Zakrajewski Paweł

Zakrajewski Paweł SDB (1921-1960)

Urodził się 2 lutego 1921 w Łące. Po ukończeniu szkoły podstawowej w 1934 roku, mając 13 lat wstąpił do Niższego Seminarium Duchownego w Pogrzebieniu k. Rybnika. W seminarium tym spędził 3 lata, a czwarty rok w Zakładzie Księdza Jana Bosko w Oświęcimiu, skąd zgłosił się do nowicjatu księży salezjanów w Czerwińsku nad Wisłą. Lata 1939-1945 spędził wraz z innymi współbraćmi najpierw na wojennej tułaczce. Później przez przełożonych w Warszawie został skierowany do Pogrzebienia. Po likwidacji przez Niemców domu zakonnego w grudniu 1939 roku, wrócił do domu rodzinnego w Łące, by pomagać rodzicom w gospodarstwie i przy odbudowie spalonych w czasie wojny zabudowań. W październiku 1940 roku został zatrudniony jako pracownik umysłowy w urzędzie gminnym w Łące. W lutym 1941 roku został przymusowo wcielony do armii niemieckiej w Görlitz. Po przeszkoleniu rekruckim wysłany został na front wschodni pod Stalino. W 1942 roku skierowano go na front północny ZSRR w okolice jeziora Ilmen, gdzie został ranny w głowę. Po przyjeździe na urlop w sierpniu 1943 roku na front nie powrócił, ukrywając się do końca okupacji przed Niemcami. Po zakończeniu działań wojennych w 1945 roku powrócił do Zgromadzenia i został skierowany do salezjańskiego gimnazjum w Sokołowie Podlaskim, gdzie zdobył maturę, pełniąc równocześnie obowiązki asystenta. W roku szkolnym 1946-1947 był wychowawcą w Niższym Seminarium Duchownym w Marszałkach. W latach 1947-1951 studiował w Salezjańskim Instytucie Teologicznym w Krakowie, które ukończył w 1951 roku, równocześnie uzyskując na Uniwersytecie Jagiellońskim dyplom magistra teologii. Święcenia kapłańskie przyjął w Krakowie 29 czerwca 1951. W latach 1951-1953 był asystentem i socjuszem mistrza nowicjatu w Kopcu k. Częstochowy. Następnie w latach 1953-1957 katechetą w Zakładzie ks. Jana Bosko w Oświęcimiu, a w latach 1957-1960 mistrzem nowicjatu w Kopcu. 6 kwietnia 1960 podczas wykonywania codziennych zajęć zasłabł. Po utracie przytomności został przewieziony do szpitala w Częstochowie na Zawodziu, gdzie mimo natychmiastowej pomocy lekarskiej zmarł. Pogrzebany został w Białej Górze na miejscowym cmentarzu.

Bibliografia

Szkice monograficzne z dziejów Łąki, praca zbiorowa, Łąka 2002, s. 102.