Św. Faustyna Kowalska: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[Grafika:Kowalska Faustyna.jpg|150px|thumb|right]] | [[Grafika:Kowalska Faustyna.jpg|150px|thumb|right]] | ||
[[Plik:Jezu ufam Tobie.jpg|150px|thumb|right]] | [[Plik:Jezu ufam Tobie.jpg|150px|thumb|right]] | ||
Urodziła się 25 sierpnia 1905 w wielodzietnej rodzinie Marianny i Stanisława Kowalskich, rolników ze wsi Głogowiec. Ukończyła trzy klasy szkoły podstawowej. Aby pomóc rodzicom i zarobić na własne utrzymanie Helena udała się już w wieku 16 lat na służbę do Aleksandrowa, a potem Łodzi i Ostrówka. W lipcu 1924 roku wyjechała do Warszawy, gdzie w ciągu roku zbierała pieniądze na posag, | Urodziła się 25 sierpnia 1905 w wielodzietnej rodzinie Marianny i Stanisława Kowalskich, rolników ze wsi Głogowiec. Ukończyła trzy klasy szkoły podstawowej. Aby pomóc rodzicom i zarobić na własne utrzymanie, Helena udała się już w wieku 16 lat na służbę do Aleksandrowa, a potem do Łodzi i Ostrówka. W lipcu 1924 roku wyjechała do Warszawy, gdzie w ciągu roku zbierała pieniądze na posag, potrzebny po to, żeby móc wstąpić do zgromadzenia. 1 sierpnia 1925 wstąpiła, po wielu poszukiwaniach, do [[Zgromadzenie Sióstr matki Bożej Miłosierdzia|Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia]]. | ||
30 kwietnia 1926 otrzymała habit zakonny i nowe imię - siostra Maria Faustyna. 30 kwietnia 1928 złożyła śluby czasowe, a 1 czerwca 1933 śluby wieczyste. W klasztorze przeżyła trzynaście lat pełniąc obowiązki kucharki, ogrodniczki i furtianki w wielu domach zgromadzenia, najdłużej w Wilnie, Krakowie i Płocku. Zmarła w krakowskim klasztorze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia 5 października 1938. Została pochowana na klasztornym cmentarzu. Ojciec Święty [[Jan Paweł II ]] ogłosił ją błogosławioną 18 kwietnia 1993, a następnie kanonizował 30 kwietnia 2000 w Rzymie. | 30 kwietnia 1926 otrzymała habit zakonny i nowe imię - siostra Maria Faustyna. 30 kwietnia 1928 złożyła śluby czasowe, a 1 czerwca 1933 śluby wieczyste. W klasztorze przeżyła trzynaście lat pełniąc obowiązki kucharki, ogrodniczki i furtianki w wielu domach zgromadzenia, najdłużej w Wilnie, Krakowie i Płocku. Zmarła w krakowskim klasztorze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia 5 października 1938. Została pochowana na klasztornym cmentarzu. Ojciec Święty [[Jan Paweł II ]] ogłosił ją błogosławioną 18 kwietnia 1993, a następnie kanonizował 30 kwietnia 2000 w Rzymie. | ||
Siostra Faustyna Kowalska jest znana jako apostołka Bożego miłosierdzia. Pozostawiła po sobie „Dzienniczek” zawierający osobiste zapiski z duchowych rozmów z Jezusem Miłosiernym. Dzieło to przetłumaczone na ponad 60 języków ukazuje relację z Bogiem, który przepełniony jest tkliwym miłosierdziem wobec grzesznika. | Siostra Faustyna Kowalska jest znana jako apostołka Bożego miłosierdzia. Pozostawiła po sobie „Dzienniczek”, zawierający osobiste zapiski z duchowych rozmów z Jezusem Miłosiernym. Dzieło to przetłumaczone na ponad 60 języków ukazuje relację z Bogiem, który przepełniony jest tkliwym miłosierdziem wobec grzesznika. | ||
W czasie duchowych rozmów z Jezusem Miłosiernym otrzymała zadania: | W czasie duchowych rozmów z Jezusem Miłosiernym otrzymała zadania: | ||
*Przybliżenie i głoszenie światu prawdy objawionej w Piśmie Świętym o miłości miłosiernej Boga do każdego grzesznego człowieka. | *Przybliżenie i głoszenie światu prawdy objawionej w Piśmie Świętym o miłości miłosiernej Boga do każdego grzesznego człowieka. | ||
*Wypraszanie miłosierdzia Bożego dla całego świata przez praktykę podanych przez Pana Jezusa nowych form kultu Miłosierdzia Bożego, którymi są: obraz Jezusa Miłosiernego z podpisem [[Jezu ufam Tobie - obraz|Jezu, ufam Tobie]] (namalowany według wskazówek s. Faustyny w Wilnie w 1934 przez Eugeniusza Kazimirowskiego), [[Święto Miłosierdzia Bożego]] (zatwierdzone przez Ojca Świętego Jana Pawła II w 2002 roku) w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, Koronka do Miłosierdzia Bożego i modlitwa w godzinę śmierci Jezusa (15:00) | *Wypraszanie miłosierdzia Bożego dla całego świata przez praktykę podanych przez Pana Jezusa nowych form kultu Miłosierdzia Bożego, którymi są: obraz Jezusa Miłosiernego z podpisem [[Jezu ufam Tobie - obraz|Jezu, ufam Tobie]] (namalowany według wskazówek s. Faustyny w Wilnie w 1934 przez Eugeniusza Kazimirowskiego), [[Święto Miłosierdzia Bożego]] (zatwierdzone przez Ojca Świętego Jana Pawła II w 2002 roku) w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, Koronka do Miłosierdzia Bożego i modlitwa w godzinę śmierci Jezusa (15:00) - Godzinę Miłosierdzia. | ||
*Powstanie nowego zgromadzenia zakonnego, które miało podjąć zadanie wypraszania miłosierdzia Bożego dla świata | *Powstanie nowego zgromadzenia zakonnego, które miało podjąć zadanie wypraszania miłosierdzia Bożego dla całego świata. Zgromadzenie to zostało założone przez spowiednika s. Faustyny - ks. Michała Sopoćkę. Zatwierdzone zostało na prawach diecezjalnych w 1955 roku i istnieje pod nazwą Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
H. Olszar, Sylwetki nowych polskich błogosławionych. Siostra Faustyna Kowalska, WA 1993, nr 5, s. 239-250. | H. Olszar, Sylwetki nowych polskich błogosławionych. Siostra Faustyna Kowalska, WA 1993, nr 5, s. 239-250. | ||
[[Kategoria:Święci i błogosławieni|Kowalska]] | [[Kategoria:Święci i błogosławieni|Kowalska]] |
Wersja z 00:03, 15 lis 2010
Św. Faustyna Kowalska ( imię na chrzcie – Helena)
Urodziła się 25 sierpnia 1905 w wielodzietnej rodzinie Marianny i Stanisława Kowalskich, rolników ze wsi Głogowiec. Ukończyła trzy klasy szkoły podstawowej. Aby pomóc rodzicom i zarobić na własne utrzymanie, Helena udała się już w wieku 16 lat na służbę do Aleksandrowa, a potem do Łodzi i Ostrówka. W lipcu 1924 roku wyjechała do Warszawy, gdzie w ciągu roku zbierała pieniądze na posag, potrzebny po to, żeby móc wstąpić do zgromadzenia. 1 sierpnia 1925 wstąpiła, po wielu poszukiwaniach, do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia.
30 kwietnia 1926 otrzymała habit zakonny i nowe imię - siostra Maria Faustyna. 30 kwietnia 1928 złożyła śluby czasowe, a 1 czerwca 1933 śluby wieczyste. W klasztorze przeżyła trzynaście lat pełniąc obowiązki kucharki, ogrodniczki i furtianki w wielu domach zgromadzenia, najdłużej w Wilnie, Krakowie i Płocku. Zmarła w krakowskim klasztorze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia 5 października 1938. Została pochowana na klasztornym cmentarzu. Ojciec Święty Jan Paweł II ogłosił ją błogosławioną 18 kwietnia 1993, a następnie kanonizował 30 kwietnia 2000 w Rzymie.
Siostra Faustyna Kowalska jest znana jako apostołka Bożego miłosierdzia. Pozostawiła po sobie „Dzienniczek”, zawierający osobiste zapiski z duchowych rozmów z Jezusem Miłosiernym. Dzieło to przetłumaczone na ponad 60 języków ukazuje relację z Bogiem, który przepełniony jest tkliwym miłosierdziem wobec grzesznika.
W czasie duchowych rozmów z Jezusem Miłosiernym otrzymała zadania:
- Przybliżenie i głoszenie światu prawdy objawionej w Piśmie Świętym o miłości miłosiernej Boga do każdego grzesznego człowieka.
- Wypraszanie miłosierdzia Bożego dla całego świata przez praktykę podanych przez Pana Jezusa nowych form kultu Miłosierdzia Bożego, którymi są: obraz Jezusa Miłosiernego z podpisem Jezu, ufam Tobie (namalowany według wskazówek s. Faustyny w Wilnie w 1934 przez Eugeniusza Kazimirowskiego), Święto Miłosierdzia Bożego (zatwierdzone przez Ojca Świętego Jana Pawła II w 2002 roku) w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, Koronka do Miłosierdzia Bożego i modlitwa w godzinę śmierci Jezusa (15:00) - Godzinę Miłosierdzia.
- Powstanie nowego zgromadzenia zakonnego, które miało podjąć zadanie wypraszania miłosierdzia Bożego dla całego świata. Zgromadzenie to zostało założone przez spowiednika s. Faustyny - ks. Michała Sopoćkę. Zatwierdzone zostało na prawach diecezjalnych w 1955 roku i istnieje pod nazwą Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego.
Bibliografia
H. Olszar, Sylwetki nowych polskich błogosławionych. Siostra Faustyna Kowalska, WA 1993, nr 5, s. 239-250.