Bereś Jerzy

Bereś Jerzy (1930-), rzeźbiarz, plastyk

Urodził się 14 września 1930 w Nowym Sączu. W 1956 roku ukończył rzeźbę w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Xawerego Dunikowskiego. W swojej twórczości posługiwał się manifestacjami artystycznymi. Jego prace i przedsięwzięcia, mają często charakter wypowiedzi polityczno-etycznej, głosił postulat wartości "aktu twórczego" nad przedmiotem. Jerzy Bereś wykształcił swój własny i niepowtarzalny styl, jednak jego praktyki były pokrewne: happeningowi i performance. Pierwszą indywidualną wystawę miał w 1958 roku w krakowskim Domu Plastyków. W 1960 roku powstały jego pierwsze rzeźby z cyklu Zwidy, a w 1967 z cyklu Wyrocznia, wykonane z naturalnych surowców: drewna, kamienia polnego, zgrzebnego płótna i konopnych sznurów (charakterystycznych materiałów dla jego twórczości).

W 1968 Bereś zaprezentował w Galerii Foksal w Warszawie pierwszą manifestację artystyczną Przepowiednia I. Otwiera ona cały cykl wystąpień, będących komentarzem do polityki, religii, sztuki i filozofii, w których artysta często posługuje się własnym ciałem i obiektem. Następnie realizował akcje nazywane przez artystę "mszami", w których poruszał on najważniejsze polskie problemy, m.in.: Msza Romantyczna, Msza Polityczna, Msza polska.

Około 1958 roku wykonał relief wyobrażający dwunastu Apostołów dla kościoła św. Floriana w Chorzowie.

Bibliografia

L. Makówka, Sztuka sakralna na Górnym Śląsku w II połowie XX wieku. Malarstwo i rzeźba, Katowice 2008, s. 160-161.