Geranus Jakub: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 23:59, 27 lip 2016

Geranus Jakub SJ (1558-1630)

Urodził się w 1558 roku w Gliwicach. 4 lipca 1575 wstąpił do zakonu jezuitów. Był pierwszym górnośląskim jezuitą. W 1579 roku uczył retorów. W l. 1580-1584 studiował teologię w Pradze. W 1584 roku był strażnikiem tamtejszego konwiktu (decurio convictorum) i kaznodzieją czeskim (concionator boëmus). Nastepnie, przez pięć lat był regensem tamtejszego konwiktu.

W l. 1593–1601 był rektorem kolegium w Krumlovie. Tam bronił praw kolegium przeciw protestanckim panom z rodu Rosenberg na Krumlovie. Następnie przeszedł do Pragi jako rektor kolegium św. Klemensa. W l. 1601-1606 był rektorem Akademii SJ w Ołomuńcu. Jerzy Popel Lobkowitz, fundator kolegium w Krumlovie, siedział z rozkazu cesarza jako więzień już 12 rok w twierdzy w Grazu. Geranus w 1603 roku napisał rektorowi kolegium w Grazu, który sprawował duszpasterstwo więzienne, że powinien Lobkowitza przekonać, aby zrzekł się drogi prawnej i przez cierpliwość i pokorę łaskę cesarza sobie zaskarbił. List ten opatrzony pewnymi spostrzeżeniami został wykorzystany w jego apologii przeciw cesarzowi, która ukazała się w 1607 roku drukiem. Z tego powodu przeciw Geranusowi toczyło się postępowanie przed Sądem Apelacyjnym w Pradze. Został on ostatecznie uniewinniony, lecz przez cały czas postępowania przebywał w areszcie domowym.

W l. 1610-1616 Geranus był ponownie rektorem Klementinum. Później został superiorem w Holeszowie, a w 1620 roku ponownie rektorem w Krumlovie i w 1625 roku w Ołomuńcu. Chętnie wędrował, ojcowie spotykali go z laską w jednej ręce i różańcem w drugiej. 29 lipca 1630 podczas mszy, gdy czyścił kielich dostał ataku apopleksji. Geranusa zalicza się do najbradziej zasłużonych jezuitów prowincji czeskiej w czasie walk religijnych .

Bibliografia

R. Cop, Stosunki wyznaniowe w archiprezbiteracie gliwickim w XVII wieku, Katowice 2008, pr. mgr Biblioteka WTL.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 ==Geranus Jakub SJ (1558-1630)==
-Urodził się w 1558 roku w Gliwicach. 4 lipca 1575 wstąpił do zakonu jezuitów.  Był pierwszym górnośląskim jezuitą. W 1579 roku uczył retorów. W l. 1580–4 studiował teologię w Pradze. W 1584 roku był strażnikiem tamtejszego konwiktu (decurio convictorum) i kaznodzieją czeskim (concionator boëmus).  Nastepnie, przez pięć lat był regensem tamtejszego konwiktu.
+Urodził się w 1558 roku w Gliwicach. 4 lipca 1575 wstąpił do zakonu [[Jezuici|jezuitów]].  Był pierwszym górnośląskim jezuitą. W 1579 roku uczył retorów. W l. 1580-1584 studiował teologię w Pradze. W 1584 roku był strażnikiem tamtejszego konwiktu (decurio convictorum) i kaznodzieją czeskim (concionator boëmus).  Nastepnie, przez pięć lat był regensem tamtejszego konwiktu.
-W l. 1593–1601 był rektorem kolegium w Krumlovie. Tam bronił praw kolegium przeciw protestanckim panom z rodu Rosenberg na Krumlovie. Następnie przeszedł do Pragi jako rektor kolegium św. Klemensa. W l. 1601–1606 był rektorem Akademii SJ w Ołomuńcu. Jerzy Popel Lobkowitz, fundator kolegium w Krumlovie, siedział z rozkazu cesarza jako więzień już 12 rok w twierdzy w Glazu. Geranus w 1603 roku  napisał rektorowi kolegium w Grazu, który sprawował duszpasterstwo więzienne, że powinien Lobkowitza przekonać, aby zrzekł się drogi prawnej i przez cierpliwość i pokorę łaskę cesarza sobie zaskarbił. List ten opatrzony pewnymi spostrzeżeniami został wykorzystany w jego apologii przeciw cesarzowi ukazała, która w 1607 roku się drukiem. Z tego powodu przeciw Geranusowi toczyło się postępowanie przed Sądem Apelacyjnym w Pradze. Został on ostatecznie uniewinniony, lecz przez cały czas postępowania przebywał w areszcie domowym.
+W l. 1593–1601 był rektorem kolegium w Krumlovie. Tam bronił praw kolegium przeciw protestanckim panom z rodu Rosenberg na Krumlovie. Następnie przeszedł do Pragi jako rektor kolegium św. Klemensa. W l. 1601-1606 był rektorem Akademii SJ w Ołomuńcu. Jerzy Popel Lobkowitz, fundator kolegium w Krumlovie, siedział z rozkazu cesarza jako więzień już 12 rok w twierdzy w Grazu. Geranus w 1603 roku  napisał rektorowi kolegium w Grazu, który sprawował duszpasterstwo więzienne, że powinien Lobkowitza przekonać, aby zrzekł się drogi prawnej i przez cierpliwość i pokorę łaskę cesarza sobie zaskarbił. List ten opatrzony pewnymi spostrzeżeniami został wykorzystany w jego apologii przeciw cesarzowi, która ukazała się w 1607 roku  drukiem. Z tego powodu przeciw Geranusowi toczyło się postępowanie przed Sądem Apelacyjnym w Pradze. Został on ostatecznie uniewinniony, lecz przez cały czas postępowania przebywał w areszcie domowym.
-W l. 1610–1616 Geranus był ponownie rektorem Klementinum. Później został superiorem  w Holeszowie, a w 1620 roku  ponownie rektorem w Krumlovie i w 1625 roku  w Ołomuńcu. Chętnie wędrował, ojcowie spotykali go z laską w jednej ręce i różańcem w drugiej. 29 lipca 1630  podczas mszy, kiedy czyścił kielich dostał ataku apopleksji. Geranusa zalicza się do najbradziej zasłużonych jezuitów prowincji czeskiej w czasie walk religijnych .
+W l. 1610-1616 Geranus był ponownie rektorem Klementinum. Później został superiorem  w Holeszowie, a w 1620 roku  ponownie rektorem w Krumlovie i w 1625 roku  w Ołomuńcu. Chętnie wędrował, ojcowie spotykali go z laską w jednej ręce i różańcem w drugiej. 29 lipca 1630  podczas mszy, gdy czyścił kielich dostał ataku apopleksji. Geranusa zalicza się do najbradziej zasłużonych jezuitów prowincji czeskiej w czasie walk religijnych .
 ==Bibliografia==
 R. Cop, Stosunki wyznaniowe w archiprezbiteracie gliwickim w XVII wieku, Katowice 2008, pr. mgr Biblioteka WTL.