Zygmuntowicz Maciej Stanisław: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(Ks. Maciej Stanisław Zygmuntowicz)
 
Linia 1: Linia 1:
== Zygmuntowicz Maciej Stanisław (?-1693), proboszcz w Mysłowicach ==
== Zygmuntowicz Maciej Stanisław (?-1693), proboszcz w Mysłowicach ==


W 1669 zostaje plebanem w Mysłowicach. W 1679 ostatecznie i oficjalnie w Mysłowicach zostało erygowane probostwo, a więc ks. Zygmuntowicz był już nie plebanem a proboszczem. Od tego czasu w parafii pracuje dwóch wikarych, a więc wraz z prebendarzem czterech kapłanów. W 1682 biskup Oborski poświęcił w kościele parafialnym ołtarze św. Filipa i Jakuba oraz św. Katarzyny, włożywszy do nich relikwie świętych Witalisa, Jacka i Kandyda. W 1691 ks. Zygmuntowicz otrzymuje dodatkowo plebanię w Lędzinach. Umiera 17 marca 1693.
W 1669 roku został plebanem w Mysłowicach. W 1679 ostatecznie i oficjalnie w Mysłowicach zostało erygowane probostwo, a więc ks. Zygmuntowicz był już nie plebanem a proboszczem. Od tego czasu w parafii pracuje dwóch wikarych, a więc wraz z prebendarzem czterech kapłanów. W 1682 roku  biskup Oborski poświęcił w kościele parafialnym ołtarze św. Filipa i Jakuba oraz św. Katarzyny, włożywszy do nich relikwie świętych Witalisa, Jacka i Kandyda. W 1691 roku ks. Zygmuntowicz otrzymuje dodatkowo plebanię w Lędzinach. Zmarł  17 marca 1693.


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Wersja z 15:32, 18 cze 2014

Zygmuntowicz Maciej Stanisław (?-1693), proboszcz w Mysłowicach

W 1669 roku został plebanem w Mysłowicach. W 1679 ostatecznie i oficjalnie w Mysłowicach zostało erygowane probostwo, a więc ks. Zygmuntowicz był już nie plebanem a proboszczem. Od tego czasu w parafii pracuje dwóch wikarych, a więc wraz z prebendarzem czterech kapłanów. W 1682 roku biskup Oborski poświęcił w kościele parafialnym ołtarze św. Filipa i Jakuba oraz św. Katarzyny, włożywszy do nich relikwie świętych Witalisa, Jacka i Kandyda. W 1691 roku ks. Zygmuntowicz otrzymuje dodatkowo plebanię w Lędzinach. Zmarł 17 marca 1693.

Bibliografia

J. Kudera, Historia parafii mysłowickiej, Mysłowice 1934, s. 82-86.