Hytrek Adolf: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 12:03, 18 paź 2016

Hytrek Adolf (1853-1899)

Urodził się 17 czerwca 1853 w Obrowcu k. Gogolina. Był synem Piotra i Zuzanny z d. Loss. Nauki pobierał bardzo wcześnie u wiejskiego nauczyciela Büchsa, który wpoił mu zamiłowanie do wiedzy. Mając 11 lat został przyjęty do Królewskiego Katolickiego Gimnazjum w Opolu, a następnie kontynuował naukę w Gimnazjum św. Macieja we Wrocławiu. Po zdaniu w 1873 roku matury rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Wrocławskiego Uniwersytetu „Leopolda”, które musiał przerwać na dwa lata celem odbycia służby wojskowej (do 1 kwietnia 1876). Po zlikwidowaniu Seminarium Duchownego przez władze pruskie objął stanowisko redaktora „Katolika”, a potem również „Moniki” w zastępstwie uwięzionego przez władze pruskie Karola Miarki. Angażując się w życie polityczne, naraził się władzom pruskim i po dwóch procesach w 1887 roku został aresztowany. W 1878 roku zorganizował jako redaktor „Katolika” pielgrzymkę Górnoślązaków do Rzymu, którą opisał w „Katoliku”. Pobyt w Rzymie ożywił w nim na nowo pragnienie kapłaństwa. Za zgodą ks. bpa Heinricha Förstera udał się do Rzymu i po rocznych studiach w Collegio Romano (Uniwersytet Gregoriański) 15 sierpnia 1878 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bpa Jordana Ballspiera w kościele Matki Bożej na Campo Santo. W dalszym ciągu kontynuował wcześniej rozpoczęte studia we Wrocławiu w zakresie archeologii chrześcijańskiej. 27 marca 1880 otrzymał od rodziny hrabiowskiej von Strachowitz propozycję wyjazdu do Afryki. Dzięki pomocy finansowej bpa wrocławskiego przeprowadził badania w katakumbach afrykańskich, skąd przywiózł do Rzymu wiele cennych znalezisk. Po powrocie objął stanowisko kapelana Sióstr św. Marii Magdaleny w Studenice w Słowenii, a także przyjął obowiązki niedzielnego i świątecznego kaznodziei w domu generalnym sióstr miłosierdzia .W 1896 roku powrócił do kraju aby objąć funkcję redaktora naczelnego „Gazety Katolickiej”. Redagował gazetę tylko do końca 1896 roku. 14 grudnia 1896 decyzją ordynariusza wrocławskiego ks. kard. Georga Koppa został administratorem parafii Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Szymiszowie. Zmarł nagle 5 września 1899 we Wrocławiu . Został pochowany w Szymiszowie.

Zainteresowania księdza Adolfa Hytrka były rozległe: archeologia, historia, etnografia, dziennikarstwo oraz literatura historyczna.

Utwory literackie ks. Adolfa Hytrka

„Królowa Berta”(1867).
„Górny Śląsk pod względem obyczajów , języka , usposobienia ludności” (1877).
„Sophie von Rohitsch und das Stift und Gotteshaus Studenitz”, Studenica 1895.

Bibliografia

J. Pixa, Ks. Adolf Hytrek - życie i dzieło, Opole 2009; A. Kiełbasa, Ks. Adolf Hytrek 1853-1899, dziennikarz-ludoznawca-archeolog, Trzebnica 1996.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 ==Hytrek Adolf (1853-1899) ==
-Urodził się 17 czerwca 1853 w Obrowcu k. Gogolina. Był synem Piotra i Zuzanny z d. Loss. Nauki pobierał bardzo wcześnie u wiejskiego nauczyciela Büchsa, który wpoił mu zamiłowanie do wiedzy. Mając 11 lat został przyjęty do Królewskiego Katolickiego Gimnazjum w Opolu,  a następnie   kontynuował naukę w [[Gimnazjum św. Macieja we Wrocławiu]]. Po zdaniu w 1873 roku matury rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Wrocławskiego Uniwersytetu „Leopolda”, które musiał przerwać na dwa lata  celem odbycia służby wojskowej (do 1 kwietnia 1876). Po  zlikwidowaniu Seminarium Duchownego przez władze pruskie  objął stanowisko redaktora [[Katolik  -  czasopismo|„Katolika”]], a potem również „Moniki” w zastępstwie uwięzionego przez władze pruskie [[Miarka Karol |Karola Miarki]]. Angażując się w życie polityczne, naraził się władzom pruskim i po dwóch procesach w 1887 roku został aresztowany. W 1878 roku zorganizował jako redaktor „Katolika” pielgrzymkę Górnoślązaków do Rzymu, którą opisał w „Katoliku”. Pobyt w Rzymie ożywił w nim na nowo pragnienie  kapłaństwa. Za zgodą  ks. bpa   [[Förster Heinrich|Heinricha Förstera ]] udał się do Rzymu i po rocznych studiach w Collegio Romano (Uniwersytet Gregoriański) 15 sierpnia 1878 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bpa Jordana Ballspiera w kościele Matki Bożej na Campo Santo. W dalszym ciągu kontynuował wcześniej rozpoczęte studia we Wrocławiu w zakresie archeologii chrześcijańskiej. 27 marca 1880 otrzymał od rodziny hrabiowskiej von Strachowitz  propozycję wyjazdu  do Afryki. Dzięki  pomocy finansowej bpa wrocławskiego przeprowadził badania w katakumbach afrykańskich, skąd przywiózł do Rzymu wiele cennych znalezisk. Po powrocie  objął stanowisko kapelana Sióstr  św.  Marii Magdaleny w Studenicy w środkowej Serbii, a także przyjął obowiązki niedzielnego i świątecznego  kaznodziei w domu generalnym sióstr miłosierdzia .W 1896 roku powrócił do kraju aby objąć  funkcję redaktora naczelnego[[ Gazeta Katolicka| „Gazety Katolickiej”]]. Redagował  gazetę  tylko do końca 1896 roku. 14 grudnia 1896 decyzją ordynariusza wrocławskiego ks. kard. [[Kopp Georg|Georga Koppa ]] został administratorem parafii Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Szymiszowie. Zmarł nagle 5 września 1899 we Wrocławiu . Został pochowany w Szymiszowie.
+Urodził się 17 czerwca 1853 w Obrowcu k. Gogolina. Był synem Piotra i Zuzanny z d. Loss. Nauki pobierał bardzo wcześnie u wiejskiego nauczyciela Büchsa, który wpoił mu zamiłowanie do wiedzy. Mając 11 lat został przyjęty do Królewskiego Katolickiego Gimnazjum w Opolu,  a następnie   kontynuował naukę w [[Gimnazjum św. Macieja we Wrocławiu]]. Po zdaniu w 1873 roku matury rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Wrocławskiego Uniwersytetu „Leopolda”, które musiał przerwać na dwa lata  celem odbycia służby wojskowej (do 1 kwietnia 1876). Po  zlikwidowaniu Seminarium Duchownego przez władze pruskie  objął stanowisko redaktora [[Katolik  -  czasopismo|„Katolika”]], a potem również „Moniki” w zastępstwie uwięzionego przez władze pruskie [[Miarka Karol |Karola Miarki]]. Angażując się w życie polityczne, naraził się władzom pruskim i po dwóch procesach w 1887 roku został aresztowany. W 1878 roku zorganizował jako redaktor „Katolika” pielgrzymkę Górnoślązaków do Rzymu, którą opisał w „Katoliku”. Pobyt w Rzymie ożywił w nim na nowo pragnienie  kapłaństwa. Za zgodą  ks. bpa   [[Förster Heinrich|Heinricha Förstera ]] udał się do Rzymu i po rocznych studiach w Collegio Romano (Uniwersytet Gregoriański) 15 sierpnia 1878 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bpa Jordana Ballspiera w kościele Matki Bożej na Campo Santo. W dalszym ciągu kontynuował wcześniej rozpoczęte studia we Wrocławiu w zakresie archeologii chrześcijańskiej. 27 marca 1880 otrzymał od rodziny hrabiowskiej von Strachowitz  propozycję wyjazdu  do Afryki. Dzięki  pomocy finansowej bpa wrocławskiego przeprowadził badania w katakumbach afrykańskich, skąd przywiózł do Rzymu wiele cennych znalezisk. Po powrocie  objął stanowisko kapelana Sióstr  św.  Marii Magdaleny w Studenice w  Słowenii, a także przyjął obowiązki niedzielnego i świątecznego  kaznodziei w domu generalnym sióstr miłosierdzia .W 1896 roku powrócił do kraju aby objąć  funkcję redaktora naczelnego[[ Gazeta Katolicka| „Gazety Katolickiej”]]. Redagował  gazetę  tylko do końca 1896 roku. 14 grudnia 1896 decyzją ordynariusza wrocławskiego ks. kard. [[Kopp Georg|Georga Koppa ]] został administratorem parafii Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Szymiszowie. Zmarł nagle 5 września 1899 we Wrocławiu . Został pochowany w Szymiszowie.
 Zainteresowania księdza Adolfa Hytrka były rozległe: archeologia, historia, etnografia,  dziennikarstwo oraz literatura historyczna.