Antosz Sylwester: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(uzupełnienie - kategoria)
(dr)
 
Linia 2: Linia 2:
[[Grafika:Antosz Sylwester1.jpg|left|thumb]]
[[Grafika:Antosz Sylwester1.jpg|left|thumb]]


Urodził się 31 grudnia 1935 w Katowicach Załężu. W latach 1942-1950 uczęszczał do szkoły podstawowej im. Jana Kochanowskiego w Katowicach, by następnie wstąpić do [[Niższe Seminarium Duchowne w Katowicach|Niższego Seminarium św. Jacka w Katowicach]], które ukończył w 1954 roku. Po maturze wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne |Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]] , po ukończeniu którego przyjął święcenia kapłańskie 21 czerwca 1959. Od 28 sierpnia 1959 był wikarym w parafii Bojszowy, a następnie pracował w [[Parafia św. Józefa w Rudzie Śląskiej|parafii św. Józefa w Rudzie Śląskiej ]] (30 sierpnia 1962 – 30 sierpnia 1963), następnie do 28 sierpnia 1964 w Katowicach – Janowie w[[Parafia św. Anny w Janowie| parafii św. Anny]] . Kolejną placówką wikariuszowską była [[ Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Wyrach|parafia NSPJ w Wyrach]]  (29 sierpnia 1964 – 29 sierpnia 1966), po niej [[Parafia Matki Bożej Królowej Pokoju w Tarnowskich Górach|parafia Matki Bożej Królowej Pokoju w Tarnowskich Górach]]  (do 30 sierpnia 1968), gdzie m.in. był kapelanem szpitalnym. Na własną prośbę został posłany do pracy w Administracji Apostolskiej Gorzowskiej (od 1972 roku diecezja gorzowska)  do parafii św. Jana Chrzciciela w Międzyrzeczu (31 sierpnia 1968 – 30 czerwca 1969), a potem do parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Wolinie (1 lipca 1969 – 1 lipca 1971). Po powrocie do macierzystej diecezji pracował  w miesiącach wakacyjnych (2 lipca – 29 sierpnia 1971)  w duszpasterstwie w [[Parafia św. Józefa w Załężu|parafii św. Józefa w Załężu]], a stamtąd przeniósł się do [[Parafia św. Piotra i Pawła  w Świętochłowicach|parafii św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach ]] (30 sierpnia 1971 – 15 stycznia 1973). Pierwszą placówką, którą bezpośrednio administrował była parafia Opatrzności Bożej w Ligocie (obecnie dekanat Czechowice Dziedzice, diecezja bielsko-żywiecka), gdzie był wpierw administratorem (27 sierpnia – 26 listopada 1973), a następnie proboszczem do 12 listopada 1975. Następnie pracował w charakterze adiutora (1975–1976), wikariusza ekonoma (1976–1977) i wreszcie proboszcza (1977–1982) w [[Parafia św. Jacka w Radoszowach |parafii św. Jacka w Radoszowach]]. Stamtąd przeszedł na stanowisko administratora z dniem 20 czerwca 1982 do [[Parafia św. Franciszka z Asyżu w Miotku|parafii św. Franciszka z Asyżu w Miotku]]. Jeszcze tego samego roku (12 października) został tam mianowany proboszczem, którą to funkcję pełnił do 26 kwietnia 1986. Równocześnie pełnił obowiązki administratora w Syryni (13 marca - 16 sierpnia 1983). Po odejściu z Miotka był przez kolejne miesiące administratorem w [[Parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Babienicy|parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Babienicy]] k. Lubszy (27 kwietnia 1986 – 2 września 1986), a następnie w [[Parafia św. Jana Nepomucena w Krostoszowicach|Krostoszowicach]] w tamtejszej parafii św. Jana Nepomucena (3 września 1986 – 28 stycznia 1987). Od 29 stycznia 1987 był ponownie proboszczem w Miotku. Ks. Antosz miał opinię człowieka bardzo pogodnego i umiejącego łatwo nawiązywać kontakty, zwłaszcza z młodzieżą, co owocowało sporą liczbą np. ministrantów. Jego usposobienie i umiejętność dialogu dały mu sławę człowieka umiejącego łagodzić i rozwiązywać konflikty.  
Urodził się 31 grudnia 1935 w Katowicach Załężu. W latach 1942-1950 uczęszczał do szkoły podstawowej im. Jana Kochanowskiego w Katowicach, by następnie wstąpić do [[Niższe Seminarium Duchowne w Katowicach|Niższego Seminarium św. Jacka w Katowicach]], które ukończył w 1954 roku. Po maturze wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne |Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]] , po ukończeniu którego przyjął święcenia kapłańskie 21 czerwca 1959. Od 28 sierpnia 1959 był wikarym w parafii Bojszowy, a następnie pracował w [[Parafia św. Józefa w Rudzie Śląskiej|parafii św. Józefa w Rudzie Śląskiej ]] (30 sierpnia 1962 – 30 sierpnia 1963), następnie do 28 sierpnia 1964 w Katowicach – Janowie w[[Parafia św. Anny w Janowie| parafii św. Anny]] . Kolejną placówką wikariuszowską była [[ Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Wyrach|parafia NSPJ w Wyrach]]  (29 sierpnia 1964 – 29 sierpnia 1966), po niej [[Parafia Matki Bożej Królowej Pokoju w Tarnowskich Górach|parafia Matki Bożej Królowej Pokoju w Tarnowskich Górach]]  (do 30 sierpnia 1968), gdzie m.in. był kapelanem szpitalnym. Na własną prośbę został posłany do pracy w Administracji Apostolskiej Gorzowskiej (od 1972 roku diecezja gorzowska)  do parafii św. Jana Chrzciciela w Międzyrzeczu (31 sierpnia 1968 – 30 czerwca 1969), a potem do parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Wolinie (1 lipca 1969 – 1 lipca 1971). Po powrocie do macierzystej diecezji pracował  w miesiącach wakacyjnych (2 lipca – 29 sierpnia 1971)  w duszpasterstwie w [[Parafia św. Józefa w Załężu|parafii św. Józefa w Załężu]], a stamtąd przeniósł się do [[Parafia św. Piotra i Pawła  w Świętochłowicach|parafii św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach ]] (30 sierpnia 1971 – 15 stycznia 1973). Pierwszą placówką, którą bezpośrednio administrował była parafia Opatrzności Bożej w Ligocie (obecnie [[diecezja bielsko-żywiecka]]), gdzie był wpierw administratorem (27 sierpnia – 26 listopada 1973), a następnie proboszczem do 12 listopada 1975. Następnie pracował w charakterze adiutora (1975–1976), wikariusza ekonoma (1976–1977) i wreszcie proboszcza (1977–1982) w [[Parafia św. Jacka w Radoszowach |parafii św. Jacka w Radoszowach]]. Stamtąd przeszedł na stanowisko administratora z dniem 20 czerwca 1982 do [[Parafia św. Franciszka z Asyżu w Miotku|parafii św. Franciszka z Asyżu w Miotku]]. Jeszcze tego samego roku (12 października) został tam mianowany proboszczem, którą to funkcję pełnił do 26 kwietnia 1986. Równocześnie pełnił obowiązki administratora w Syryni (13 marca - 16 sierpnia 1983). Po odejściu z Miotka był przez kolejne miesiące administratorem w [[Parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Babienicy|parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Babienicy]] k. Lubszy (27 kwietnia 1986 – 2 września 1986), a następnie w [[Parafia św. Jana Nepomucena w Krostoszowicach|Krostoszowicach]] w tamtejszej parafii św. Jana Nepomucena (3 września 1986 – 28 stycznia 1987). Od 29 stycznia 1987 był ponownie proboszczem w Miotku. Ks. Antosz miał opinię człowieka bardzo pogodnego i umiejącego łatwo nawiązywać kontakty, zwłaszcza z młodzieżą, co owocowało sporą liczbą np. ministrantów. Jego usposobienie i umiejętność dialogu dały mu sławę człowieka umiejącego łagodzić i rozwiązywać konflikty.  


W Miotku był postrzegany jako dobry gospodarz dzięki wielu pracom remontowo–inwestycyjno–adaptacyjnym zarówno w kościele, jego obrębie i cmentarzu. We wszystkich tych przedsięwzięciach chętnie pomagali parafianie. Także pod względem duszpasterskim ks. Antosz mocno ożywił parafię. Był inicjatorem założenia grupy [[Dzieci Maryi]] oraz [[Trzeci Zakon Franciszkański|III Zakonu Franciszkańskiego]]. Zmarł niespodziewanie 27 grudnia 1998. Pochowany został na cmentarzu w Miotku.
W Miotku był postrzegany jako dobry gospodarz dzięki wielu pracom remontowo–inwestycyjno–adaptacyjnym zarówno w kościele, jego obrębie i cmentarzu. We wszystkich tych przedsięwzięciach chętnie pomagali parafianie. Także pod względem duszpasterskim ks. Antosz mocno ożywił parafię. Był inicjatorem założenia grupy [[Dzieci Maryi]] oraz [[Trzeci Zakon Franciszkański|III Zakonu Franciszkańskiego]]. Zmarł niespodziewanie 27 grudnia 1998. Pochowany został na cmentarzu w Miotku.

Aktualna wersja na dzień 22:17, 27 kwi 2018

Antosz Sylwester (1935-1998), proboszcz w Miotku

Antosz Sylwester1.jpg

Urodził się 31 grudnia 1935 w Katowicach Załężu. W latach 1942-1950 uczęszczał do szkoły podstawowej im. Jana Kochanowskiego w Katowicach, by następnie wstąpić do Niższego Seminarium św. Jacka w Katowicach, które ukończył w 1954 roku. Po maturze wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie , po ukończeniu którego przyjął święcenia kapłańskie 21 czerwca 1959. Od 28 sierpnia 1959 był wikarym w parafii Bojszowy, a następnie pracował w parafii św. Józefa w Rudzie Śląskiej (30 sierpnia 1962 – 30 sierpnia 1963), następnie do 28 sierpnia 1964 w Katowicach – Janowie w parafii św. Anny . Kolejną placówką wikariuszowską była parafia NSPJ w Wyrach (29 sierpnia 1964 – 29 sierpnia 1966), po niej parafia Matki Bożej Królowej Pokoju w Tarnowskich Górach (do 30 sierpnia 1968), gdzie m.in. był kapelanem szpitalnym. Na własną prośbę został posłany do pracy w Administracji Apostolskiej Gorzowskiej (od 1972 roku diecezja gorzowska) do parafii św. Jana Chrzciciela w Międzyrzeczu (31 sierpnia 1968 – 30 czerwca 1969), a potem do parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Wolinie (1 lipca 1969 – 1 lipca 1971). Po powrocie do macierzystej diecezji pracował w miesiącach wakacyjnych (2 lipca – 29 sierpnia 1971) w duszpasterstwie w parafii św. Józefa w Załężu, a stamtąd przeniósł się do parafii św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach (30 sierpnia 1971 – 15 stycznia 1973). Pierwszą placówką, którą bezpośrednio administrował była parafia Opatrzności Bożej w Ligocie (obecnie diecezja bielsko-żywiecka), gdzie był wpierw administratorem (27 sierpnia – 26 listopada 1973), a następnie proboszczem do 12 listopada 1975. Następnie pracował w charakterze adiutora (1975–1976), wikariusza ekonoma (1976–1977) i wreszcie proboszcza (1977–1982) w parafii św. Jacka w Radoszowach. Stamtąd przeszedł na stanowisko administratora z dniem 20 czerwca 1982 do parafii św. Franciszka z Asyżu w Miotku. Jeszcze tego samego roku (12 października) został tam mianowany proboszczem, którą to funkcję pełnił do 26 kwietnia 1986. Równocześnie pełnił obowiązki administratora w Syryni (13 marca - 16 sierpnia 1983). Po odejściu z Miotka był przez kolejne miesiące administratorem w parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Babienicy k. Lubszy (27 kwietnia 1986 – 2 września 1986), a następnie w Krostoszowicach w tamtejszej parafii św. Jana Nepomucena (3 września 1986 – 28 stycznia 1987). Od 29 stycznia 1987 był ponownie proboszczem w Miotku. Ks. Antosz miał opinię człowieka bardzo pogodnego i umiejącego łatwo nawiązywać kontakty, zwłaszcza z młodzieżą, co owocowało sporą liczbą np. ministrantów. Jego usposobienie i umiejętność dialogu dały mu sławę człowieka umiejącego łagodzić i rozwiązywać konflikty.

W Miotku był postrzegany jako dobry gospodarz dzięki wielu pracom remontowo–inwestycyjno–adaptacyjnym zarówno w kościele, jego obrębie i cmentarzu. We wszystkich tych przedsięwzięciach chętnie pomagali parafianie. Także pod względem duszpasterskim ks. Antosz mocno ożywił parafię. Był inicjatorem założenia grupy Dzieci Maryi oraz III Zakonu Franciszkańskiego. Zmarł niespodziewanie 27 grudnia 1998. Pochowany został na cmentarzu w Miotku.

Bibliografia

F. Kucharczak, Ks. Sylwester Antosz, "Z tej Ziemi. Śląski kalendarz katolicki na rok 2002", Katowice 2001, s. 169-172; J. Górecki, Anegdoty z koloratką, Katowice 2003, s. 315-316.