Chorąży Mieczysław: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 19:29, 21 lut 2021

Chorąży Mieczysław (1925-2021), profesor medycyny, onkolog

Urodził się w 1925 roku w Janówce k. Białej Podlaskiej w rodzinie chłopskiej. Jego rodzice zmarli w 1941 roku. W 1938 roku rozpoczął naukę w gimnazjum im. Ignacego Józefa Kraszewskiego w Białej Podlaskiej. W czasie wojny kontynuował naukę prywatnie u nauczyciela gimnazjalnego, którego ojciec sprowadził na wieś. Następnie, dzięki bratowej, uczył się w Łowiczu na tajnych kompletach w IV Gimnazjum Państwowym im. A. Mickiewicza. Wziął udział w powstaniu warszawskim na Mokotowie, ps. Grom, był dwukrotnie ranny. Po upadku powstania był więźniem w Altengrabow pod Magdeburgiem, w Stalagu XI A.

Po wojnie ukończył studia medyczne w Warszawie. Krótko pracował w stolicy, po czym w 1951 roku dostał nakaz pracy w szpitalu w Gliwicach - mieście, z którym związał swoje życie zawodowe. W latach 1963-1995 kierował tam Zakładem Biologii Nowotworów. Był autorem ponad 140 publikacji naukowych, promotorem wielu doktoratów, doktorem honoris causa uczelni medycznych w Katowicach i w Białymstoku.

Prof. Chorąży był jednym z pionierów badań nad mutagenezą środowiskową oraz epidemiologią molekularną i autorem wydanej w 1973 roku, napisanej wspólnie z Kazimierzem Duxem, książki „Wstęp do biologii nowotworów”. Wniósł znaczący wkład w badania nad uszkodzeniami DNA i chromosomów u mieszkańców skupisk przemysłowych i komunalnych na Śląsku. Rozwinął współpracę z ośrodkami badawczymi w Europie i w Stanach Zjednoczonych, gdzie na przełomie lat 50. i 60. XX wieku odbył staże naukowe. W jego dorobku znalazły się anglojęzyczne publikacje artykułów i monografii. Był członkiem Polskiej Akademii Nauk oraz należał do kilkunastu organizacji i towarzystw naukowych.

Otrzymał wiele nagród i odznaczeń państwowych. W 1944 roku został odznaczony Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami, w 1976 roku Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a 11 lat później Krzyżem Oficerskim tego orderu. W 1997 roku otrzymał Warszawski Krzyż Powstańczy, a w 2002 roku Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. W 2017 roku odebrał z rąk prezydenta Andrzeja Dudy Order Orła Białego. W 2018 roku otrzymał nagrodę Lux ex Silesia – Światło ze Śląska, a w 2019 roku znalazł się wśród odznaczonych medalami z okazji setnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości.

Zmarł 20 lutego 2021.

Bibliografia

Archiwum Historii Mówionej [1], [biogram naukowy] patrz: [2]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-==Mieczysław Chorąży (1925-2021), profesor medycyny, onkolog ==
+==Chorąży Mieczysław (1925-2021), profesor medycyny, onkolog ==
+[[Plik:Chorazy Mieczyslaw.jpg|left|150px|thumb]]
+Urodził się w 1925 roku w Janówce k. Białej Podlaskiej w rodzinie chłopskiej.  Jego rodzice zmarli w 1941 roku. W 1938 roku rozpoczął naukę w gimnazjum im. Ignacego Józefa Kraszewskiego w Białej Podlaskiej. W czasie wojny kontynuował naukę prywatnie u nauczyciela gimnazjalnego, którego ojciec sprowadził na wieś. Następnie, dzięki bratowej, uczył się w Łowiczu na tajnych kompletach w IV Gimnazjum Państwowym im. A. Mickiewicza. Wziął udział w powstaniu warszawskim na Mokotowie, ps. Grom, był dwukrotnie ranny. Po upadku powstania był więźniem  w Altengrabow pod Magdeburgiem, w Stalagu XI A.
-Urodził się w 1925 r. w Janówce k. Białej Podlaskiej w rodzinie chłopskiej.  W 1938 roku rozpoczął naukę w gimnazjum im. Ignacego Józefa Kraszewskiego, w Białej Podlaskiej. W czasie wojny kontynuował naukę prywatnie, u nauczyciela gimnazjalnego, którego ojciec ściągnął na wieś, następnie dzięki bratowej uczył się w Łowiczu na tajnych kompletach w IV Gimnazjum Państwowym im. A. Mickiewicza. Rodzice Ch. zmarli w 1941 roku. Wziął udział w powstaniu warszawskim na Mokotowie, ps. Grom, był dwukrotnie ranny. Po upadku powstania był więźniem  w Altengrabow pod Magdeburgiem, w Stalagu XI A.
+Po wojnie ukończył studia medyczne w Warszawie.  Krótko pracował w stolicy, po czym w 1951 roku dostał nakaz pracy w szpitalu w Gliwicach - mieście, z którym związał swoje życie zawodowe.  W latach 1963-1995 kierował tam Zakładem Biologii Nowotworów. Był autorem ponad 140 publikacji naukowych, promotorem wielu doktoratów, doktorem honoris causa uczelni medycznych w Katowicach i w Białymstoku.
-Po wojnie ukończył studia medyczne w Warszawie.  Krótko pracował w stolicy, po czym w 1951 roku dostał nakaz pracy w szpitalu w Gliwicach - mieście, z którym związał swoje życie zawodowe.  W l. 1963-1995 kierował tam Zakładem Biologii Nowotworów. Był autorem ponad 140 publikacji naukowych, promotorem wielu doktoratów, doktorem honoris causa uczelni medycznych w Katowicach i w Białymstoku.
+Prof. Chorąży był jednym z pionierów badań nad mutagenezą środowiskową oraz epidemiologią molekularną i autorem wydanej w 1973 roku, napisanej wspólnie z Kazimierzem Duxem, książki „Wstęp do biologii nowotworów”.  Wniósł znaczący wkład w badania nad uszkodzeniami DNA i chromosomów u mieszkańców skupisk przemysłowych i komunalnych na Śląsku. Rozwinął współpracę z ośrodkami badawczymi w Europie i w Stanach Zjednoczonych, gdzie na przełomie lat 50. i 60. XX wieku odbył staże naukowe. W jego dorobku znalazły się anglojęzyczne publikacje artykułów i monografii. Był członkiem Polskiej Akademii Nauk oraz należał do kilkunastu organizacji i towarzystw naukowych.
-Prof. Chorąży był jednym z pionierów badań nad mutagenezą środowiskową oraz epidemiologią molekularną i autorem wydanej w 1973 r., napisanej wspólnie z Kazimierzem Duxem, książki „Wstęp do biologii nowotworów”.  Wniósł znaczący wkład w badania nad uszkodzeniami DNA i chromosomów u mieszkańców skupisk przemysłowych i komunalnych na Śląsku. Rozwinął współpracę z ośrodkami badawczymi w Europie i w Stanach Zjednoczonych, gdzie na przełomie lat 50. i 60. ubiegłego wieku odbył staże naukowe. Miał w dorobku bardzo wiele anglojęzycznych publikacji - artykułów i monografii. Był członkiem Polskiej Akademii Nauk. Należał do wielu organizacji i towarzystw naukowych.
+Otrzymał wiele nagród i odznaczeń państwowych. W 1944 roku został odznaczony Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami, w 1976 roku Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a 11 lat później Krzyżem Oficerskim tego orderu. W 1997 roku otrzymał Warszawski Krzyż Powstańczy, a w 2002 roku Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. W 2017 roku odebrał z rąk prezydenta Andrzeja Dudy Order Orła Białego. W 2018 roku otrzymał nagrodę [[Lux ex Silesia]] – Światło ze Śląska, a w 2019 roku znalazł się wśród odznaczonych medalami z okazji setnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości.
-Otrzymał wiele nagród i odznaczeń państwowych. W 1944 r. został odznaczony Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami, w 1976 r. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a 11 lat później Krzyżem Oficerskim tego orderu. W 1997 r. otrzymał Warszawski Krzyż Powstańczy, a w 2002 r. Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. W 2017 r. odebrał z rąk prezydenta Andrzeja Dudy Order Orła Białego. W 2018 r. otrzymał nagrodę Lux ex Silesia – Światło ze Śląska, a w 2019 r. znalazł się wśród odznaczonych medalami z okazji setnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości.
+Zmarł 20 lutego 2021.
 ==Bibliografia==
-Archiwum Historii Mówionej [https://www.1944.pl/archiwum-historii-mowionej/mieczyslaw-rajmund-chorazy,3205.html]
+Archiwum Historii Mówionej [https://www.1944.pl/archiwum-historii-mowionej/mieczyslaw-rajmund-chorazy,3205.html], [biogram naukowy] patrz: [https://wpolityce.pl/spoleczenstwo/540021-zmarl-prof-mieczyslaw-chorazy-mial-95-lat]
+{{Noty biograficzne}}
 [[Kategoria:Biografie - C]]
+[[Kategoria:Naukowcy]]