Wciorek Rozalia

Wciorek Rozalia CSSH (1908-1994), imię zakonne Aniceta

Urodziła się w Kołątajewie pow. Ostrów Wielkopolski. Obłóczyny odbyły się w 1931 roku, pierwsza profesja w 1933 roku, a śluby wieczyste w 1939 roku. Była dyplomowaną pielęgniarką. W ciągu swojego zakonnego życia posługiwała chorym w placówkach Zgromadzenia: w szpitalu bonifratrów w Krakowie (1935-1937), w Jutrosinie w latach 1938-1942 i 1945-1969, w Dąbrówce Małej (1969-1972), w Podzamczu (1973), w domu prowincjalnym w Bogucicach (1973-1975).

W niemieckim obozie pracy przymusowej, w Bojanowie przebywała z jadwiżankami: Październą Klarą – s. Hilarią i Meller Ludwiką – s. Odylą od 20 sierpnia do 31 grudnia 1942. Okupant wyznaczył s. Anicetę do pomocy w szwalni, gdzie siostry szyły rękawice i inną odzież dla wojska niemieckiego. Od 1 stycznia 1943 do 25 stycznia 1945 władze okupacyjne zamieniły siostrze Anicecie pobyt w obozie na przymusową pracę w szpitalu w Rawiczu. Była pod nadzorem gestapo. Po zakończeniu wojny wróciła na placówkę do Jutrosina i przebywała w niej do 1969 roku. Zmarła 25 lipca 1994, w wieku 86 lat, na placówce w Wieruszowie i tam została pochowana na cmentarzu parafialnym.

Bibliografia

Archiwum Prowincji Katowickiej Jadwiżanek, (AKPJ), nekrologi zmarłych sióstr; M. Gorol, Zgromadzenie Sióstr św. Jadwigi Prowincja Katowicka, w latach 1939-1947, [w:] Żeńskie Zgromadzenia Zakonne w Polsce 1939-1947, Lublin 1995, s. 233-235; C. Gorol, 50 lat Katowickiej Prowincji Zgromadzenia Sióstr św. Jadwigi, mps, s. 23-24.