Boromeuszki w Kokoszycach

św. Karol Boromeusz

Obecność sióstr boromeuszek w Kokoszycach była związana z hrabiną Gabrielą von Ruffer z domu Henckel-Donnersmarck, żoną Gustawa Ruffera, właściciela dóbr rycerskich w Kokoszycach. Podobnie jak jej rodzice, Maria i hrabia Łazarz IV Henckel-Donnersmarck w Nakle Śląskim, założyła ochronkę. Jej prowadzenie powierzyła boromeuszkom. Siostry zajmowały się także pielęgnacją chorych. 8 stycznia 1902 r. Gabriela von Ruffer uzyskała zgodę biskupa wrocławskiego na przechowywanie Najświętszego Sakramentu w kaplicy tzw. klasztorku. Poświęcenie kaplicy odbyło się 8 września 1903 r. Siostry rozpoczęły swoją posługę we wrześniu 1903 r. Placówce patronował św. Gabriel (St. Gabriel-Stift). Wspólnotę tworzyły trzy siostry. W 1908 r. były to: s. Eugenia Pohl, przełożona (imię chrzestne Pauline, ur. 14 listopada 1859 r. w Głogówku; profesję zakonną złożyła 6 września 1884 r.), s. Philothea Paterok (imię chrzestne Josefa, ur. 6 stycznia 1875 r. w Wiśnicach, powiat Gliwice; profesję zakonną złożyła 4 maja 1899 r.), s. Fides Rosumek (imię chrzestne Hedwig, ur. 14 października 1888 r. w Załężu k. Katowic; w 1908 r. była nowicjuszką). Boromeuszki posługiwały w Kokoszycach prawie 20 lat. Opuściły tę placówkę w 1921 (za: Schweter, s. 223) lub w 1922 r. (za: Parafia Niepokalanego Serca Maryi w Kokoszycach). Okoliczność przyłączenia Kokoszyc do terenu odrodzonej Polski sprawiła, że Gabriela von Ruffer przeniosła się do posiadłości w Tyńcu pod Wrocławiem. Pałac w Kokoszycach został zakupiony w 1925 r. przez Kurię Administracji Apostolskiej w Katowicach.

Bibliografia

Archiwum Sióstr Boromeuszek w Mikołowie: Joseph Schweter, Geschichte der Kongregation der Barmherzigen Schwestern von hl. C. Borromäus Mutterhaus Trebnitz, mps, Trebnitz [1945], s. 156, 223; Schematismus der Kongregation der barmherzigen Schwestern vom hl. Karl Borromäus 1908, Trebnitz 1908, cz. 1, poz. 76, s. 28; cz. 2, poz. 210, s. 22, poz. 578, s. 55, poz. 1400, s. 130; Schematismus des Bisthums Breslau […] für das Jahr 1904, poz. 60, s. 129; Franciszek Maroń, Dzieje Pszowa jako mikroregionu górnośląskiego życia parafialnego, pątniczego i narodowego, SSHT 9(1976), s. 177-230; Paweł Porwoł, Kokoszyce - oaza ciszy. Z dziejów Archidiecezjalnego Domu Rekolekcyjnego im. bpa Stanisława Adamskiego w Wodzisławiu Śl.- Kokoszycach, Katowice 2008, s. 93, 95.