Zimoń Henryk

Zimoń Henryk SVD (1940-)

Urodził się 4 maja 1940 w Wodzisławiu Śląskim jako syn Wincentego Zimonia i Elżbiety z domu Penkała. Uczęszczał do szkoły podstawowej w Wodzisławiu Śl. (1947-1954), a następnie uczył się I Liceum Ogólnokształcącym im. Pułku Powstańców Śląskich w Wodzisławiu Śląskim (1954-1958). Po zdaniu matury wstąpił do Zgromadzenia Słowa Bożego i podjął studia w seminarium w Pieniężnie (1958-1965). Święcenia kapłańskie przyjął 26 czerwca 1965 w Pieniężnie z rąk bpa Tomasza Wilczyńskiego. Kontynuował studia z etnologii, religioznawstwa i indologii na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Fryburskiego w Szwajcarii (1965-1973). Przez kilka miesięcy prowadził badania etnologiczne i religioznawcze wśród ludu Bakerebe na wyspie Bukerebe w Tanzanii (maj-listopad 1968). 5 lutego 1971 zdał egzamin magisterski i obronił pracę magisterską pt. Zur Geschichte des Herrscher-Klans Abasiranga auf der Intel Bukerebe (Tanzania) bis 1895, Uniwersytet Fryburski, Szwajcaria. W 1971 roku studiował na Uniwersytecie Londyńskim (School of Oriental and African Studies). 5 lipca 1973 zdał egzamin doktorski i obronił rozprawę doktorską pt. Die Regenriten auf der Insel Bukerebe (Tanzania), Uniwersytet Fryburski, Szwajcaria. 1 października 1973 rozpoczął pracę na stanowisku starszego asystenta w Katedrze Historii i Etnologii Religii na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, a od 1 października 1976 był na KUL-u adiunktem. W roku akademickim 1974-1975 prowadził dodatkowo zajęcia z etnologii religii na Wydziale Teologicznym Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. 26 maja 1983 Rada Wydziału Teologicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego nadała mu stopień naukowy doktora habilitowanego teologii w zakresie historii i etnologii religii na podstawie oceny dorobku naukowego i rozprawy habilitacyjnej pt. Wilhelma Schmidta teoria monoteizmu pierwotnego i jej krytyka w wiedeńskiej szkole etnologicznej. Od lipca 1984 do stycznia 1985 oraz 01.09.1990-31.08.1991 prowadził badania etnologiczne i religioznawcze wśród ludu Konkomba w północno-wschodniej Ghanie. 21 listopada 1985 został kierownikiem Katedry Historii i Etnologii Religii oraz nowo powstałej w październiku 1985 roku specjalizacji religioznawstwa na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W dniach 28.12.1986-08.02.1987 brał udział w konferencji naukowej w Punie (Indie) na temat roli antropologii kulturowej w procesie inkulturacji oraz zapoznanie się z ośrodkami religijnymi i kulturalnymi środkowych i północnych Indii). 1 marca 1992 otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W roku akademickim 1993-1994 miał wykłady nt. „Religie Afryki" na Wydziale Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Marii-Curie Skłodowskiej w Lublinie. 21 kwietnia 1994 został mu nadany tytuł naukowy profesora nauk teologicznych na podstawie dorobku naukowego i rozprawy pt. Afrykańskie rytuały agrarne na przykładzie ludu Konkomba, a 1 lutego 2000 otrzymał stanowisko profesora zwyczajnego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W dniach 6.11-18.12.2003 prowadził gościnne wykłady nt.: „Tradycyjne religie afrykańskie" dla studentów specjalizacji religioznawstwa na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Leuven w Belgii, a w dniach 4.06-13.06.2007 wykłady gościnne dla studentów Kijowsko-Mohylańskiej Akademii (Uniwersytet Narodowy) w Kijowie nt.: „Tradycyjne religie afrykańskie w perspektywie badań porównawczych i dialogu międzyreligijnego".

"50 lat Domu Słowa Bożego w Lublinie (1958-2008), Redakcja; Antoni Kość SVD, Andrzej Pietrzak SVD, Henryk Zimoń SVD. Lublin 2008. str 241.