Hajda Piotr: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(uzupełnienie - bibliografia) |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
Urodził się 9 lutego 1885 w Radzionkowie. Do zgromadzenia [[Werbiści|werbistów]] wstąpił w 1899 roku w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 29 września 1910 w St. Gabriel. 16 sierpnia 1911 wyjechał do Brazylii. Do [[Boże Narodzenie|Bożego Narodzenia]] zatrzymał się w Juiz de Fora, potem został skierowany na krótko do Kurytyby, gdzie do marca 1912 roku był prefektem uczniów w Szkole o. Trzebiatowskiego i uczył jęz. portugalskiego i polskiego. Następnie pracował dorywczo w Cruz Machado i Theresina. Od 1914-1916 pracował wśród Polaków w Ponta Grossa, mając do obsługi 5 kaplic. Lata 1916-1921 spędził jako wikariusz w Cruz Machado, głównie jednak w kolonii Santa Anna. W latach 1921-23 przeniesiony powtórnie do Kurytyby. | Urodził się 9 lutego 1885 w Radzionkowie. Do zgromadzenia [[Werbiści|werbistów]] wstąpił w 1899 roku w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 29 września 1910 w St. Gabriel. 16 sierpnia 1911 wyjechał do Brazylii. Do [[Boże Narodzenie|Bożego Narodzenia]] zatrzymał się w Juiz de Fora, potem został skierowany na krótko do Kurytyby, gdzie do marca 1912 roku był prefektem uczniów w Szkole o. Trzebiatowskiego i uczył jęz. portugalskiego i polskiego. Następnie pracował dorywczo w Cruz Machado i Theresina. Od 1914-1916 pracował wśród Polaków w Ponta Grossa, mając do obsługi 5 kaplic. Lata 1916-1921 spędził jako wikariusz w Cruz Machado, głównie jednak w kolonii Santa Anna. W latach 1921-23 przeniesiony powtórnie do Kurytyby. | ||
Dalszy okres to rekonwalescencja po operacji, dorywcza praca w Bello Horizonte /1922/, Juiz de Fora, Ponta Grossa i Santa Barbara /1924/. Objął parafię Rio Azul, która należała wtedy do Sao Joao do Triunfo. Tam też ukończył budowę probostwa, wybudował nowy drewniany kościół, kolegium sióstr Rodziny Maryi i szkołę. Do obsługi miał 20 kaplic. W 1935 roku witał tu [[Kubina Teodor| bpa Teodora Kubinę]] . | Dalszy okres to rekonwalescencja po operacji, dorywcza praca w Bello Horizonte /1922/, Juiz de Fora, Ponta Grossa i Santa Barbara /1924/. Objął parafię Rio Azul, która należała wtedy do Sao Joao do Triunfo. Tam też ukończył budowę probostwa, wybudował nowy drewniany kościół, kolegium sióstr Rodziny Maryi i szkołę. Do obsługi miał 20 kaplic. W 1935 roku witał tu [[Kubina Teodor| bpa Teodora Kubinę]]. | ||
W latach 1941-1962 aż do swej śmierci pracował w Sao Joao do Triunfo, rozsianych po 15 kaplicach. Wybudował tam murowany kościół. Pod koniec życia, mimo nalegań prowincjała nie chciał jej opuścić, pełnił funkcję wikariusza u boku młodszego współbrata. A to wszystko dlatego, aby nie pozbawiać tamtejszych Polaków polskiego duszpasterza. Powołań nie kierował ani do werbistów ani do werbistek, lecz do księży misjonarzy i do Zgromadzenia Św. Rodziny, w obawie przed ich zgermanizowaniem. Zmarł 13 sierpnia 1962. Spoczął w Sao Joao da Triunfo. | W latach 1941-1962 aż do swej śmierci pracował w Sao Joao do Triunfo, rozsianych po 15 kaplicach. Wybudował tam murowany kościół. Pod koniec życia, mimo nalegań prowincjała nie chciał jej opuścić, pełnił funkcję wikariusza u boku młodszego współbrata. A to wszystko dlatego, aby nie pozbawiać tamtejszych Polaków polskiego duszpasterza. Powołań nie kierował ani do werbistów ani do werbistek, lecz do księży misjonarzy i do Zgromadzenia Św. Rodziny, w obawie przed ich zgermanizowaniem. Zmarł 13 sierpnia 1962. Spoczął w Sao Joao da Triunfo. | ||
==Bibliografia == | ==Bibliografia == | ||
Materiały własne autora. | |||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - H]] | [[Kategoria:Biografie - H]] | ||
Aktualna wersja na dzień 23:07, 11 maj 2018
Hajda Piotr SVD (1885-1962), misjonarz
Urodził się 9 lutego 1885 w Radzionkowie. Do zgromadzenia werbistów wstąpił w 1899 roku w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 29 września 1910 w St. Gabriel. 16 sierpnia 1911 wyjechał do Brazylii. Do Bożego Narodzenia zatrzymał się w Juiz de Fora, potem został skierowany na krótko do Kurytyby, gdzie do marca 1912 roku był prefektem uczniów w Szkole o. Trzebiatowskiego i uczył jęz. portugalskiego i polskiego. Następnie pracował dorywczo w Cruz Machado i Theresina. Od 1914-1916 pracował wśród Polaków w Ponta Grossa, mając do obsługi 5 kaplic. Lata 1916-1921 spędził jako wikariusz w Cruz Machado, głównie jednak w kolonii Santa Anna. W latach 1921-23 przeniesiony powtórnie do Kurytyby.
Dalszy okres to rekonwalescencja po operacji, dorywcza praca w Bello Horizonte /1922/, Juiz de Fora, Ponta Grossa i Santa Barbara /1924/. Objął parafię Rio Azul, która należała wtedy do Sao Joao do Triunfo. Tam też ukończył budowę probostwa, wybudował nowy drewniany kościół, kolegium sióstr Rodziny Maryi i szkołę. Do obsługi miał 20 kaplic. W 1935 roku witał tu bpa Teodora Kubinę.
W latach 1941-1962 aż do swej śmierci pracował w Sao Joao do Triunfo, rozsianych po 15 kaplicach. Wybudował tam murowany kościół. Pod koniec życia, mimo nalegań prowincjała nie chciał jej opuścić, pełnił funkcję wikariusza u boku młodszego współbrata. A to wszystko dlatego, aby nie pozbawiać tamtejszych Polaków polskiego duszpasterza. Powołań nie kierował ani do werbistów ani do werbistek, lecz do księży misjonarzy i do Zgromadzenia Św. Rodziny, w obawie przed ich zgermanizowaniem. Zmarł 13 sierpnia 1962. Spoczął w Sao Joao da Triunfo.
Bibliografia
Materiały własne autora.
| |||||