Śniegoń Franciszek: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
(dr)
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
== Śniegoń Franciszek (1809-1891), biskup, sufragan wrocławski ==
== Śniegoń Franciszek (1809-1891), biskup, sufragan wrocławski ==
[[Grafika:Sniegon Franciszek.jpg|200px|thumb|right]]
[[Grafika:Sniegon Franciszek.jpg|200px|thumb|right]]
Urodził się 2 października 1809 w zamożnej rodzinie cieszyńskiej. W Cieszynie ukończył katolickie gimnazjum, po czym wstąpił do seminarium duchownego, studiując filozofię w Brnie i teologię na Uniwersytecie w Ołomuńcu. Święcenia kapłańskie przyjął w 25 listopada 1832, po czym  został skierowany do swej własnej parafii i duszpasterzował tam jako wikariusz i katecheta przez 8 lat, pełniąc także w zastępstwie obowiązki kapelana wojskowego. W 1840 roku został mianowany został administratorem w Ustroniu, gdzie duszpasterzował przez 6 miesięcy.  
Urodził się 2 października 1809 w zamożnej rodzinie cieszyńskiej. W Cieszynie ukończył katolickie gimnazjum, po czym wstąpił do seminarium duchownego, studiując filozofię w Brnie i teologię na Uniwersytecie w [[Seminarium Duchowne w Ołomuńcu|Ołomuńcu]]. Święcenia kapłańskie przyjął 25 listopada 1832, po czym  został skierowany do swej własnej parafii i duszpasterzował tam jako wikariusz i katecheta przez 8 lat, pełniąc także w zastępstwie obowiązki kapelana wojskowego. W 1840 roku został mianowany administratorem w [[Parafia św. Klemensa w Ustroniu|Ustroniu]], gdzie duszpasterzował przez 6 miesięcy.  


W 1840 roku został mianowany proboszczem w Lesznej Górnej, gdzie pracował tylko przez 9 miesięcy, po czym skierowano go do parafii Trzycież. W 1850 roku został wybrany dziekanem jabłonkowskim, a w 1855 roku uzyskał nominację na parafię Jabłonków. W 1864 roku został mianowany inspektorem szkolnictwa na cały Śląsk Cieszyński. W 1866 roku otrzymał nominacje na sekretarza komisariatu cieszyńskiego, a w 1870 roku komisarza. W 1872 roku wysunięto jego kandydaturę na urząd generalnego wikariusza.  Ostatecznie ks. Śniegoń uzyskał biskupią nominację na stanowisko generalnego wikariusza i w związku z tym przeniósł się z Jabłonkowa na probostwo cieszyńskie. W 1872 roku został odznaczony tytułem prałata, nie uznawanym przez władze państwowe, a w 1879  roku został za zgodą cesarza mianowany kanonikiem honorowym kapituły katedralnej we Wrocławiu. Zdobył sobie uznanie także kleru pruskiej części diecezji, zakładając po śmierci bpa Foerstera fundację dobroczynną ku jego czci. W 1883 roku został mianowany biskupem pomocniczym diecezji wrocławskiej. Zmarł 3 lipca 1891, pochowany został przy kościele św. Jerzego w Cieszynie.
W 1840 roku został mianowany proboszczem w [[Parafia św. Marcina w Lesznej Górnej|Lesznej Górnej]], gdzie pracował tylko przez 9 miesięcy, po czym skierowano go do parafii Trzycież. W 1850 roku został wybrany dziekanem jabłonkowskim, a w 1855 roku uzyskał nominację na parafię Jabłonków. W 1864 roku został mianowany inspektorem szkolnictwa na cały Śląsk Cieszyński. W 1866 roku otrzymał nominację na sekretarza komisariatu cieszyńskiego, a w 1870 roku - komisarza. W 1872 roku wysunięto jego kandydaturę na urząd [[Wikariat generalny w Cieszynie|generalnego wikariusza]].  Ostatecznie ks. Śniegoń uzyskał biskupią nominację na stanowisko generalnego wikariusza i w związku z tym przeniósł się z Jabłonkowa na probostwo cieszyńskie. W 1872 roku został odznaczony tytułem [[Prałat|prałata]], nie uznawanym przez władze państwowe, a w 1879  roku został - za zgodą cesarza - mianowany kanonikiem honorowym kapituły katedralnej we Wrocławiu. Zdobył sobie uznanie także kleru pruskiej części diecezji, zakładając po śmierci [[Förster Heinrich |bpa Förstera]] fundację dobroczynną ku jego czci. W 1883 roku został mianowany biskupem pomocniczym [[Diecezja wrocławska|diecezji wrocławskiej]]. Zmarł 3 lipca 1891. Spoczął przy kościele pw. św. Jerzego w Cieszynie.


==Bibliografia==
==Bibliografia==
H. Olszar, Biskup Franciszek Ksawery Śniegoń (1809-1891), WD 1991, nr 7, s. 244-246; J. Kiedos, Z dziejów diecezji, WD 1984, nr 10, s. 304-305; J. Kiedos, Śniegoń Franciszek (hasło), w: Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. J. Pater, Katowice 1996, s. 430-431.   
H. Olszar, Biskup Franciszek Ksawery Śniegoń (1809-1891), WD 1991, nr 7, s. 244-246; J. Kiedos, Śniegoń Franciszek (biogram), WD 1984, nr 10, s. 304-305; J. Kiedos, Śniegoń Franciszek (hasło), [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. M. Pater, Katowice 1996, s. 430-431.   


{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - Ś]]
[[Kategoria:Biografie - Ś]]
[[Kategoria:Wikariat generalny w Cieszynie]]

Wersja z 21:01, 13 lip 2020

Śniegoń Franciszek (1809-1891), biskup, sufragan wrocławski

Sniegon Franciszek.jpg

Urodził się 2 października 1809 w zamożnej rodzinie cieszyńskiej. W Cieszynie ukończył katolickie gimnazjum, po czym wstąpił do seminarium duchownego, studiując filozofię w Brnie i teologię na Uniwersytecie w Ołomuńcu. Święcenia kapłańskie przyjął 25 listopada 1832, po czym został skierowany do swej własnej parafii i duszpasterzował tam jako wikariusz i katecheta przez 8 lat, pełniąc także w zastępstwie obowiązki kapelana wojskowego. W 1840 roku został mianowany administratorem w Ustroniu, gdzie duszpasterzował przez 6 miesięcy.

W 1840 roku został mianowany proboszczem w Lesznej Górnej, gdzie pracował tylko przez 9 miesięcy, po czym skierowano go do parafii Trzycież. W 1850 roku został wybrany dziekanem jabłonkowskim, a w 1855 roku uzyskał nominację na parafię Jabłonków. W 1864 roku został mianowany inspektorem szkolnictwa na cały Śląsk Cieszyński. W 1866 roku otrzymał nominację na sekretarza komisariatu cieszyńskiego, a w 1870 roku - komisarza. W 1872 roku wysunięto jego kandydaturę na urząd generalnego wikariusza. Ostatecznie ks. Śniegoń uzyskał biskupią nominację na stanowisko generalnego wikariusza i w związku z tym przeniósł się z Jabłonkowa na probostwo cieszyńskie. W 1872 roku został odznaczony tytułem prałata, nie uznawanym przez władze państwowe, a w 1879 roku został - za zgodą cesarza - mianowany kanonikiem honorowym kapituły katedralnej we Wrocławiu. Zdobył sobie uznanie także kleru pruskiej części diecezji, zakładając po śmierci bpa Förstera fundację dobroczynną ku jego czci. W 1883 roku został mianowany biskupem pomocniczym diecezji wrocławskiej. Zmarł 3 lipca 1891. Spoczął przy kościele pw. św. Jerzego w Cieszynie.

Bibliografia

H. Olszar, Biskup Franciszek Ksawery Śniegoń (1809-1891), WD 1991, nr 7, s. 244-246; J. Kiedos, Śniegoń Franciszek (biogram), WD 1984, nr 10, s. 304-305; J. Kiedos, Śniegoń Franciszek (hasło), [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. M. Pater, Katowice 1996, s. 430-431.