Jezuici - Tarnowskie Góry: Różnice pomiędzy wersjami
mNie podano opisu zmian |
(dr) |
||
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Jezuici w Tarnowskich Górach == | == Jezuici w Tarnowskich Górach == | ||
Jezuici pojawili się w Tarnowskich Górach dość wcześnie. Stało się to głównie dzięki staraniom proboszcza tarnogórskiego ks. Melchiora Niesytko (1677-1713). Przybyli oni z Opola w 1677 roku. Utworzyli tutaj stację misyjną i rozpoczęli pracę. Zamieszkali najpierw w wynajętym domu prywatnym, a po kilku latach kupili własną kamienicę. Oprócz pracy duszpasterskiej prowadzonej wśród wiernych w parafii tarnogórskiej, | [[Jezuici]] pojawili się w Tarnowskich Górach dość wcześnie. Stało się to głównie dzięki staraniom proboszcza tarnogórskiego ks. Melchiora Niesytko (1677-1713). Przybyli oni z Opola w 1677 roku. Utworzyli tutaj stację misyjną i rozpoczęli pracę. Zamieszkali najpierw w wynajętym domu prywatnym, a po kilku latach kupili własną kamienicę. Oprócz pracy duszpasterskiej prowadzonej wśród wiernych w parafii tarnogórskiej, jezuici zajęli się przede wszystkim nauczaniem i wychowywaniem młodzieży. Po wprowadzeniu się w 1713 roku do własnego domu przy dzisiejszej ulicy Zamkowej 7 - założyli tzw. Szkołę Wyższą, która miała przygotować młodzież do studiów wyższych lub pracy urzędniczej. | ||
Założycielem tej szkoły był znany wówczas jezuita [[Polak Marcin|ks. Marcin Polak]], który zmarł w 1736 roku. Szkoła była prowadzona przez dwóch księży. Bardzo niewiele zachowało się dokumentów z tego czasu i trudno odtworzyć nazwiska pracujących w niej nauczycieli czy ówczesny program nauczania. Językiem wykładowym w tej szkole była łacina, ale używano także języka polskiego. Uczono arytmetyki i geometrii, a w klasach wyższych historii i astronomii. | Założycielem tej szkoły był znany wówczas jezuita [[Polak Marcin|ks. Marcin Polak]], który zmarł w 1736 roku. Szkoła była prowadzona przez dwóch księży. Bardzo niewiele zachowało się dokumentów z tego czasu i trudno odtworzyć nazwiska pracujących w niej nauczycieli czy ówczesny program nauczania. Językiem wykładowym w tej szkole była łacina, ale używano także języka polskiego. Uczono arytmetyki i geometrii, a w klasach wyższych historii i astronomii. | ||
Uczniowie zasadniczo pochodzili z miasta. Część zamiejscowych znajdowała stancję prywatną u mieszkańców grodu. Szkoła była elitarna, przeznaczona w pierwszym rzędzie dla uczniów z bogatych rodzin, już wtedy bowiem chodziło o odpowiednich darczyńców, | Uczniowie zasadniczo pochodzili z miasta. Część zamiejscowych znajdowała stancję prywatną u mieszkańców grodu. Szkoła była elitarna, przeznaczona w pierwszym rzędzie dla uczniów z bogatych rodzin, już wtedy bowiem chodziło o odpowiednich darczyńców, którzy byli w stanie przyjść szkole z pomocą materialną. W katalogach tej instytucji oświatowej widniały nazwiska synów szlacheckich rodów, takich jak: Dąbrowscy, Laryszowie, Strachwiczowie, Rochowscy, Wierniccy i inni. Cenne było także to, że niektórzy zdolni, ale biedni uczniowie mogli uczyć się w tej szkole. Jezuici byli obecni w Tarnowskich Górach tylko kilkadziesiąt lat do 1756 roku, kiedy to zostały zlikwidowane ich wszystkie placówki w państwie pruskim, a sam zakon został zawieszony przez [[Benedykt XIV|papieża Benedykta XIV]]. Jezuici zostali z miasta usunięci, natomiast budynek przejęło miasto. Później przeszedł w ręce prywatne, a w 1956 roku został zburzony. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
H. Jeziorski, Dekanat Tarnowskie Góry. Diecezja Gliwicka, Bytom-Sucha Góra 1995, s. 70-72. | H. Jeziorski, Dekanat Tarnowskie Góry. Diecezja Gliwicka, Bytom-Sucha Góra 1995, s. 70-72. | ||
[[Kategoria: | [[Kategoria:Jezuici|Tarnowskie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 17:50, 27 maj 2022
Jezuici w Tarnowskich Górach
Jezuici pojawili się w Tarnowskich Górach dość wcześnie. Stało się to głównie dzięki staraniom proboszcza tarnogórskiego ks. Melchiora Niesytko (1677-1713). Przybyli oni z Opola w 1677 roku. Utworzyli tutaj stację misyjną i rozpoczęli pracę. Zamieszkali najpierw w wynajętym domu prywatnym, a po kilku latach kupili własną kamienicę. Oprócz pracy duszpasterskiej prowadzonej wśród wiernych w parafii tarnogórskiej, jezuici zajęli się przede wszystkim nauczaniem i wychowywaniem młodzieży. Po wprowadzeniu się w 1713 roku do własnego domu przy dzisiejszej ulicy Zamkowej 7 - założyli tzw. Szkołę Wyższą, która miała przygotować młodzież do studiów wyższych lub pracy urzędniczej.
Założycielem tej szkoły był znany wówczas jezuita ks. Marcin Polak, który zmarł w 1736 roku. Szkoła była prowadzona przez dwóch księży. Bardzo niewiele zachowało się dokumentów z tego czasu i trudno odtworzyć nazwiska pracujących w niej nauczycieli czy ówczesny program nauczania. Językiem wykładowym w tej szkole była łacina, ale używano także języka polskiego. Uczono arytmetyki i geometrii, a w klasach wyższych historii i astronomii.
Uczniowie zasadniczo pochodzili z miasta. Część zamiejscowych znajdowała stancję prywatną u mieszkańców grodu. Szkoła była elitarna, przeznaczona w pierwszym rzędzie dla uczniów z bogatych rodzin, już wtedy bowiem chodziło o odpowiednich darczyńców, którzy byli w stanie przyjść szkole z pomocą materialną. W katalogach tej instytucji oświatowej widniały nazwiska synów szlacheckich rodów, takich jak: Dąbrowscy, Laryszowie, Strachwiczowie, Rochowscy, Wierniccy i inni. Cenne było także to, że niektórzy zdolni, ale biedni uczniowie mogli uczyć się w tej szkole. Jezuici byli obecni w Tarnowskich Górach tylko kilkadziesiąt lat do 1756 roku, kiedy to zostały zlikwidowane ich wszystkie placówki w państwie pruskim, a sam zakon został zawieszony przez papieża Benedykta XIV. Jezuici zostali z miasta usunięci, natomiast budynek przejęło miasto. Później przeszedł w ręce prywatne, a w 1956 roku został zburzony.
Bibliografia
H. Jeziorski, Dekanat Tarnowskie Góry. Diecezja Gliwicka, Bytom-Sucha Góra 1995, s. 70-72.