Dziadek Ferdynand: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
== Dziadek Ferdynand Piotr SDS (1878-1929), imię zakonne Benigny, prowincjał, publicysta ==
== Dziadek Ferdynand Piotr SDS (1878-1929), imię zakonne Benigny, prowincjał, publicysta ==


Urodził się 11 września 1878 w Chorzowie, syn Józefa i Doroty z d. Siekierka.  Był uczniem Małego Seminarium Duchownego Księży Misjonarzy w Krakowie (1893-1895). 27 kwietnia 1895 wyjechał do Rzymu, gdzie został przyjęty do zgromadzenia salwatorianów. Kontynuował studia humanistyczne i rozpoczął nowicjat. Filozofię studiował na Angelicum, a teologię - uwieńczoną doktoratem - na Gregorianum. 24 czerwca 1901 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk kard. Piotra Respighiego, wikariusza diecezji rzymskiej.  
Urodził się 11 września 1878 w Chorzowie w rodzinie Józefa i Doroty z d. Siekierka.  Był uczniem Małego Seminarium Duchownego Księży Misjonarzy w Krakowie (1893-1895). 27 kwietnia 1895 wyjechał do Rzymu, gdzie został przyjęty do zgromadzenia salwatorianów. Kontynuował studia humanistyczne i rozpoczął nowicjat. Filozofię studiował na Angelicum, a teologię - uwieńczoną doktoratem - na Gregorianum. 24 czerwca 1901 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk abpa Józefa Ceppetelli, wicegerensa diecezji rzymskiej.  


Przez pewien czas przebywał na Śląsku i w Galicji, gdzie szukał abonentów dla mającego się ukazywać od stycznia 1902 roku w Rzymie dwumiesięcznika „Posłaniec Salwatoriański". Przez pięć lat pracował w Rzymie jako wychowawca młodzieży zakonnej i redaktor polskich publikacji. W 1906 roku przeniósł redakcję do Trzebini, gdzie był przełożonym domu (1912-1919 i 1921-1922). Należał do rady salwatoriańskiej prowincji austro-węgierskiej (1915-1920). W 1922 roku został przełożonym komisariatu polskiego salwatorianów. W Krakowie zorganizował alumnat (1922), nowicjat (1923), niższe seminarium duchowne (1924). W latach 1927-1929 był pierwszym prowincjałem prowincji polskiej. Założył i redagował „Kalendarz Salwatora" i „Kalendarzyk Salwatora" (1926-1929). Pomagał często w pracy duszpasterskiej w parafiach, m.in. na Śląsku. Organizował stamtąd pielgrzymki do Krakowa i na Jasną Górę. Przez kilka lat wyjeżdżał okresowo z posługą kapłańską do Polaków pracujących sezonowo w Westfalii i Saksonii. Był opiekunem duchowym wielu żeńskich zgromadzeń zakonnych. Zmarł 12 grudnia 1929 w Krakowie i tam został pochowany na Salwatorze.
Przez pewien czas przebywał na Śląsku i w Galicji, gdzie szukał abonentów dla mającego się ukazywać od stycznia 1902 roku w Rzymie dwumiesięcznika „Posłaniec Salwatoriański". Przez pięć lat pracował w Rzymie jako wychowawca młodzieży zakonnej i redaktor polskich publikacji. W 1906 roku przeniósł redakcję do Trzebini, gdzie był przełożonym domu (1912-1919 i 1921-1922). Należał do rady salwatoriańskiej prowincji austro-węgierskiej (1915-1920). W 1922 roku został przełożonym komisariatu polskiego salwatorianów. W Krakowie zorganizował alumnat (1922), nowicjat (1923), niższe seminarium duchowne (1924). W latach 1927-1929 był pierwszym prowincjałem prowincji polskiej. Założył i redagował „Kalendarz Salwatora" i „Kalendarzyk Salwatora" (1926-1929). Pomagał często w pracy duszpasterskiej w parafiach, m.in. na Śląsku. Organizował stamtąd pielgrzymki do Krakowa i na [[Jasna Góra| Jasną Górę]]. Przez kilka lat wyjeżdżał okresowo z posługą kapłańską do Polaków pracujących sezonowo w Westfalii i Saksonii. Był opiekunem duchowym wielu żeńskich zgromadzeń zakonnych. Zmarł 12 grudnia 1929 w Krakowie i tam został pochowany na Salwatorze.


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
A. Kiełbasa, Dziadek Ferdynand SDS (hasło), [w:] Encyklopedia Katolicka, t. 4, 1983, kol. 457; A. Kiełbasa, Dziadek Ferdynand Piotr Benigny (hasło), [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. M. Pater, Katowice 1996, s. 94-95.
A. Kiełbasa, Dziadek Ferdynand SDS (hasło), [w:] Encyklopedia Katolicka, t. 4, 1983, kol. 457; A. Kiełbasa, Dziadek Ferdynand Piotr Benigny (hasło), [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. M. Pater, Katowice 1996, s. 94-95; Księga zmarłych salwatorianów polskich 1900-1975, pod red. A. Kiełbasy, Rzym-Kraków 1975, s. 39-44. 


{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - D]]
[[Kategoria:Biografie - D]]
[[Kategoria:Duchowni urodzeni w Chorzowie]]
[[Kategoria:Zakonnicy]]
[[Kategoria:Zakonnicy]]
[[Kategoria:Salwatorianie]]
[[Kategoria:Salwatorianie]]
[[Kategoria:Literaci i publicyści]]
[[Kategoria:Literaci i publicyści]]

Aktualna wersja na dzień 01:13, 1 paź 2018

Dziadek Ferdynand Piotr SDS (1878-1929), imię zakonne Benigny, prowincjał, publicysta

Urodził się 11 września 1878 w Chorzowie w rodzinie Józefa i Doroty z d. Siekierka. Był uczniem Małego Seminarium Duchownego Księży Misjonarzy w Krakowie (1893-1895). 27 kwietnia 1895 wyjechał do Rzymu, gdzie został przyjęty do zgromadzenia salwatorianów. Kontynuował studia humanistyczne i rozpoczął nowicjat. Filozofię studiował na Angelicum, a teologię - uwieńczoną doktoratem - na Gregorianum. 24 czerwca 1901 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk abpa Józefa Ceppetelli, wicegerensa diecezji rzymskiej.

Przez pewien czas przebywał na Śląsku i w Galicji, gdzie szukał abonentów dla mającego się ukazywać od stycznia 1902 roku w Rzymie dwumiesięcznika „Posłaniec Salwatoriański". Przez pięć lat pracował w Rzymie jako wychowawca młodzieży zakonnej i redaktor polskich publikacji. W 1906 roku przeniósł redakcję do Trzebini, gdzie był przełożonym domu (1912-1919 i 1921-1922). Należał do rady salwatoriańskiej prowincji austro-węgierskiej (1915-1920). W 1922 roku został przełożonym komisariatu polskiego salwatorianów. W Krakowie zorganizował alumnat (1922), nowicjat (1923), niższe seminarium duchowne (1924). W latach 1927-1929 był pierwszym prowincjałem prowincji polskiej. Założył i redagował „Kalendarz Salwatora" i „Kalendarzyk Salwatora" (1926-1929). Pomagał często w pracy duszpasterskiej w parafiach, m.in. na Śląsku. Organizował stamtąd pielgrzymki do Krakowa i na Jasną Górę. Przez kilka lat wyjeżdżał okresowo z posługą kapłańską do Polaków pracujących sezonowo w Westfalii i Saksonii. Był opiekunem duchowym wielu żeńskich zgromadzeń zakonnych. Zmarł 12 grudnia 1929 w Krakowie i tam został pochowany na Salwatorze.

Bibliografia

A. Kiełbasa, Dziadek Ferdynand SDS (hasło), [w:] Encyklopedia Katolicka, t. 4, 1983, kol. 457; A. Kiełbasa, Dziadek Ferdynand Piotr Benigny (hasło), [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. M. Pater, Katowice 1996, s. 94-95; Księga zmarłych salwatorianów polskich 1900-1975, pod red. A. Kiełbasy, Rzym-Kraków 1975, s. 39-44.