem Związku Chrześcijańsko-Ludowego, a od 1919 roku był członkiem [[Towarzystwo Oświaty na Śląsku im. św. Jacka|Towarzystwa Oświaty im. św. Jacka]].
Urodził się 15 lutego 1853 w Siemianowicach, w chłopskiej rodzinie Wojciecha i Pauliny z d.  Opat. Po ukończeniu szkoły ludowej pracował jako robotnik w hucie. W 1883 roku został prezesem Związku Chrześcijańsko-Ludowego, a od 1919 roku był członkiem [[Towarzystwo Oświaty na Śląsku im. św. Jacka|Towarzystwa Oświaty im. św. Jacka]].
Napisał 29 sztuk teatralnych, najczęściej wystawianych na Śląsku. Jego nazwisko znane było również w Poznaniu, bo tam również zapraszano go na występy. Na Śląsku jego sztuki teatralne zyskały większą sławę niż utwory [[Miarka Karol|Karola Miarki]].  
Napisał 29 sztuk teatralnych, najczęściej wystawianych na Śląsku. Jego nazwisko znane było również w Poznaniu, bo tam również zapraszano go na występy. Na Śląsku jego sztuki teatralne zyskały większą sławę niż utwory [[Miarka Karol|Karola Miarki]].  


W roku 1882 wystawił swoją pierwszą teatralną sztukę, którą odegrał w Sali Schwetera w Siemianowicach Śląskich.  Jej tytuł brzmiał: „Bogata wdowa, obrazek wiejski ze śpiewami w dwóch aktach”. Tekst tej sztuki znalazł się w pełnej wersji w czasopiśmie [[Katolik - czasopismo|„Katolik”]].  Kolejną znaną sztuką, której autorem był Kołodziej, był „Wycużnik”. Wystawiono go w 1892 roku w Katowicach.  Twórczość Kołodzieja była ceniona również w kręgach kościelnych. W swojej twórczości poruszał także aspekty wiary. Były również sztuki oparte na humorze, grotesce i alegorii.  Jego utwory miały wydźwięk patriotyczny, mające budzić i umacniać polską świadomość narodową. Oceniał także wartość ludzkiej pracy oraz chciał aby Ślązacy wyszlachetnieli i „ukochali cnotę”. Wszystkie sztuki pisane przez Kołodzieja miały jednak wprost lub pośrednio służyć budowaniu polskiej świadomości narodowej na Śląsku.  
W roku 1882 wystawił swoją pierwszą teatralną sztukę, którą odegrał w Sali Schwetera w Siemianowicach Śląskich.  Jej tytuł brzmiał: '' Bogata wdowa, obrazek wiejski ze śpiewami w dwóch aktach''. Tekst tej sztuki znalazł się w pełnej wersji w czasopiśmie [[Katolik - czasopismo|„Katolik”]].  Kolejną znaną sztuką, której autorem był Kołodziej, był '' Wycużnik''. Wystawiono go w 1892 roku w Katowicach.  Twórczość Kołodzieja była ceniona również w kręgach kościelnych. W swojej twórczości poruszał także aspekty wiary. Były również sztuki oparte na humorze, grotesce i alegorii.  Jego utwory miały wydźwięk patriotyczny, mające budzić i umacniać polską świadomość narodową. Oceniał także wartość ludzkiej pracy oraz chciał aby Ślązacy wyszlachetnieli i „ukochali cnotę”. Wszystkie sztuki pisane przez Kołodzieja miały jednak wprost lub pośrednio służyć budowaniu polskiej świadomości narodowej na Śląsku.  


Bardzo ciekawymi jego utworami była „Walka o byt”, oraz cykl „Siedmiu grzechów głównych”, w których to opisywał poszczególne grzechy i przedstawiał je w różnych formach. Z pism które przysłużyły się Kościołowi, Piotr Kołodziej napisał m.in. „Bogu na chwałę”. Duże znaczenie jego twórczość wywarła także w okresie Kulturkampfu.  Najbardziej znanym utworem o tej tematyce jest „Powstanie ludu górnośląskiego”.  Jednym z bohaterów był Wojciech Korfanty.
Bardzo ciekawymi jego utworami była '' Walka o byt'', oraz cykl '' Siedmiu grzechów głównych'', w których to opisywał poszczególne grzechy i przedstawiał je w różnych formach. Z pism które przysłużyły się Kościołowi, Piotr Kołodziej napisał m.in. '' Bogu na chwałę''. Duże znaczenie jego twórczość wywarła także w okresie [[Kulturkampf|Kulturkampfu]].  Najbardziej znanym utworem o tej tematyce jest '' Powstanie ludu górnośląskiego''.  Jednym z bohaterów był [[Korfanty Wojciech|Wojciech Korfanty]].


Kołodziej, widząc,  że jego utwory cieszą się wielką popularnością, zdecydował się w 1896 roku umieścić w czasopiśmie „Katolik” tekst informujący, że będące jego autorstwem sztuki można wystawiać na scenie tylko i wyłącznie za jego zgodą.   
Kołodziej, widząc,  że jego utwory cieszą się wielką popularnością, zdecydował się w 1896 roku umieścić w czasopiśmie „Katolik” tekst informujący, że będące jego autorstwem sztuki można wystawiać na scenie tylko i wyłącznie za jego zgodą.   


Zmarł 14 grudnia 1931. W Siemianowicach jedna z ulic nosi jego imię. Imię Piotra Kołodzieja nosi także jedna z siemianowickich szkół średnich, Zespół Szkół Technicznych i ogólnokształcących MERITUM w Siemianowicach Śląskich.   
Zmarł 14 grudnia 1931. Spoczął na [[Stary Cmentarz - Siemianowice Śląskie|Starym Cmentarzu w Siemianowicach Śląskich]]. W Siemianowicach jedna z ulic nosi jego imię. Imię Piotra Kołodzieja nosi także jedna z siemianowickich szkół średnich, Zespół Szkół Technicznych i Ogólnokształcących MERITUM w Siemianowicach Śląskich.   


==Bibliografia==
==Bibliografia==
Z. Janeczek, „Od Sancovic do Siemianowic”. Szkice z dziejów miasta i okolic, Katowice 1993, s. 91-92.
Z. Janeczek, „Od Sancovic do Siemianowic”. Szkice z dziejów miasta i okolic, Katowice 1993, s. 91-92.


{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - K]]
[[Kategoria:Biografie - K]]
[[Kategoria:Teatr]]
[[Kategoria:Teatr]]

Aktualna wersja na dzień 00:20, 28 lut 2020

Kołodziej Piotr (1853-1931), poeta, autor sztuk teatralnych

Kolodziej Piotr1.jpg

Urodził się 15 lutego 1853 w Siemianowicach, w chłopskiej rodzinie Wojciecha i Pauliny z d. Opat. Po ukończeniu szkoły ludowej pracował jako robotnik w hucie. W 1883 roku został prezesem Związku Chrześcijańsko-Ludowego, a od 1919 roku był członkiem Towarzystwa Oświaty im. św. Jacka. Napisał 29 sztuk teatralnych, najczęściej wystawianych na Śląsku. Jego nazwisko znane było również w Poznaniu, bo tam również zapraszano go na występy. Na Śląsku jego sztuki teatralne zyskały większą sławę niż utwory Karola Miarki.

W roku 1882 wystawił swoją pierwszą teatralną sztukę, którą odegrał w Sali Schwetera w Siemianowicach Śląskich. Jej tytuł brzmiał: Bogata wdowa, obrazek wiejski ze śpiewami w dwóch aktach. Tekst tej sztuki znalazł się w pełnej wersji w czasopiśmie „Katolik”. Kolejną znaną sztuką, której autorem był Kołodziej, był Wycużnik. Wystawiono go w 1892 roku w Katowicach. Twórczość Kołodzieja była ceniona również w kręgach kościelnych. W swojej twórczości poruszał także aspekty wiary. Były również sztuki oparte na humorze, grotesce i alegorii. Jego utwory miały wydźwięk patriotyczny, mające budzić i umacniać polską świadomość narodową. Oceniał także wartość ludzkiej pracy oraz chciał aby Ślązacy wyszlachetnieli i „ukochali cnotę”. Wszystkie sztuki pisane przez Kołodzieja miały jednak wprost lub pośrednio służyć budowaniu polskiej świadomości narodowej na Śląsku.

Bardzo ciekawymi jego utworami była Walka o byt, oraz cykl Siedmiu grzechów głównych, w których to opisywał poszczególne grzechy i przedstawiał je w różnych formach. Z pism które przysłużyły się Kościołowi, Piotr Kołodziej napisał m.in. Bogu na chwałę. Duże znaczenie jego twórczość wywarła także w okresie Kulturkampfu. Najbardziej znanym utworem o tej tematyce jest Powstanie ludu górnośląskiego. Jednym z bohaterów był Wojciech Korfanty.

Kołodziej, widząc, że jego utwory cieszą się wielką popularnością, zdecydował się w 1896 roku umieścić w czasopiśmie „Katolik” tekst informujący, że będące jego autorstwem sztuki można wystawiać na scenie tylko i wyłącznie za jego zgodą.

Zmarł 14 grudnia 1931. Spoczął na Starym Cmentarzu w Siemianowicach Śląskich. W Siemianowicach jedna z ulic nosi jego imię. Imię Piotra Kołodzieja nosi także jedna z siemianowickich szkół średnich, Zespół Szkół Technicznych i Ogólnokształcących MERITUM w Siemianowicach Śląskich.

Bibliografia

Z. Janeczek, „Od Sancovic do Siemianowic”. Szkice z dziejów miasta i okolic, Katowice 1993, s. 91-92.