Św. Faustyna Kowalska

Św. Faustyna (Helena) Kowalska (1905-1938)

klasztor Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Krakowie

Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie - Łagiewnikach

Urodziła się 25 sierpnia 1905 w wielodzietnej rodzinie Marianny i Stanisława Kowalskich, rolników ze wsi Głogowiec. Ukończyła trzy klasy szkoły podstawowej. Aby pomóc rodzicom i zarobić na własne utrzymanie, Helena udała się już w wieku 16 lat na służbę do Aleksandrowa, a potem do Łodzi i Ostrówka. W lipcu 1924 roku wyjechała do Warszawy, gdzie w ciągu roku zbierała pieniądze na posag, potrzebny po to, żeby móc wstąpić do zgromadzenia. 1 sierpnia 1925, po wielu poszukiwaniach, wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia.

30 kwietnia 1926 otrzymała habit zakonny i nowe imię – siostra Maria Faustyna. 30 kwietnia 1928 złożyła śluby czasowe, a 1 czerwca 1933 śluby wieczyste. W klasztorze przeżyła trzynaście lat, pełniąc obowiązki kucharki, ogrodniczki i furtianki w wielu domach zgromadzenia, a najdłużej w Wilnie, Krakowie i Płocku. Zmarła w krakowskim klasztorze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia 5 października 1938. Została pochowana na klasztornym cmentarzu. 18 kwietnia 1993 Ojciec Święty Jan Paweł II ogłosił ją błogosławioną, a następnie kanonizował 30 kwietnia 2000 w Rzymie.

Siostra Faustyna Kowalska jest znana jako apostołka Bożego Miłosierdzia. Pozostawiła po sobie „Dzienniczek”, zawierający osobiste zapiski z duchowych rozmów z Jezusem Miłosiernym. Przetłumaczone na ponad 60 języków dzieło ukazuje relację z Bogiem, który przepełniony jest tkliwym miłosierdziem wobec grzesznika.

W czasie duchowych rozmów z Jezusem Miłosiernym otrzymała zadania:

• przybliżenie i głoszenie światu prawdy objawionej w Piśmie Świętym o miłości miłosiernej Boga do każdego grzesznego człowieka;
• wypraszanie miłosierdzia Bożego dla całego świata przez praktykę podanych przez Pana Jezusa nowych form kultu Miłosierdzia Bożego, którymi są: obraz Jezusa Miłosiernego z podpisem Jezu, ufam Tobie (namalowany według wskazówek s. Faustyny w Wilnie w 1934 przez Eugeniusza Kazimirowskiego), Święto Miłosierdzia Bożego (zatwierdzone przez Ojca Świętego Jana Pawła II w 2002 roku) w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, Koronka do Miłosierdzia Bożego i modlitwa w godzinę śmierci Jezusa (15:00) – Godzinę Miłosierdzia;
• powstanie nowego zgromadzenia zakonnego, które miało podjąć zadanie wypraszania miłosierdzia Bożego dla całego świata. Zgromadzenie to zostało założone przez spowiednika s. Faustyny – ks. Michała Sopoćkę. Zatwierdzone zostało na prawach diecezjalnych w 1955 roku i istnieje pod nazwą Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego.

Wspomnienie liturgiczne - 5 październik

Bibliografia

H. Olszar, Sylwetki nowych polskich błogosławionych. Siostra Faustyna Kowalska, WA 1993, nr 5, s. 239-250.