Pałac w Chałupkach

Z e-ncyklopedia
Chalupki palac12.jpg
Chalupki palac11.jpg
Chalupki palac13.jpg

Położony jest przy starym przejściu granicznym z Czechami. Początkowo nosił nazwę zamek Bogumiński. Początki zamku sięgają XIII wieku, ale po raz pierwszy pojawił się w dokumencie z 1373 roku wystawionym dla rycerza o imieniu Pasko. Był to typowy zamek obronny, otoczony fosą, który miał za zadanie chronić przeprawę przez pobliską rzekę. Jego właścicielami byli książęta raciborsko-opawscy, a na początku XVI wieku margrabia Jerzy Hohenzollern, pan Bytomia i właściciel zamku w Raciborzu. Ze względu na zagrożenie tureckie przebudował on zamek. Według urbarza z początku XVII wieku zamek otoczony był licznymi zabudowania gospodarczymi.

Od 1623 roku zamek był własnością rodu Henckel von Donnersmarck. Założyli oni park, a na przełomie XVIII i XIX wieku przebudowali zamek w barokowym stylu, zachowując wcześniejsze relikty. Park istnieje do dnia dzisiejszego i znajduje się w nim 26 gatunków odmian drzew i krzewów. Nowy pałac powstał na bazie prostokąta, przykryty mansardowym dachem, z wieżą od strony północno-zachodniej. W 1742 roku, po wojnach śląskich, pałac znalazł się po stronie pruskiej, a miasto Bogumin pozostało przy Habsburgach. Od roku 1803 pałac był w rękach rodu Lichnowskich, a w 1846 roku kupił go Salomon von Rotschild ze słynnej żydowskiej rodziny bankierów.

W 1907 roku dokonano ostatniej przebudowy pałacu. Rodzina Rotschildów była właścicielem obiektu do 1936 roku, kiedy to władze III Rzeszy przekazały go baronowej von Kirchen und Pancken, wdowie po generale. Po zakończeniu wojny, w 1945 roku przeszedł na własność Państwa Polskiego.

Przez długie lata pałac stał pusty, dopiero w II połowie lat 70. XX wieku zaczęto pierwsze prace remontowe (właścicielem było wówczas Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Usług Turystycznych w Katowicach). W 1983 roku otwarto we wnętrzach hotel. W 1993 roku przekazano go gminie Krzyżanowice, a od 1994 roku wydzierżawiono go osobie prywatnej.

Bibliografia

Przewodnik turystyczny po Morawskich Wrotach, wyd. Stowarzyszenie Lokalna Grupa Działania „Morawskie Wrota”, s. 12.