Czaplicki Bronisław: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 15:30, 2 wrz 2020

Czaplicki Bronisław (1953-)

Urodził się 10 października 1953 w Osówcu Kmiecym k. Przasnysza na Północnym Mazowszu w rodzinie rolnika Bolesława i Melanii z d. Perzanowska, która zmarła, gdy miał 5 lat. W Osówcu uczęszczał do szkoły podstawowej. Po jej ukończeniu, w 1968 roku rozpoczął naukę w Technikum Poligraficznym w Warszawie, gdzie w 1973 roku zdał maturę. W tym samym roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Po ukończeniu nauki, 3 kwietnia 1980 w Katowicach został wyświęcony na kapłana diecezji katowickiej.

W latach 1980-1982 odbywał nieukończone studia podyplomowe na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, w latach 1982-1986 studia teologii pastoralnej w Katowicach w punkcie konsultacyjnym Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, a w latach 2000-2001 z powodu przerwy w studiach, uzupełniał je na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego. W 2002 roku po uzupełnieniu zaległości związanych z przerwaniem studiów uzyskał tytuł magistra teologii pastoralnej (licencjat teologiczny) na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Podstawą była praca: Kościół katolicki w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w czasie II wojny światowej. Proces likwidacji i odrodzenie (Katowice 2002). Promotorem był ks. prof. dr hab. Jerzy Myszor. W 2003 roku, decyzją Rady Naukowej Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego uzyskał stopień doktora teologii w zakresie historii Kościoła. Podstawą do nadania stopnia naukowego była dysertacja pod tytułem: Ks. Konstanty Budkiewicz (1867-1923). Życie i działalność. Promotorem rozprawy był także ks. prof. dr hab. Jerzy Myszor. 18 stycznia 2010 na Wydziale Historii i Nauk Społecznych UKSW w Warszawie zdobył stopień doktora habilitowanego. Rozprawa habilitacyjna nosiła tytuł: Dobroczynność katolicka w Rosji w latach 1860-1918 (Warszawa 2008).

W diecezji katowickiej po święceniach kapłańskich w 1980 roku krótko pracował jako wikariusz w parafiach: św. Apostołów Piotra i Pawła w Woszczycach i św. Michała Archanioła w Ornontowicach. Następnie posługiwał w parafiach: Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Wodzisławiu Śląskim (1980-1984), św. Michała Archanioła w Suchej Górze (1984-1987), Matki Bożej Częstochowskiej w Knurowie (1987-1988). W 1988 roku został mianowany misjonarzem diecezjalnym. Po zgłoszeniu się w 1990 roku do pracy na Wschodzie, został na jeden rok wikariuszem w parafii na Osiedlu Witosa w Katowicach.

W 1991 roku wyjechał jako duszpasterz do pracy w Rosji, gdzie do 1997 roku pracował w rejonie Kaukazu Północnego, tworząc lub odnawiając kilka placówek duszpasterskich. Później został przeniesiony na stanowisko proboszcza w mieście Puszkin (Petersburg) i wykładowcy w Wyższym Katolickim Seminarium Duchownym „Maryja Królowa Apostołów” w Petersburgu. Tam wykładał historię Kościoła i historię Kościoła katolickiego w Rosji, a okresowo także misjologię i patrologię.

Od 1997 roku pełnił funkcję przewodniczącego Komisji „Martyrologium 2000” przy Konferencji Katolickich Biskupów Rosji, w ramach watykańskiego programu „Novi Martyri”. Od 2003 roku jest postulatorem procesu beatyfikacji 16 katolickich męczenników z Rosji, którzy zginęli w czasie prześladowań w ZSRR. Otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości. Obecnie przebywa w Bogucicach, gdzie jest kapelanem w szpitalu ojców bonifratrów.

Najważniejsze prace naukowe

Čaplickij B., Osipova I.I., Kniga pamâti. Martirolog Katoličeskoj Cerkvi v SSSR, Moskva 2000
Ks. Konstanty Budkiewicz (1867-1923). Życie i działalność, Katowice 2004
Rosyjska wersja doktoratu: O. Konstantin Budkevič 1867 – 1923. Žizn’ i deâtelnost’, Sankt-Peterburg 2004

Skrypty

Istoriâ Cerkvi. Kurs lekcij, Sankt Petersburg 1998
Istoriâ Cerkvi v Rossii, Sankt Petersburg 2000
Istoriâ Katoličeskoj Cerkvi w SSSR, Sankt Petersburg 2001
Istoriâ Cerkvi. Antičnoe vremâ, Sankt-Peterburg 2003
Istoriâ Cerkvi. Srednevekovie, Sankt-Peterburg 2006
Kurs lekcij po patrologii, Sankt-Peterburg 2008
W 2010 r. została wydana odnowiona i rozszerzona wersja skryptu dotyczącego starożytności: Istoriâ rannehristianskoj Cerkvi. Antičnoe vremâ, III wyd. popr. i uzup., Sankt-Peterburg 2003

Opublikował szereg artykułów po polsku i po rosyjsku w różnych czasopismach naukowych. Dotyczą one katolickiej działalności oświatowej, dobroczynnej i zakonnej w warunkach państwa rosyjskiego.

Bibliografia

Informacje przekazane przez ks. Bronisława Czaplickiego.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 == Czaplicki Bronisław (1953-) ==
-Urodził się 10 października 1953 w Osówcu Kmiecym k. Przasnysza na Północnym Mazowszu. jako syn Bolesława (rolnik) i Melanii z d. Perzanowska, która zmarła, gdy miał 5 lat. W Osówcu uczęszczał do szkoły podstawowej. Po jej ukończeniu, w 1968 roku rozpoczął naukę w Technikum Poligraficznym w Warszawie, gdzie w 1973 roku zdał maturę. W tym roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego]] w Krakowie. Po ukończeniu nauki, 3 kwietnia 1980 w Katowicach został wyświęcony na kapłana diecezji katowickiej.
+Urodził się 10 października 1953 w Osówcu Kmiecym k. Przasnysza na Północnym Mazowszu w rodzinie rolnika Bolesława i Melanii z d. Perzanowska, która zmarła, gdy miał 5 lat. W Osówcu uczęszczał do szkoły podstawowej. Po jej ukończeniu, w 1968 roku rozpoczął naukę w Technikum Poligraficznym w Warszawie, gdzie w 1973 roku zdał maturę. W tym samym roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. Po ukończeniu nauki, 3 kwietnia 1980 w Katowicach został wyświęcony na kapłana [[Archidiecezja Katowicka|diecezji katowickiej]].
-W latach 1980-1982 odbywał nieukończone studia podyplomowe na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, w 1982-1986 studia teologii pastoralnej w Katowicach w punkcie konsultacyjnym Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, w 2000-2001 z powodu przerwy w studiach, uzupełniał je na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego]]. W 2002 roku po uzupełnieniu zaległości związanych z przerwaniem studiów uzyskał stopień magistra teologii pastoralnej (licencjat teologiczny) na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Podstawą była praca: „Kościół katolicki w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w czasie II wojny światowej. Proces likwidacji i odrodzenie" (Katowice 2002). Promotorem był ks. prof. dr hab. [[Myszor Jerzy|Jerzy Myszor]]. W 2003 roku, decyzją Rady Naukowej Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego uzyskał stopień doktora teologii w zakresie historii Kościoła. Podstawą do nadania stopnia naukowego była dysertacja pod tytułem: „Ks. Konstanty Budkiewicz (1867-1923). Życie i działalność”. Promotorem rozprawy był ks. prof. dr hab. Jerzy Myszor. 18 stycznia 2010 na Wydziale Historii i Nauk Społecznych UKSW w Warszawie zdobył stopień doktora habilitowanego. Rozprawa habilitacyjna nosiła tytuł: "Dobroczynność katolicka w Rosji w latach 1860–1918 (Warszawa 2008).
+W latach 1980-1982 odbywał nieukończone studia podyplomowe na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, w latach 1982-1986 studia teologii pastoralnej w Katowicach w punkcie konsultacyjnym Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, a w latach 2000-2001 z powodu przerwy w studiach, uzupełniał je na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego]]. W 2002 roku po uzupełnieniu zaległości związanych z przerwaniem studiów uzyskał tytuł magistra teologii pastoralnej (licencjat teologiczny) na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Podstawą była praca: '' Kościół katolicki w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w czasie II wojny światowej. Proces likwidacji i odrodzenie '' (Katowice 2002). Promotorem był [[Myszor Jerzy|ks. prof. dr hab. Jerzy Myszor]]. W 2003 roku, decyzją Rady Naukowej Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego uzyskał stopień doktora teologii w zakresie historii Kościoła. Podstawą do nadania stopnia naukowego była dysertacja pod tytułem: '' Ks. Konstanty Budkiewicz (1867-1923). Życie i działalność''. Promotorem rozprawy był także ks. prof. dr hab. Jerzy Myszor. 18 stycznia 2010 na Wydziale Historii i Nauk Społecznych UKSW w Warszawie zdobył stopień doktora habilitowanego. Rozprawa habilitacyjna nosiła tytuł: '' Dobroczynność katolicka w Rosji w latach 1860-1918 '' (Warszawa 2008).
-W diecezji katowickiej po święceniach kapłańskich w 1980 roku krótko pracował jako wikariusz w parafiach Woszczyce i Ornontowice, potem w parafiach: Wniebowzięcia NMP w Wodzisławiu Śląskim (1980-1984), w Suchej Górze (1984-1987), w Knurowie – par. MB Częstochowskiej (1987-1988). W 1988 roku został mianowany misjonarzem diecezjalnym. Po zgłoszeniu się w 1990 roku do pracy na Wschodzie, został na jeden rok wikariuszem w parafii na Osiedlu Witosa w Katowicach.
+W diecezji katowickiej po święceniach kapłańskich w 1980 roku krótko pracował jako wikariusz w parafiach: [[Parafia św. Apostołów Piotra i Pawła w Woszczycach|św. Apostołów Piotra i Pawła w Woszczycach]] i [[Parafia św. Michała Archanioła w Ornontowicach|św. Michała Archanioła w Ornontowicach]]. Następnie posługiwał w parafiach: [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Wodzisławiu Śląskim |Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Wodzisławiu Śląskim]] (1980-1984), [[Parafia św. Michała Archanioła w Suchej Górze|św. Michała Archanioła w Suchej Górze]] (1984-1987), [[Parafia Matki Bożej Częstochowskiej w Knurowie|Matki Bożej Częstochowskiej w Knurowie]]  (1987-1988). W 1988 roku został mianowany misjonarzem diecezjalnym. Po zgłoszeniu się w 1990 roku do pracy na Wschodzie, został na jeden rok wikariuszem w [[Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego i św. Herberta w Katowicach|parafii na Osiedlu Witosa w Katowicach]].
-W 1991 roku wyjechał jako duszpasterz do pracy w Rosji, gdzie do 1997 roku pracował w rejonie Kaukazu Północnego, tworząc lub odnawiając kilka placówek duszpasterskich, później został przeniesiony na stanowisko proboszcza w mieście Puszkin (Petersburg) i wykładowcy w Wyższym Katolickim Seminarium Duchownym „Maryja Królowa Apostołów” w Petersburgu. Tam do tej pory pracuje, wykładając historię Kościoła i historię Kościoła katolickiego w Rosji, a okresowo także misjologię i patrologię.
+W 1991 roku wyjechał jako duszpasterz do pracy w Rosji, gdzie do 1997 roku pracował w rejonie Kaukazu Północnego, tworząc lub odnawiając kilka placówek duszpasterskich. Później został przeniesiony na stanowisko proboszcza w mieście Puszkin (Petersburg) i wykładowcy w Wyższym Katolickim Seminarium Duchownym „Maryja Królowa Apostołów” w Petersburgu. Tam wykładał historię Kościoła i historię Kościoła katolickiego w Rosji, a okresowo także misjologię i patrologię.
-Od 1997 roku pełnił funkcję przewodniczącego Komisji „Martyrologium 2000” przy Konferencji Katolickich Biskupów Rosji, w ramach watykańskiego programu „Novi Martyri”. Od 2003 roku jest postulatorem procesu beatyfikacji 16 katolickich męczenników z Rosji, którzy zginęli w czasie prześladowań w ZSRR. Otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości.
+Od 1997 roku pełnił funkcję przewodniczącego Komisji „Martyrologium 2000” przy Konferencji Katolickich Biskupów Rosji, w ramach watykańskiego programu „Novi Martyri”. Od 2003 roku jest postulatorem procesu beatyfikacji 16 katolickich męczenników z Rosji, którzy zginęli w czasie prześladowań w ZSRR. Otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości. Obecnie przebywa w Bogucicach, gdzie jest kapelanem w [[Bonifratrzy - Bogucice|szpitalu ojców bonifratrów]].
 ==Najważniejsze prace naukowe==
-*Čaplickij B., Osipova I.I., Kniga pamâti. Martirolog Katoličeskoj Cerkvi v SSSR, Moskva 2000.
+*Čaplickij B., Osipova I.I., Kniga pamâti. Martirolog Katoličeskoj Cerkvi v SSSR, Moskva 2000
-*Ks. Konstanty Budkiewicz (1867-1923). Życie i działalność, Katowice 2004.
+*Ks. Konstanty Budkiewicz (1867-1923). Życie i działalność, Katowice 2004
-*Rosyjska wersja doktoratu: O. Konstantin Budkevič 1867 – 1923. Žizn’ i deâtelnost’, Sankt-Peterburg 2004.
+*Rosyjska wersja doktoratu: O. Konstantin Budkevič 1867 – 1923. Žizn’ i deâtelnost’, Sankt-Peterburg 2004
 '''Skrypty'''
-*Istoriâ Cerkvi. Kurs lekcij, Sankt Petersburg 1998;
+*Istoriâ Cerkvi. Kurs lekcij, Sankt Petersburg 1998
 *Istoriâ Cerkvi v Rossii, Sankt Petersburg 2000
-*Istoriâ Katoličeskoj Cerkvi w SSSR, Sankt Petersburg 2001;
+*Istoriâ Katoličeskoj Cerkvi w SSSR, Sankt Petersburg 2001
 *Istoriâ Cerkvi. Antičnoe vremâ, Sankt-Peterburg 2003
 *Istoriâ Cerkvi. Srednevekovie, Sankt-Peterburg 2006
 *Kurs lekcij po patrologii, Sankt-Peterburg 2008
-*W 2010 r. została wydana odnowiona i rozszerzona wersja skryptu dotyczącego starożytności: Istoriâ rannehristianskoj Cerkvi. Antičnoe vremâ, III wyd. popr. i uzup., Sankt-Peterburg 2003.
+*W 2010 r. została wydana odnowiona i rozszerzona wersja skryptu dotyczącego starożytności: Istoriâ rannehristianskoj Cerkvi. Antičnoe vremâ, III wyd. popr. i uzup., Sankt-Peterburg 2003
 Opublikował szereg artykułów po polsku i po rosyjsku w różnych czasopismach naukowych. Dotyczą one katolickiej działalności oświatowej, dobroczynnej i zakonnej w warunkach państwa rosyjskiego.
@@ Linia 33: / Linia 33: @@
 [[Kategoria:Biografie - C]]
 [[Kategoria:Naukowcy]]
+[[Kategoria:Historia]]