Dom Pomocy Społecznej oo. Kamilianów w Zabrzu: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(Utworzył nową stronę „==Dom Pomocy Społecznej oo. Kamilianów w Zabrzu== DPS w Zabrzu powstał w styczniu 1966 roku. Do życia powołał go dekret erekcyjny Prowincjała Zakonu Kamilianów…”)
 
(dr)
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
==Dom Pomocy Społecznej oo. Kamilianów w Zabrzu==
[[Plik:Kamilianie zabrze6.jpg|right|250px|thumb]]
 
DPS w Zabrzu powstał w styczniu 1966 roku. Do życia powołał go dekret erekcyjny Prowincjała Zakonu Kamilianów o. Ernesta Szlegera  z 22 stycznia 1966. Kilka dni wcześniej, 19 stycznia 1966została podpisana umowa między Skarbem Państwa reprezentowanym  przez wojewodę katowickiego Eugeniusza Ciszaka i Prowincjałem Zakonu o prowadzenie Domu Pomocy Społecznej przy ulicy Cisowej, gdzie znajduje się do tej pory, przez Zakon Kamilianów, jako zadania państwowego zleconego jednostce niepaństwowej.  
DPS w Zabrzu powstał w styczniu 1966 roku. Do życia powołał go dekret erekcyjny Prowincjała Zakonu Kamilianów o. Ernesta Szlegera  z dnia 22.01.1966 roku. Kilka dni wcześniej w dniu 19.01.1966 roku została podpisana umowa między Skarbem Państwa reprezentowanym  przez Wojewodę Katowickiego Eugeniusza Ciszaka i Prowincjałem Zakonu o prowadzenie Domu Pomocy Społecznej przy ulicy Cisowej, gdzie znajduje się do tej pory, przez Zakon Kamilianów, jako zadania państwowego zleconego jednostce niepaństwowej.  


DPS w Zabrzu jest własnością [[Kamilianie|Zakonu Kamilianów]] Polskiej Prowincji z siedzibą w Tarnowskich Górach i podlega bezpośredniemu nadzorowi władz Zakonu. Podstawę prawną funkcjonowania domu stanowi Statut Domu, nadany przez Prowincjała Zakonu Kamilianów. Wypełnia on misję Zakonu, czyli służbę chorym i cierpiącym. Przystosowany jest dla 74 przewlekle somatycznie chorych osób zarówno kobiet jak i mężczyzn. Kieruje nim dyrektor, mający prawo zatrudniać i zwalniać pracowników, który jest jednocześnie ich bezpośrednim przełożonym. DPS finansowany jest z dotacji przekazywanej przez Prezydenta Miasta Zabrze oraz płatności mieszkańców domu.
DPS w Zabrzu jest własnością [[Kamilianie|Zakonu Kamilianów]] Polskiej Prowincji z siedzibą w Tarnowskich Górach i podlega bezpośredniemu nadzorowi władz Zakonu. Podstawę prawną funkcjonowania domu stanowi Statut Domu, nadany przez Prowincjała Zakonu Kamilianów. Wypełnia on misję Zakonu, czyli służbę chorym i cierpiącym. Przystosowany jest dla 74 przewlekle somatycznie chorych osób zarówno kobiet jak i mężczyzn. Kieruje nim dyrektor, mający prawo zatrudniać i zwalniać pracowników, który jest jednocześnie ich bezpośrednim przełożonym. DPS finansowany jest z dotacji przekazywanej przez Prezydenta Miasta Zabrze oraz płatności mieszkańców domu.
 
==Bibliografia==
Opracowanie własne.
[[Kategoria:Ośrodki opiekuńcze|Z]]
[[Kategoria:Ośrodki opiekuńcze|Z]]
[[Kategoria:Kamilianie]]
[[Kategoria:Zabrze]]

Aktualna wersja na dzień 19:02, 1 cze 2020

Kamilianie zabrze6.jpg

DPS w Zabrzu powstał w styczniu 1966 roku. Do życia powołał go dekret erekcyjny Prowincjała Zakonu Kamilianów o. Ernesta Szlegera z 22 stycznia 1966. Kilka dni wcześniej, 19 stycznia 1966, została podpisana umowa między Skarbem Państwa reprezentowanym przez wojewodę katowickiego Eugeniusza Ciszaka i Prowincjałem Zakonu o prowadzenie Domu Pomocy Społecznej przy ulicy Cisowej, gdzie znajduje się do tej pory, przez Zakon Kamilianów, jako zadania państwowego zleconego jednostce niepaństwowej.

DPS w Zabrzu jest własnością Zakonu Kamilianów Polskiej Prowincji z siedzibą w Tarnowskich Górach i podlega bezpośredniemu nadzorowi władz Zakonu. Podstawę prawną funkcjonowania domu stanowi Statut Domu, nadany przez Prowincjała Zakonu Kamilianów. Wypełnia on misję Zakonu, czyli służbę chorym i cierpiącym. Przystosowany jest dla 74 przewlekle somatycznie chorych osób zarówno kobiet jak i mężczyzn. Kieruje nim dyrektor, mający prawo zatrudniać i zwalniać pracowników, który jest jednocześnie ich bezpośrednim przełożonym. DPS finansowany jest z dotacji przekazywanej przez Prezydenta Miasta Zabrze oraz płatności mieszkańców domu.

Bibliografia

Opracowanie własne.